چرخ معیوب تولید
ریحانه موسوی
در بازار پوشاک ایران، تولید کنندگانی که به قیمت و سپس کیفیت اهمیت زیادی می‌دهند، می‌توانند جای پای خود را محکم نمایند. طبق آمار و تجارب، در بازار رکود معمولا کسانی دوام می‌آورند که کالای خود را با قیمتی پایین و با کیفیت متوسط رو به بالا عرضه می‌نمایند. حتی در بازار خوب و پر رونق نیز کسانی که برای این دو مقوله اهمیت ویژه‌ای قائل نیستند، مدت زیادی دوام نخواهند آورد.
مشکلات حوزه پوشاک چیست؟
به گزارش روزنامه «صبح امروز»، کارشناسان مشکلات بسیاری از جمله عدم توجه به برندسازی، ناکافی بودن حمایت از تولیدکنندگان، گرانی مواد اولیه و قوانین دست و پا گیر، قیمت تمام شده بالای تولیدات ایرانی، بالا بودن نرخ بهره‌های بانکی، وجود مالیات‌های سنگین، قیمت بالای اجاره‌بها، نبود مواد اولیه مرغوب، عدم استفاده از تکنولوژی و ماشین آلات بروز و مشکلات ناشی از قانون کار را عمده چالش‌های صنعت پوشاک می‌دانند.
یک تولیدکننده پوشاک و عضو هیئت مدیره اتحادیه پوشاک مشهد در رابطه با مشکلات این حوزه می‌گوید: بازار تولید پوشاک در یک نابسامانی خاص به‌سر می‌برد، یعنی از یک سو به دلیل گرانی ارز‌های خارجی و از سوی دیگر به دلیل عدم واردات کالای خارجی و نداشتن توجیه اقتصادی آن و درنهایت بالارفتن فرهنگ عمومی جامعه و تمایل افراد به خرید کالای باکیفیت ایرانی، فضا برای تولیدکنندگان ایرانی مثبت شده است؛ اما بازهم از شرایط ناراضی هستند.
جواد حسین‌پور در گفتگو با «صبح امروز» در خصوص چرایی نارضایتی تولیدکنندگان باوجود خوب بودن شرایط برای آنان بیان می‌کند: مسئولان، متولیان و کسانی که باید در سازمان صمت و اتحادیه‌های صنفی در حوزه پوشاک سیاست‌گذاری می‌کردند، آموزش می‌دادند و پژوهش می‌کردند، اغلب عملکردی نداشتند.
عدم نگاه صنعتی و ساختاری به حوزه پوشاک
وی با بیان اینکه «عدم نگاه صنعتی، ساختاری و مهندسی در حوزه پوشاک از جمله مشکلات این بخش است» تصریح می‌کند: ۹۹ درصد تولیدکنندگان ما سنتی‌اند، زیرا هیچ سازمان و مرکزی نیست که به آنان بگوید اگر قصد راه‌اندازی یک واحد تولیدی را دارید، به طور قطعی باید دفاتر حسابداری داشته باشید و حسابرسی شوید، تا سود و زیان شما مشخص شود، طراح داشته باشید، خط تولید شما باید جدا باشد و نیروی آموزش دیده استخدام کنید.
حسین‌پور: اتحادیه‌های صنفی ما افراد قوی نیستند ودر ۴۰ سال گذشته عملکرد عملکرد قابل قبولی نداشته و مرکز آموزش وپژوهش آکادمیک ندارند، همچنین تولید پوشاک باید صنعتی باشد و سازمان صمت باید واحد پوشاک داشته باشد
این تولید کننده با ابراز اینکه «چرخ تولید پوشاک معیوب است و اصلا حال خوبی ندارد و حتی نمی‌توان تصوری برای خوب شدن آن داشت» تشریح می‌کند: تولید پوشاک خود به‌تنهایی صنعتی است که به تجهیزات و نیروی انسانی نیاز دارد و نباید آن را با نساجی ادغام کنیم. یا باید اجازه داده شود که مواداولیه با قیمت مناسب و تعرفه‌های دولتی وارد شود و یا کارخانه‌هایی داشته باشیم که بتوانند مواداولیه را تولید نمایند.
تولید محصول ارزان، بدون تجهیزات!
