بزرگترین چالش اقتصاد ایران؛ عدم ارتباط با اقتصاد دنیا
مریم اصغری
صنعت به معنای پاکترین و ظریفترین رگهای اقتصاد هر کشور است و کشوری که بتواند راه خود را در صنعت پیدا کرده و در این حوزه موفقیت کسب کند. اقتصادش در مسیر پویایی قرار میگیرد.
موفقیت در صنعت به این معنی است که اقتصاد هر کشوری بتواند صنعت آن کشور را با خود هماهنگ و بومی کرده و اگر کشوری به کسب چنین موفقیتی دست پیدا کند، برگشت مشکلات اقتصادی به چنین کشوری تقریبا محال ممکن است.
تاثیر صنعت بر کرونا
رییس کانون کارآفرینان استان خراسان رضوی میگوید: صنعت ایران در دوران اپیدمی کرونا موفق شد به خوبی با کرونا مقابله کند تا آنجا که به نقل از حوزه درمان و بهداشت، کمترین آمار مبتلایان به کرونا در واحدهای صنعتی است که این بیانگر آن است که مدیران واحدهای صنعتی با رعایت پروتکلها از پرسنل خود در برابر این ویروس منحوس به خوبی مراقبت کردهاند.
محمد حسین روشنک در مصاحبه با خبرنگار صبح امروز پیرامون اقتصاد ایران میافزاید: با بررسی وضعیت کرونا در واحدهای صنعتی و کارخانجات به این اصل مهم دست پیدا میکنیم که مدیدان این بخش به خوبی موارد پیشگیری را رعایت و از پرسنل خود در برابر کرونا مراقبت کردهاند و به اعتقاد من، ستاد ملی مقابله با کرونا باید از مدیران صنعت بابت مقابله با کرونا و رعایت پروتکلها تقدیر و تشکر به عمل آورد.
وی ابراز میکند: صنعت توانست در همان روزهای اول ابزارهای پیشگیری کرونا را به میزان کافی تولید و در اختیار جامعه گذاشته که این تاثیر دیگر صنعت بر کرونا بود.
تاثیر کرونا بر صنعت
روشنک تبیین میکند: کرونا به تمامی بخشهای جامعه بهویژه اقتصاد کشور لطمه وارد کرد که صنعت نیز از این ماجرا مستثنی نیست؛ اگر چه این بخش مقاومت بیشتری از خود در مقابل این اپیدمی نشان داد. اما تاثیر منفی کرونا بر صنعت به شکلی که دیگر بخشهای جامعه مانند گردشگری و حوزه خدمات که از این ویروس آسیب و ضرر فراوانی را به خود دید، خیلی هویدا و نمایان نبود.
رییس کانون کارآفرینان استان خراسان رضوی اظهار میکند: صنعت خراسان رضوی با مراقبتهای پیشگیری بسیار خوب علاوه بر سرپا نگهداشتن این حوزه توانست ماسک و مواد ضدعفونی کننده مورد نیاز جامعه را تامین کند و با تلاش مسئولین و مدیران در این حوزه، صنعت کمترین آسیب را در بین بخشهای دیگر جامعه از کرونا متحمل شد.
چالش اقتصاد ایران و اقتصاد صنعتی و رسیدن به اقتصاد مقاومتی
وی اذعان میکند: اقتصاد ایران، بازار رقابتی نیست و اکنون اگر در مرزها کمی ورود کالا تسهیل شود، تولید داخل دیگر قادر نیست با تولید جهانی به رقابت بپردازد. یک دوپینگ بادکنکی در اقتصاد کشور ما به ویژه در بخش تولید داریم که این بادکنک در نهایت روزی میترکد چرا که این بازار رقابتی نیست. در حوزههایی که اقتصاد رقابتی وجود نداشته باشد، رسیدن به اقتصاد مقاومتی غیر ممکن است.
وی ادامه میدهد: لوازم صوتی و تصویری کشورهای ژاپن و کره باید مسیر طولانی قاچاق را برای رسیدن به بازار مشهد طی کند، اما با این وجود و طی شدن این مسیر طولانی، کالای قاچاق با کیفیت مشابه با قیمت ۲۰ درصد پایینتر از کالاهای تولید داخل به فروش میرسد و این بیانگر آن است که صنعت ایران در این خصوص جایگاهی ندارد.
