فیلمسازی در مشهد کار سختی است
مهناز اصغری
تا کنون سرنوشت همه استعدادهای فیلمسازی در مشهد این بوده که در این شهر فوت و فن سینما را بیاموزند اما در نهایت در پایتخت به شهرت برسند و شاید اینکه چرا همه راههای هنرپیشهها و سینماگران به تهران ختم میشود را باید از پایتخت نشینان پرسید، در واقع فردی که خلاقیتها و کارهایش از سوی مسئولان شهری دیده نمیشود، راه چاره را در تهران میجوید تا دست کم استعدادش به هدر نرود. با این توضیحات خواستیم به این موضوع اشاره کنیم که فیلم سازان جوان مشهدی این روزها جدای از بحث حمایت اقتصادی، نیاز به حمایت عاطفی و دیدهشدن دارند.
اما اکنون با توجه به مشکلاتی که در عرصه سینما در خصوص تولید، جذب اسپانسر و اکران آن در مشهد وجود دارد، مصطفی احمدی فر با جسارت خویش پا بر این عرصه گذاشته و توانایی خود را به رخ پایتخت نشینان کشانده است. هرچند که در این راه بارها مورد بی مهریهایی از سوی مسئولین قرارگرفته است، اما این امر موجب نشد تا از این راه پا پس کشد.
محصول سالها تجربه
مصطفی احمدی فر متولد مرداد1364 است و کارشناس ارشد تربیت بدنی و هنر میباشد. او از سال 1378 وارد جهاد دانشگاهی مشهد شد و با سلفژ و موسیقی کار هنر را خود را آغاز کرد. وی از همین راه وارد عرصه موسیقی تئاتر شد و در سال 89 به کمک دوستانش قدم در راه سینما گذاشت و با درخشش کاری خود به مدت دو سال مجری شبکه استانی خراسان رضوی بود و به جهت تخصصی که در امر موسیقی کودک داشت، همزمان نیز چند سالی را به حرفه آهنگسازی کودک مشغول شد. وی از سال 91 در حوزه تولید نیز به عنوان دستیار در چندین پروژه همکاری داشت و سه سال بعد اولین پروژه را به عنوان مدیر تولید کلید میزند. احمدیفر به دلیل علاقه شدید به حوزه سینما دورههای تخصصی آموزشی خود را در تهران گذراند تا اینکه فیلم کوتاهی را برای جشنواره ساخت و کارگردانی کرد. نخستین فیلم بلند به کارگردانی این فیلم ساز جوان با نام «عکس پائیزی» نیز در مراحل تدوین قرار دارد و به زودی از شبکه ملی پخش خواهد شد. وی معتقد است کار کردن در کنار کارگردانها و فیلمساران خبره، باعث میشود هر آنچه لازم است را بیاموزی و در حوزه فیلمسازی تبدیل به یک دایرهالمعارف شوی.
عکس پاییزی
وی در رابطه با آخرین کار سینمایی خود میگوید: «عکس پائیزی» یک فیلم سینمایی 90 دقیقه ای است و اکنون در مراحل تدوین و آهنگسازی قرار دارد. این فیلم تجربه دوم من در حوزه کارگردانی است که بهمن ماه مجوز ساخت آن را دریافت کردم. این پروژه به قلم علیرضا سوزنچی، از پیش کسوتان عرصه سینما و تئاتر مشهد و تهیه کنندگی غلامحسین حیدری کلید خورد.
این کارگردان مشهدی ادامه میدهد: در این پروژه علی رغم اینکه تمام شرایط و ارتباطات لازم برای به کارگیری بازیگران خارج از استان به ویژه پایتخت را داشتیم سعی بر این بود که از توان و پتانسیل بچههای مشهد و خراسان استفاده شود. در این خصوص تنها اسدالله یکتا از بازیگران کشوری هستند و استفاده از او در یکی از نقشها نیز بخاطر کارکتر فیزیکی خاص و کوتاه قامتی بود. البته از نکات مثبت این اتفاق میتوان به حمایت از جامعه کوتاه قامتان خراسان اشاره کرد. چراکه در کنار این هنرمند پنج نفر از کوتاه قامتان خراسان نیز در این فیلم بازی کردند.