وی تشریح می‌کند: شاید برای تولید کردن کت و شلوار مردانه، تنها یک کارخانه در کشور وجود داشته باشد که نمی‌تواند جوابگوی تمام واحدهای تولیدی باشد. مرزهای کشور بدون توجه به ظرفیت تولیدی داخل بسته می‌شود و توقع دارند تولیدکننده محصول ارزان قیمت تولید کند، اما با کدام تجهیزات، مواداولیه و نیروی کاربلد؟
عدم کارایی اتحادیه‌های صنفی
حسین‌پور با اشاره به اینکه «تولید پوشاک در کشور ما به‌صورت صنفی انجام می‌شود نه صنعتی» خاطر نشان می‌کند: اتحادیه‌های صنفی ما افراد قوی نیستند و در ۴۰ سال گذشته عملکرد قابل قبولی نداشته و مرکز آموزش و پژوهش آکادمیک ندارند، همچنین تولید پوشاک باید صنعتی باشد و سازمان صمت باید واحد پوشاک داشته باشد؛ تا زمانی که نساجی یعنی فرش، موکت، پارچه‌بافی و الیاف با پوشاک یکی باشند، و آمار آنها با یکدیگر ادغام شود، نمی‌توان در این حوزه انتظار پیشرفت داشت.
برنامه تن‌پوش من
وی با اشاره به برنامه رادیویی تن‌پوش من، تبیین می‌کند: این برنامه مانند برنامه ۹۰ فوتبال، به دنبال پیدا کردن راهکار برای حل مشکلات در حوزه پوشاک است، ما به تولید چنین برنامه‌هایی نیاز داریم، زیرا ما به ورزش بهای زیادی می‌دهیم اما حال و روز خوبی ندارد، حال زمانی که به پوشاک بهایی نمی‌دهیم وضعیت آن چگونه خواهد بود؟
عضو هئیت مدیره اتحادیه پوشاک مشهد تاکید می‌کند: بانک اطلاعاتی اتحادیه‌ها قوی نیست، هیچ‌کس نمی‌تواند بازار پوشاک مشهد را تحلیل کند و تحقیق و توسعه هیچ جایگاهی در آن ندارد، تنها چند تولید کننده، فروشنده و پیشکسوت در آن وجود دارد که اعتقادی به این موارد ندارند.
عدم توان اجرایی اتحادیه‌های صنفی
وی در پاسخ به این سوال که «چرا به روسای اتحادیه‌ها راه‌های پیشرفت و توسعه را پیشنهاد نمی‌دهید ؟» می‌گوید: ما پیشنهادات خود را ارائه می‌دهیم و آنان نیز تایید می‌کنند، اما متاسفانه قدرت و توان اجرایی ندارند. به دلیل اینکه مردم ایران از سازمان مالیاتی و بیمه کردن برند و نیروهای خود می‌ترسند، واحدهای صنفی روز‌به روز در حال کوچک شدن هستند.
سهم ۵ درصدی صادرات پوشاک به عراق
جواد حسین‌پور ادامه می‌دهد: اگر می‌خواهیم با برند‌های پوشاک دنیا بجنگیم، نیاز به یک لشکر مهندسی و فرمانده داریم. ما در بین کشورهای همسایه تنها به عراق پوشاک صادر می‌کنیم و کل واردات پوشاک عراق از سایر کشورها۷۰۰ میلیون دلار بوده که سهم ایران از این رقم ۵ درصد یعنی ۳۵ میلیون دلار است، یعنی ما ۹۵ درصد بازار پوشاک عراق را واگذار کرده‌ایم.
سودآوری پوشاک، معادل صنعت خودرو
این تولیدکننده پوشاک و عضو هیئت مدیره اتحادیه پوشاک مشهد بیان می‌کند: در دنیای امروز، جنگ برسر اقتصاد است و هر کشوری که بتواند سایرین را از نظر اقتصادی فتح کند، برنده خواهد بود. حاشیه‌سود پوشاک و اشتغال‌زایی آن بسیار بالا بوده و معادل صنعت خودروسازی درآمد دارد، اما یک صدم آن به سرمایه‌گذاری اولیه نیاز دارد، به همین دلیل کشورهای فقیر مانند بنگلادش، بولیوی، ویتنام، پاکستان و پرتغال، به تولید پوشاک روی آورده‌اند و با سرمایه‌گذاری اندک، با اشتغال‌زایی بالا و درآمد خوبی روبه‌رو هستند.