روشنک اظهار میکند: در زمینه خودرو نیز حدود ۴۰ سال است که خودروسازان ایرانی را الکی بزرگ کردیم و این در صورتی است که اکنون اگر یک خودروی خارجی وارد بازار ایران شود، خودرو سازان ایرانی دیگر قادر به فروش محصولات خود نیستند.
شعار فریبانه مرعوب
وی توضیح میدهد: مقابله با قاچاق یک شعار مردم فریبانه است؛ چرا که یک تولیدکننده داخلی چرا باید قیمت تمام شده کالایش آنقدر بالا باشد که یک کالای قاچاق با قبول ۵۰ درصد ریسک وارد بازار ایران شده و بازار داخل نتواند با ان مقابله کند.
روشنک اضافه میکند: اولین راه مقابله با کالای قاچاق کاهش قیمت تمام شده و مرغوبیت کالای ایرانی است تا بتواند به رقابت با تولید خارجی بپردازد.
چه کسی مقصر است؟
رییس کانون کارآفرینان استان تصریح میکند: صنعتگر یا فعال اقتصادی بخش خصوصی مقصر این ماجرا نیستند و اقتصاد دولتی عامل خرابی این بازار است. چرا که اقتصاد دولتی ما یک اقتصاد خصولتی است. اگر خودرو سازی ما در اختیار بخش خصوصی بود هرگز به این بخش اجازه داده نمیشد که خودروی خود را ۴برابر قیمت خودروی جهانی به فروش برسانند؟
روشنک اضافه میکند: خودروسازی در اختیار بخش دولتی بوده و تحت نفوذ و حمایت دولت است، وبه همین خاطر خودرویی که در کشورهای دیگر به یک/چهارم این قیمت به فروش میرسد در ایران به ۴ برابر قیمت به فروش میرسانیم. ما برای رسیدن به اقتصاد مقاومتی در حوزه صنعت،معدن و تجارت باید بازار را رقابتی کنیم.
روشنک میگوید: برای رسیدن به موفقیت در اقتصاد باید اقداماتی انجام شود که کالای قاچاق برای ورود به بازار داخل سودی نداشته باشد و این امر تنها با کاهش قیمت تمام شده کالاهای داخلی و صادرات ممکن است.
ضرورت جدایی تجارت از صنعت و معدن
وی تبیین میکند: وزارت صنعت، معدن، تجارت خود یک چالش بوده و جدایی تجارت از صنعت و معدن یک ضرورت است. سالهاست که از تفاوت حوزه تولید و تولیدات معدنی سخن میگوییم و متولی تولید باید مدافع تولید باشد و نباید به بازار و تنظیم بازار دخالت کند.
وی تشریح میکند: دومین چالش مهم حوزه صنعت، معدن، تجارت بعد از رقابت پذیری، تفکیک و جدایی حوزه صنعت و معدن از حوزه تجارت داخلی و خارجی است.
تضاد منافع
روشنک اظهار میکند: یکی دیگر از مسائلی که اقتصاد ایران را با مشکلات جدی روبرو کرده، تضاد منافع است. تضاد منافع دولتی با مدیران دولتی و بخش خصوصی با خودش و خصولتیها و دولتیها وجود دارد. یک بازرگان میگوید باید از خارج یک کالا وارد کرده و با دنیا و صنعت داخلی رقابت کنم اما صنعت این حق را از بازرگان و صادرکننده سلب کرده و بازار را در دست خود میگیرد.
چهارمین اصل اساسی برای رسیدن به اقتصاد موفق، شعاری بودن حمایت است
وی تشریح میکند: این حمایت از بازار داخل نیست؛ حمایت واقعی به این معناست که ۱۰ سال پیش باید به خودروساز اولتیماتوم داده میشد که خودرویی با کیفیت بنز آلمان تولید کنید و برای این بهبود کیفیت چه حمایتهایی نیاز دارید. باید به این توافق برسیم که اگر در ۱۰ سال آینده خودروساز داخلی نتوانست خودرویی با کیفیت مطلوب وارد بازار کند، از بازار داخلی نیز حذف شود.
