خواستم با ساخت مدرسه نام فرزندم زنده بماند
هر کس دلیلی برای ورود به این عرصه دارد. یکی به نیت پدر و مادرش، دیگری به خاطر خوشحال کردن دانش‌آموزان محروم، بعدی به خاطر زنده ماندن نام فرزندش و… . اقدامی که می‌تواند در میان همه اقشار رخنه کرده و هرکس بسته به توانی که دارد در این امر مشارکت کند. در این بین آنچه که اهمیت دارد شناخت مردم با این زمینه است.
بارها از مدرسه‌سازی گفته‌ایم و از زندگی افرادی سخن به میان آورده‌ایم که با هر توشه و شغل و شرایطی پا در این عرصه گذاشته و برای مقاطع مختلف مدرسه ساخته‌اند. کسانی که بارها تأکید کرده‌اند لبخند رضایت دانش‌آموزان در روز افتتاح مدرسه، بهترین هدیه‌ای است که می‌توانستند، دریافت کنند. بارها گفتیم و روایت کردیم، باشد که همه با هر توانی برای آبادانی و تغییر پا در عرصه گذاشته و برای ایجاد تغییر و پیشرفت در کشور به مدرسه‌سازی روی آورند. پس نذرهایمان را صرف کار خیر برای آبادانی و پیشرفت کشور کنیم.
او خَیر مدرسه‌سازی است که دیماه 1337 در روستای مارشک مشهد به دنیا آمد. سال 49 بود که به مشهد مهاجرت کرد. وقتی وارد بازار کار شد در حوزه ساختمان مشغول شد و در همین رشته کاری، ادامه داد تا این که در سال 1361 کارت شخص حقیقی پیمانکاری گرفت.
احمد غیابی از سال 1375 شرکت ساختمانی علاقه‌مندسازان را به ثبت رساند که اکنون این شرکت گرید(پایه) دو سازمان مدیریت و پایه یک انبوه سازان، پایه یک مجری ذیصلاح، گرید 4 راه سازی و گرید 5 تاسیسات دارد. این شرکت هم‌اکنون بیش از 40 کارمند دارد و در حال حاضر نیز پیمانکار ساخت بیمارستان «شهید هاشمی‌نژاد» و بیمارستان «امداد و نجات جنوب» مشهد است.
از چه زمانی و چگونه با مدرسه‌سازی آشنا شدید؟
پیمانکار بیش از 120 مدرسه در استان بودم و به خوبی با وضعیت مدارس استان آشنا. اولین مدرسه را به عنوان پیمانکار در روستای زادگاهم مارشک ساختم. کیفیت انجام کار به گونه‌ای بود که از آن به بعد ساخت تعدادی از مدارس به ما سپرده شد و پیمانکار تمام مدارس خیامی بوده‌ام.
چرا تصمیم گرفتید خیر مدرسه‌ساز شوید؟
دامادم کامیون تریلر داشت و پسرم نیز او را همراهی می کرد. در یکی از سفرها تصادف کرد و فرزندم فوت شد. با توجه به این که در حوزه ساخت‌وساز بودم و با مدرسه‌سازی خیران هم آشنایی داشتم به نیت او اولین مدرسه را ساختم؛ چون می‌دانم که با ساخت مدرسه نام فرزندم ماندگار می‌شود. البته مدرسه‌ای قدیمی وجود داشت که تخریب کردیم و پروژه ساخت دبیرستان «حاج عباس غیابی» را سال 1387 در بولوار پیروزی مشهد آغاز کردمیم. این مدرسه 12 کلاسه با حدود 1700 متر مربع زیر بنا را در مدت 6 ماه ساختم.
برای مدرسه چقدر هزینه کردید؟
برای ساخت مدرسه حدود 600 میلیون تومان هزینه کردم البته هزینه‌ای برای ساخت به پیمانکار پرداخت نکردم؛ چون خودم پیمانکار بودم.
روز افتتاحیه مدرسه رو به خاطر دارید، چه حس و حالی داشتید؟
بهترین روز زندگی‌ام بود. این که به نیت فرزندم کاری انجام داده بودم احساس می‌کردم روحش در آرامش است. چون اگر چه فرزندم را از دست داده بودم، اما فرزندان زیادی را به دست آوردم که در مدرسه فرزندم تحصیل می‌کنند.
بعد از احداث مدرسه هنوز با مدرسه ارتباط دارید؟
هنوز هم تعمیر و نگهداری مدرسه را انجام می‌دهم و هر گونه مشکلی داشته باشد تلاش می‌کنم آن را بر طرف کنم. هر سال تا 10 میلیون تومان برای مدرسه هزینه می‌کنم.
خانواده و فرزندان هم برای مدرسه سازی همکاری دارند؟
چهار پسر و دو دختر دارم که آن‌ها اشتیاق بیشتری برای مشارکت در مدرسه‌سازی دارند و همواره مشوقم در این زمینه بودند.
اگر بخواهید مدرسه‌سازی را ادامه دهید در کجا مدرسه می‌سازید؟
اگر خداوند توان و توفیقش را بدهد هر کجا که نیاز باشد خواهم ساخت. فرقی نمی‌کند که در کجا بسازم.
تصمیم دارم مدرسه‌ای دیگر بسازم، امیدوارم خداوند این توفیق را بدهد که مدرسه‌ای مثل مدارس «مصلی‌نژاد» و شاید هم بزرگ‌تر بسازم.