مس‌فروش: تامین ارز و فرآیند بانک مرکزی و گمرکات، واردات مواد اولیه را کند و محدود کرده، که امیدواریم هرچه زود‌تر به شکل هوشمندانه و شرافت‌مندانه از تحریم‌ها عبور کرده و بتوانیم تجهیزات، مواداولیه و مواردی که در راستای کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای در کشور مورد‌نیاز است، تامین کنیم تا خود بتوانیم پوشاک را تولید کرده و حتی صادر کنیم
در راستای سخنان جواد حسین پور، تولیدکننده پوشاک و عضو هیئت مدیره اتحادیه پوشاک مشهد در خصوص عدم وجود واحد پوشاک در سازمان صنعت، معدن و تجارت به سراغ این سازمان رفتیم. رئیس سازمان صمت استان خراسان رضوی می‌گوید: نساجی یک صنعت است، اما به‌دلیل اینکه ممکن است بخشی از مواداولیه آن در حوزه غیر صنعتی مانند کشاورزی و… باشد، باید با یکدیگر ادغام شوند و به تکامل برسند.
محمدرضا مس‌فروش در گفتگو با «صبح امروز» بیان می‌کند: خوشبختانه استان خراسان رضوی به لحاظ تعداد واحد‌ها و اهمیت واحدهای صنعتی نساجی در سطح کشور وضعیت خوبی دارد، اما مشکلات این حوزه نیز بسیار زیاد است زیرا در زمینه تامین قطعات ماشین‌آلات، مواد اولیه و تامین ارز شرایط خوبی ندارند.
شهرک پوشاک چیست؟
وی خاطرنشان کرد: نساجی از پنبه آغاز می‌شود و تا پارچه، رنگرزی، نساجی، برش و دوخت ادامه دارد و این زنجیره به یکدیگر وصل است. در تمام دنیا معمولا مجتمع‌های بزرگی وجود دارد، که ما اسم آنها را ” شهرک پوشاک ” می‌گذاریم که جایی است که درآن یک تولیدی و نمایشگاه بسیار بزرگ وجود دارد که مرکز عرضه محصولات نساجی و پوشاک قلمداد می‌شود و این اقدام در تهران نیز درحال شکل‌گیری است.
«صبح امروز» متولی رسیدگی به مشکلات حوزه پوشاک شد
مس‌فروش در ادامه می‌گوید: در شهر مشهد از مدت‌ها پیش صحبت‌هایی در خصوص ایجاد شهرک پوشاک صورت گرفته بود، اما موانعی وجود دارد که نامرئی است و نتوانستیم آنها را کشف کنیم، که تماس شما با بنده باعث شد تا مجددا نشستی در این‌باره داشته باشیم و مرکزی را شکل دهیم که در آن تمام ماشین‌آلات گران قیمت و همه خدمات نساجی در آن عرضه شود، با این اقدام واحدهای تولیدی کوچک کار خود را به واحد‌هایی که بنیه قوی‌تری دارند می‌سپارند و هزینه آن را پرداخت می‌کنند؛ این روال معمول دنیا است و ما نیز باید آن را پیگیری کنیم.
بهشت تولیدکنندگان صادراتی
وی با بیان اینکه «افزایش قیمت ارز تنها به نفع تولیدکنندگان صادراتی است» تصریح می‌کند: تامین ارز و فرآیند بانک مرکزی و گمرکات، واردات مواد اولیه را کند و محدود کرده، که امیدواریم هرچه زود‌تر به شکل هوشمندانه و شرافت‌مندانه از تحریم‌ها عبور کرده و بتوانیم تجهیزات، مواداولیه و مواردی که در راستای کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای در کشور مورد‌نیاز است، تامین کنیم تا خود بتوانیم پوشاک را تولید کرده و حتی صادر کنیم.
صنعت پوشاک در وضعیت مناسبی قرار ندارد و تا زمانی که اجناس چینی به صورت قاچاق یا قانونی وارد کشور شوند بدون این که از تولیدکننده داخلی حمایتی به عمل آید تولیدکنندگان حتی نمی تواند روی پای خود بایستند.