خداحافظی سروش با تئاتر در ۱۴۰۰
عاطفه خوافیان
سروش طاهری، کارشناس ارشد تئاتر در سال‌های اخیر جزو پر کارها و موفق‌های تئاتر در عرصه بازیگری و کارگردانی بوده و عضویت هیئت مدیره انجمن هنرهای تجسمی خراسان، بازبینی جشنواره نمایشنامه‌خوانی خراسان و داوری جشنواره تئاتر کوتاه دانشجویی را در کارنامه خود دارد.
وی توانای تئاتری سالها است در حوزه بازیگری و کارگردانی تئاتر فعالیت می کند و نمایش های نظیر بینوایان، خانه پاکیزه و خون ماتیک را روی صحنه آورده است.
طاهری در 2 فیلم سینمایی، 10 فیلم تلویزیونی، 12 سریال و 50 تئاتربازی کرده است. وی در زمینه تالیف و نگارش کتاب‌های تخصصی هنری هم اثر گذار و موفق بوده، سروش طاهری رتبه اول بازیگری جشنواره بین المللی تئاتر مقاومت، رتبه اول بازیگری چهارمین و هشتمین دوره تئاتر ماه، بهترین بازیگر تئاتر خراسان(سه دوره)، رتبه اول بازیگری مرد ششمین تئاتر بانوان ایران، کارگردان نمونه سال و برگزیده بازیگری مرد در بخش مسابقه مرور تئاتر ایران سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر را برای بازی در نمایش سنگ بست به دست آورده است و همچنین برای بازی در نمایش مدریک مورد تقدیر در بخش «تازه های تئاتر ایران» قرار گرفت.
یکی از مهم‌ترین دلایل محدود بودن امروزِ تئاتر مشهد عدم نویسنده و بازیگر و کارگردان شش دانگ است و تئاتر مشهد باید از این مرحله عبور کند و همین تعداد اندکی که در تئاتر مشهد باقی مانده بتوانند تئاتر مشهد را نجات بدهند
پرکارترین بازیگر تئاتر ایران در ۴ سال اخیر
پرکارترین بازیگر تئاتر ایران می‌گوید: با وجود ناملایمتی‌ها، هنوز عنوان پرکارترین بازیگر تئاتر از آنِ من است.
سروش طاهری در مصاحبه با خبرنگار صبح امروز، پیرامون محدودیت‌های حوزه تئاتر اضافه می‌کند: در یک زمانی، شرایط یک‌سری از بازیگران به نحوی متغیر شد که این تغییرات برای تعدادی از افرادِ مسئول و همکار و تصمیم گیرندگان در این حوزه، خوشایند نبود.
تغییری که خوشایند نبود
وی ابراز می‌کند: افراد به عنوان یک هنرمند نیازمند این هستند که در عرصه‌های مختلف هنری خود را بولد کرده و فعالیت کنند و زمانی که مانع فعالیت آن‌ها شده و محدودیت‌های اقتصادی و اجتماعی و … برای این قشر تعریف کنیم؛ این افراد دست به اعمالی می‌زنند که تا قبل از این انجام نداده‌اند.
طاهری بیان می‌کند: اکنون تئاتر مشهد در مرحله گذار است؛ از سال ۷۲ و ۷۳ که رضا صابری کاری را به جشنواره فجر ارائه داد، عملا تئاتر مشهد در رکود قرار گرفت؛ چرا که نسل جدیدی وارد تئاتر نشده و نسل میانه نیز بی انگیزه شده بودند و از نسل قدیم نیز کسی جز رضا صابری برای تئاتر مشهد به‌جای نمانده بود.
این کارگردان و بازیگر مشهدی تئاتر ادامه میدهد: از اوایل دهه ۸۰، تعدادی از دانش آموختگان تئاتر وارد این عرصه شدند و تئاتر مشهد جانی دوباره گرفت، اما اکنون با گذشت ۲۰ سال در تئاتر مشهد کمبود هنرمند درجه یک مشهود است چرا که هنرمندان آن زمان یا به کناری رانده شده، یا به مانند من مهاجرت کرده و به لحاظ شرایط مالی و اقتصادی از تئاتر کناره گرفتند و نسل جوان با انرژی که به شرایط شناخت کافی داشته باشد هنوز وارد نشده تا توانایی بازی یک اثر شاخص داشته باشد.
دوران گذار تئاتر مشهد
طاهری تبیین می‌کند: یکی از مهم‌ترین دلایل محدود بودن امروزِ تئاتر مشهد عدم نویسنده و بازیگر و کارگردان شش دانگ است و تئاتر مشهد باید از این مرحله عبور کند و همین تعداد اندکی که در تئاتر مشهد باقی مانده بتوانند تئاتر مشهد را نجات بدهند.
