ضرغامی خود را برای 1400 گرم می کند
علی روغنگران
عزت الله ضرغامی با انتشار عکسی از دیدار با قدرت‌الله علیخانی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
«صبحانه با شیخ قدرت علیخانی (99/6/29) شیخ قدرت، از چهره‌های مشهور اصلاح طلب است. بخشی از عمرش را در زندان‌های رژیم ستمشاهی و بخش زیادی را هم در مسئولیت‌های مهم امنیتی، انتظامی و نمایندگی مجلس گذرانده است. به خاطر رفتار مردمی، لوطی گری و برخی مواضع فراجناحی و منصفانه، با اکثر شخصیت‌های سیاسی دو طرف رابطه خوب و صمیمانه دارد و همین توانمندی، بعضا در جهت وفاق و نزدیکی بین آنان عمل می‌کند. او به کروبی نزدیک‌تر است و طبیعی است بیش از دیگر مدعیان در مورد او احساس نگرانی کند. تصویری که چند روز پیش خبرساز شد، روی پشت بام منزل ایشان است!
اینکه برخی رفتارهای خاص کروبی، مقوم اهداف “کاسبان حصر” می‌شود را تاحدی قبول داشت. هر چند امر «حصر» نسبت به گذشته تا حد زیادی منعطف شده، ولی هر دو معتقد بودیم که با اعتمادسازی و همکاری بهتر، می‌توان شرایط کاملا جدید و متفاوتی را تجربه کرد. شخصا کروبی مجلس ششم و دفاع او از اصول انقلاب را خیلی می‌پسندم و همواره نسبت به آن حق شناسی کرده‌ام، ولی حوادث فتنه 88 هیچ وقت فراموش شدنی نیست. خاطرات مهمی از تعاملات سیاسیون در دوران زندان دارد که می‌تواند به نوبه خود باعث تعدیل برخی رفتار‌ها شود. این خاطرات را نمی‌توان رسانه‌ای کرد، ولی باید در جلسات خصوصی نسبت به آن تذکر داد. آقای علیخانی برایم تعدادی خربزه و یک جعبه انگور از قزوین آورده بود. دمش گرم!
کی میگه روحانیون فقط دست بگیر دارند؟! این هم یک نمونه خلاف آن!»
رفتارهای این روزهای ضرغامی نه تنها برای کسی عجیب نیست بلکه دقیقا همان گونه است که از او انتظار می رفت و کیست که نداند او این روزها آرزویی جز رسیدن به پاستور در سر ندارد. بحث احتمال نامزدی وی برای انتخابات 1400 نه در مقطع کنونی که خيلی پیش از این‌ها مطرح شده بود؛ زمانی که او پیش از سال88 و در قامت رئیس صداوسیما گرچه یک نیروی اصولگرا به حساب می‌آمد اما سعی می‌کرد نیم‌نگاهی به اصلاح‌طلبان داشته باشد یا در مقاطع مختلف که سعی کرده است خود را نیرویی میانه‌رو که صرفا منافع ملی برایش مهم است جلوه دهد. از بستنی‌خریدن و به دیدار احمدی‌نژاد رفتنش برای برگرداندن او به پاستور تا جلسات صبحانه‌ای که با فعالان سیاسی از راست‌ترین تا چپ‌ترین گرایش‌ها برگزار می‌کرد. بسیاری باور دارند که ضرغامی در سال‌های اخیر مترصد آن بوده است که به زعم خود نوعی آشتی ملی راه بیندازد؛ البته عزت‌الله ضرغامی در سال‌هایی که گذشت تغییرات بسیاری کرده است یا به باور برخی می‌خواهد این‌طور نشان دهد که تغییر کرده است؛ اویی که روزگاری در تسخیر سفارت آمریکا نقش داشت یا در زمان ریاستش بر صداوسیما یکی از افراد مورد اعتماد محمود احمدی‌نژاد قلمداد می‌شد و حتی جشن پیروزی احمدی‌نژاد در میدان ولیعصر تهران در سال88 را به صورت زنده پخش می‌کرد، اکنون علاوه بر آنکه منتقد چنین ادبیاتی شده است که حتی به حجت‌الاسلام صدیقی، امام جمعه موقت تهران انتقاد می‌کند که چرا معترضان آبان‌ماه96 را «آشغال» خطاب می‌کند: «آشغال در مورد معترضین، مشابه خس و خاشاک هزینه‌ساز است. کلام غیردقیق، زمینه‌ساز فهم نادرست و بروز فتنه است. راه حل معضلات فرهنگی-اجتماعی افزایش بودجه حوزه‌های علمیه نیست».