توپ و تانکی در کار نیست
احمدیفر نیز در خصوص ژانر کار گفت: ژانر قصه در واقع متعلق به دفاع مقدس بود. با این تفاوت که هیچ توپ و تانک و خاک و خاکریزی در آن دیده نمیشود و زبان امروز است، داستان از این قرار است که تعدادی دانشجوی معماری و هنر، جهت تحقیق و جمع بندی پایان نامه خود وارد یک روستا شده و اتفاقات داستان در دل قصه رقم می خورد.
وی در خصوص لوکیشنها و هزینه پروژه نیز تصریح میکند: طبق گفته مدیر تولید هزینه ساخت تا کنون بسیار بالا بوده است و فیلمبرداری را نیز در لوکیشنهای مشهد، گلبهار و گلمکان به انجام رساندیم و با توجه به حمایت شهردار گلمکان توانستیم نیمی از پروژه را در لوکیشنهای طبیعت ییلاقی گلمکان انجام دهیم.
آدمها در محدودیتها دیده میشوند
وی در خصوص کیفیت و قدرت رقابت پروژه با همتایان پایتخت گفت: واقعیت این است که آدمها در محدودیتها دیده میشوند به این معنا که وقتی حمایتهای بزرگ و چهرههای شاخص سینما و تلویزیون را در کنارت داشته باشی، هنر چندانی نکردی. اینکه در محدودیتها و بدون استفاده از چهرههای پیشکسوت، شاخص و سلبریتی با موفقیت فیلم ساخته شود، ارزشمند است و این کار نیز به همت 20 جوان که عاشق کار هستند، تولید شده است.
احمدیفر با اشاره به اینکه «با حمایت ارشاد مشهد در بخش مجوز مشکلی نداشتیم» گفت : عوامل این مجموعه از هنرمندان شناخته شده مشهدی هستند و این امر خیلی در روند کار تاثیرگذار بود.
وی در خصوص اینکه چرا کار در شبکه استانی انجام نشد با گلایه مندی نسبت به صدا و سیمای مرکز استان گفت : متاسفانه دوستان صداوسیمای استانی همکاری لازم را در هیچ زمینهای نداشتند. در واقع روال این است که اگر کار بخواهد در شبکه ملی پخش شود، باید از طریق صدا و سیما مرکز استان اقدام گشته و شناسنامه کار تامین و تایید شود و بعد به تهران رفته و آنجا تصویب گردد. اما برای این پروژه این روال طی نشد.
روی وعدههای هیچ کس نباید حساب کرد
احمدیفر درباره سختی کار فیلمسازی در ایران گفت: به طور کلی فیلمسازی کار آسانی نیست ولی در ایران سختتر و در مشهد تقریبا وحشتناک است چراکه معمولا حمایت چندانی صورت نمیگیرد و برای کار باید فقط به توان خودت متکی باشی و روی وعدههای هیچ کس نباید حساب کرد .
این هنرمند در خصوص حمایت سایر ارگانها و سازمانهای دولتی مشهد از ساخت این پروژه بیان میکند: اگر بخواهم به جسارت بیان کنم، سیستم اداری و حمایتی، هیچ حمایتی از کار نکردند. ما حتی به بنیاد شهید هم مراجعه کردیم و پاسخی که به ما دادند کسب اجازه پرداخت از تهران بود که در نهایت نیز میسر نگردید.
وی ادامه میدهد: همچنین در ابتدای کار برای حمایت از پروژه به سراغ شهرداری مشهد رفتیم. هرچند از طرح استقبال کردند اما در نهایت به نتیجه نرسید و گفتند شما فیلم را بسازید ما بعدا حمایت خواهیم کرد که البته هنوز هم هیچ خبری نیست. در نهایت به سراغ آدمهای حقیقی که عاشق هنرمندان هستند و به آنها احترام میگذارند، رفتیم و با توجه به اعتبار شخصی خودم و عوامل توانستیم کار را به مرحله تولید برسانیم.
شایان ذکر است در پروژه سینمایی «عکس پائیزی» مدیر تصویر برداری: اشکان ضیایی، مدیر صدابرداری: فواد بهبودی، طراح گریم: امیر حسین غفاری، طراح صحنه: احمد آخوند زاده، طراح لباس: محبوبه سلطانی هستند و در بخش چهرهها و بازیگران نیز اسدالله یکتا و علی رضا سوزنچی و علی جوانمرد و محمود کریمی و مینو پروستان زاده و منیره آلاداغی و زهره مرادی حضور دارند.