وی در خصوص دوران گذرای تئاتر اذعان می‌کند: بایستی برای پرورش نسل جدید تئاتر دست به جشنواره سازی زد، چرا که هنوز تئاتر مشهد جشنواره زده است و اجرای عمومی تاکنون نتوانسته جایگاه بالایی برای خود تعیین کند و تمامی اثرات برای جشنواره‌های مختلف تولید می‌شوند.
خاک مرده کرونا بر صحنه‌های تئاتر
صاحب عنوان پرکارترین بازیگر تئاتر این روزهای ایران اظهار می‌کند: متاسفانه شیوع این ویروس همه‌گیر درست در روزهایی که تئاتر مشهد در حال جان گرفتن مجدد بود، خاک مرده بر روی تئاتر و اجراهای زنده این شهر پاشید.
وی می‌گوید: بایستی شهرداری برای ساخت سالن‌های خصوصی پا پیش بگذارد و با کمک ارشاد و دیگر نهادهای خصوصی سالن‌های متعدد با کیفیتی برای تمرین و اجرای تئاتر اماده و مهیا کنند تا هنرمندان در این سالن‌ها به کسب تجربه پرداخته و این دوران گذار را به حداقل برسانند.
جشنواره‌ای که حس نداشت
سروش طاهری شرایط جشنواره فجری که گذشت را شرح میدهد: در سال اخیر با توجه به ویروس کشنده و پاندمی کرونا، جشنواره سختی را از سر گدراندیم؛ چرا که تمام تمرین‌ها را به سختی گذرانده و وارد جشنواره شدیم.
وی اضافه می‌کند: جشنواره فجر امسال به لحاظ تعداد کار، بسیار شلوغ بود و من به سختی تمرین کرده و بر روی صحنه اجرا پا گذاشتم و جشنواره امسال یکی از سخت‌ترین جشنواره‌هایی بود که در آن شرکت کردم.
طاهری ابراز می‌کند: جشنواره‌ای که گذشت شاید حس و حال جشنواره را نداشت، شاید عدم ارتباط با تماشاچی یکی از دلایل بی حس و حالی جشنواره بود، البته که جایزه جشنواره تیر خلاصی برای تئاتر بود.
جایگاهی که دیده نمی‌شود
وی می‌گوید: با توجه به مبلغ تمسخرآمیزی که به عنوان جایزه برای بازیگران تئاتر اهدا کردند متوجه این واقعیت شدم که دیگر تئاتر جایگاهی ندارد و این قول را می‌دهم که در سال پیش رو کمتر تئاتر بازی کرده و با اجرای نمایش تئاتر خداحافظی کنم.
طاهری در خصوص این تصمیم خود عنوان می‌کند: این روزها به شدت درگیر ادامه تحصیل بوده و مهمتر از همه دیگر تئاتر چیزی برای ارائه به من ندارد و دیگر بس است هر چقدر برای تئاتر از دیگر جاها هزینه کردم.
خداحافظ تئاتر
وی توضیح میدهد: زندگی خرج دارد و تئاتر نه تنها کفاف دخل و خرج روزمرگی زندگی من را ندارد بلکه من برای تئاتر بیش از توانم هزینه کردم و پاسخی در خور دریافت نکردم.
طاهری شرح میدهد: هنوز تهیه‌کنندگانی هستند که حق و حقوقات من را تسویه نکرده و من حتی در شان خودم نمیبینم که برای وصول این بدهی‌ها شکایت کنم.
وی ادامه میدهد: تمام خستگی‌ها و تلاش‌هایی که طی سال‌هلی اخیر برای بهبود تئاتر انجام دادم نادیده گرفت و این موضوع سبب دلسردی می‌شود.
طاهری در پی تقدیر شهردار از سروش طاهری و رضا عطاران از تئاتر آنلاین گلایه می‌کند: این فضا و شبکه خبری که بایستی به نفع بازیگران تئاتر قدم بردارد، در پی تقدیر شهردار از من و بازیگر نامی کشور، رضا عطاران تنها به نام عطاران بسنده کرد و نامی از من نیاورد.
بازی در دریای بزرگ
این کارگردان و بازیگر تئاتر توضیح میدهد: با توجه به اتفاقات اخیر برآن شدم که کمتر تئاتر بازی کنم و تاکنون نیز دو نمایشنامه پیشنهاد شده که هردوی آن‌ها را رد کردم.
طاهری در خصوص مهاجرت خود از مشهد به تهران ابراز می‌کند: مشهد جایی برای پیشرفت نداشت و ناچار برای بهتر شدن و دیده شدن بایستی از حوض کوچک به دریا مهاجرت می‌کردم.