پنجمین چالش پیش روی اقتصاد ایران، ارتباط با اقتصاد دنیا
وی میگوید: امکان ندارد در دنیا با اقتصاد منفرد زندگی کرد چرا که ذات اقتصاد جمع است و هیچ کشوری در دنیا نمیتواند با اقتصاد منفرد در دنیا موفق شود و این یک امر واضح و بدیهی است. اقتصاد بدون بانک اداره نمیشود و اولین نیاز اقتصاد امروز دنیا بانک است و بانک زمانی معنا پیدا میکند که متصل و جمع باشد و برای جمع بودن بانکهای ایران با دنیا نیازمند پذیرش fatf هستیم. هیچ بانک خارجی بانکهای ایرانی را به رسمیت نشناخته و حتی پول ملی مارا نیز قبول نمیکنند.
صادرات و واردات ما با هزار کلک و راه دررو صورت میگیرد
وی ابراز میکند: اینکه پذیرش برجام هیچ منفعتی برای ما ندارد یک غلط فاحش است و عدم پذیرش برجام به این معنی است که هزینه اقتصاد ایران ۴۰ درصد افزایش پیدا میکند. علت گرانی تولید و نبود رقابت در بازار همین عدم پذیرش افایتیاف است چرا که ما به اقتصاد دنیا وصل نیستیم و همین موضوع هزینههای اقتصاد مارا افزایش میدهد.
جایگاه استان خراسان در حوزه تجارت بینالملل
وی اظهار میکند: برای پرداختن به تجارت استان با دنیا ابتدا باید اقتصاد استان را مورد بررسی قرار داد. متاسفانه این روزها بحثی در بین مردم صورت گرفته مبنی بر اینکه تمامی مسئولین کشور خراسانی هستند اما اینها تاثیری بر اقتصاد این استان نداشته است. نرخ درآمد مردم استان خراسان به نسبت دیگر شهرها و استانهای کشور۳۰ الی ۴۰ درصد پایینتر است.
نرخ پایین درآمد در خراسان
روشنک ادامه میدهد: میانگین درآمد مردم در خراسان با میانگین درآمد مردم در دیگر کلان شهرها تفاوت زیادی وجود دارد و علت این امر عدم سرمایهگذاری دولت در این استان است.
خراسان کمترین سرمایهگذاری دولتی و بنگاههای اقتصادی دولتی و خصولتی را دارد
وی اذعان میکند: در خراسان نیازی به اجرای بند ۴۴ قانون اساسی و خصوصی سازی نیست چرا که بنگاه دولتی وجود ندارد. ۸۵ درصد بنگاه های اقتصادی در خراسان خصوصی و ۱۵ درصد باقیمانده دولتی است این در صورتی است که ۸۰ درصد اقتصاد کشور را بنگاههای دولتی تشکیل میدهند.
روشنک میگوید: انتظار از صادرات و واردات و حوزه اقتصادی و اشتغال استان خراسان را باید بر اساس خصوصی بودن اقتصاد این استان برآورد کرد. در خراسان حفظ کارگر از جیب مردم و بخش خصوصی بوده اما در دیگر کلان شهرها حفظ کارگر از جیب دولت است و بخش خصوصی هیچ کاری با سود و زیان ندارد.
وی تاکید میکند: با این توصیف، استان خراسان در حوزه تجارت جایگاه قابل قبولی دارد و در حوزه تجارت به ویژه صادرات خراسان نقش موثری ایفا کرده است. من چون موافق رقابت پذیری در بازار هستم با هرگونه ممنوعیت در واردات نیز مخالف هستم؛ چرا که این ممنوعیتها تبدیل به بازار بدون رقابت شده و نتیجه این بازار ورود کالای قاچاق است. ممنوعیت واردات به معنای از بین بردن رقابت در بازار داخل و همچنین ترویج کالای قاچاق و خالی کردن جیب مردم است.