عزت‌الله ضرغامی را باتوجه به رویکردهای جدیدیش در عالم سیاست می‌توان یک نیروی میانه‌رو قلمداد کرد البته با ذکر این تبصره که او حمایت طیف‌های متنفذی از اصولگرایان را پشت سر خود دارد؛ او علاوه بر اینکه دوستان صمیمی در جبهه ایثارگران و رهپویان انقلاب اسلامی دارد، موردتوجه جبهه پایداری نیز هست
ضرغامی به‌خصوص از زمانی که دوره‌اش در صداوسیما به پایان رسید برای ماندن نامش در عالم سیاست و احتمالا جلب اعتماد همه نیروهای سیاسی سعی کرد که تقریبا با همه طیف‌ها و از چپ‌ترین تا راست‌ترین طیف‌های سیاسی ارتباط بگیرد و در راستای تحقق چنین سیاستی و البته شاید برای ایجاد نوعی آشتی ملی هفته‌ای یک روز در دفترش میزبان شخصیت‌های سیاسی مختلفی از جمله پرویز فتاح، فرزند مهدی کروبی، سیدمحمدعلی ابطحی، ابراهیم اصغرزاده، مهرداد بذرپاش، عمادالدین باقی، سعید حدادیان، سیدنظام‌الدین موسوی، صادق زیباکلام، محمدعلی زم، حسن عباسی، سیدرضا اکرمی و… باشد. در ابتدا بیشتر این صبحانه‌ها سیاسی بود تا جایی که درباره رفع حصر با فرزند کروبی هم سخن می‌گفت تا آنکه او تصمیم گرفت با هنرمندان هم نشست و برخاست داشته باشد به نحوی که مسعود کیمیایی، بهروز افخمی، سیروس مقدم، محمدرضا شریفی‌نیا، سیدمحمود رضوی، سجاد نوروزی، عادل فردوسی‌پور، عمو فیتیله‌ای‌ها، رابعه اسکویی و مهدی رمضانی مهمان صبحانه‌های او شدند. عزت‌الله ضرغامی نه‌تنها صبحانه‌های سیاسی و هدفمندش را هفته‌ای یک‌بار داشت که از سایر فعالیت‌ها برای پیشبرد هدف انتخاباتی‌اش در 1400 غافل نبود. او که دوران مدیریتش در سازمان صداوسیما همزمان با سه دولت سیدمحمد خاتمی، محمود احمدی‌نژاد و حسن روحانی بود بعد از بازنشستگی از این سازمان سعی می‌کند مورد قبول افکار عمومی هم باشد؛ از این‌رو است که در ستایش ابراهیم یزدی می گوید، به شورای نگهبان اعتراض می‌کند، به امام جمعه موقت تهران هشدار می دهد، در مجمع عمومی حزب اعتدال و توسعه شرکت می‌کند، از فرهاد شعر می‌خواند، با جوانان سلفی می‌گیرد، کانال طنز(خمیازه) را مدیریت می‌کند و حتی در قبال واکنش‌های تند برخی اصولگرایان به رپ‌خوانی اخیر کویتی‌پور می‌گوید که او از قطار نظام پیاده نشده بلکه خود قطار نظام است. عزت‌الله ضرغامی را باتوجه به رویکردهای جدیدیش در عالم سیاست می‌توان یک نیروی میانه‌رو قلمداد کرد البته با ذکر این تبصره که او حمایت طیف‌های متنفذی از اصولگرایان را پشت سر خود دارد؛ او علاوه بر اینکه دوستان صمیمی در جبهه ایثارگران و رهپویان انقلاب اسلامی دارد، موردتوجه جبهه پایداری نیز هست. از این رو با ناکامی زودهنگام در انتخابات ریاست جمهوری 96 از آینده سیاسی اش قطع امید نکرد و با آنکه در سال96 در نامزدهای نهایی جمنا قرار نگرفت اما هنوز امید دارد که بتواند نظر قاطبه اصولگرایان را جلب کند و البته او به این روی سکه یعنی اصلاح‌طلبان هم نیم‌نگاهی دارد تا درصورتی که اصلاح‌طلبان به جمع‌بندی حمایت از یک نامزد میانه‌رو برسند، گزينه نهایی‌شان شاید او باشد. ضرغامی در یکی از اظهارنظرهایش به صورت تلویحی گفته است که در انتخابات1400 حضور خواهم داشت. او در پاسخ به این پرسش که برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده برنامه‌ای دارید یا نه، گفته است: «برای 1400 یک مینی‌بوس آدم در صف هستند؛ واقعا کی مرده کی زنده، خیلی اتفاقات خواهد افتاد. آنچه به من مربوط می‌شود، اگر نگوییم سرباز نظام، خودم را یک بازیگر یا بازیکن روی نیمکت نظام می‌دانم که اگر روزی لازم باشد به داخل زمین بروم و بازی کنم. من خودم را روی نیمکت جمهوری اسلامی می‌دانم. این نیمکت‌نشینی برای هر کاری است، من چنین جایگاهی را برای خودم انتخاب کردم و در هر شرایط و موقعیتی اقتضا کرد یک خدمتی را انجام دهم آماده‌ام… طبیعتا خودم را آماده و مهیای این کار می‌کنم؛ والا روی نیمکت اگر با کت و شلوار بنشینیم و هیچ تمرینی هم نکرده باشیم که فایده ندارد. کسی که نمی‌تواند با کت و شلوار وارد زمین بازی شود. قاعدتا نشستن روی نیمکت آمادگی می‌خواهد».
حال با این گزاره شاید بتوان تمام فرضیات و تحلیل‌های ذکر شده را نزدیک به واقعیت دانست که ضرغامی سال‌هاست خود را برای ریاست‌جمهوری آماده می‌کند.