50 یار محمود
آیا مدیران سابق دولت مهرورز دنباله روی نظرات رئیس سابقشان هستند؟
علی روغنگران
صادق زیباکلام، استاد دانشگاه، به تازگی حضور دوباره احمدینژاد در انتخابات 1400 را پیشبینی کرده است. او اقدام مهم مجلس یازدهم را ایستادگی در برابر شورای نگهبان و تایید صلاحیت احمدینژاد برای انتخابات سال آینده عنوان میکند. زیباکلام معتقد است، نامزد اصلی تندروها یعنی طیف اصلی مجلس که از اصولگرایان تندرو، اعضای جبهه پایداری و طرفداران احمدینژاد تشکیل شده، برای انتخابات 1400 احمدینژاد است و رئیس دولت نهم و دهم پایگاه اجتماعی خوبی دارد و بسیاری از اقشار و لایههای تهیدست جامعه، اقشار و لایههای کمتر تحصیلکرده و متعلق به مناطق روستایی و دورافتاده و همچنین حاشیهنشینها طرفدار احمدینژاد هستند و به نظر میرسد همین الان رئیسجمهور سابق حداقل چیزی حدود 15 میلیون رای داشته باشد به طوری که در رایآوری هیچ چهره و شخصیت اصولگرای دیگری به گرد پای او هم نمیرسد.
همین دو هفته پیش بود که «فریدون عباسی» یکی از مدیران راه یافته دولت احمدی نژاد به مجلس یازدهم در جمع 16 نفر از نمایندگان استان های فارس و خوزستان با تاکید بر اینکه قصد دارد جلوی رقم خوردن معادلات مجلس و تقسیم مسئولیت ها در این قوه از بیرون آن را بگیرد، اعلام کرد که به طور حتم در انتخابات ریاست مجلس حضور خواهد داشت و رقیبی برای سایر کاندیداهای تصدی این پست خواهد بود. هرچند برخی این سخنان را جدی نگرفتند، اما به فاصله یک هفته بعد از اعلام کاندیداتوری رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی در دولت دهم، دیگر مدیر احمدی نژادی راه یافته به مجلس یازدهم، یعنی «سید شمس الدین حسینی» وزیر امور اقتصادی و دارایی احمدی نژاد در دولت مهرورز حرف از کاندیداتوری خود برای ریاست مجلس زد تا مشخص شود، آنها هر طور شده حداقل دنبال سهم ویژه ای در مجلس هستند. از جمع مدیران و وزیران دولت احمدی نژاد افراد دیگری نظیر «عبدالرضا مصری» وزیر رفاه دولت نهم، «حمیدرضا حاجی بابایی» وزیر آموزش و پرورش دولت دهم، «علی نیکزاد» وزیر راه و شهرسازی دولت دهم و «محمد مهدی زاهدی» وزیر آموزش و پرورش دولت دهم نیز افرادی هستند که نام شان به عنوان گزینه های احتمالی ریاست و نایب رئیسی به گوش می رسد و این نشان می دهد حداقل آنها عده کثیری از حیث افراد مطرح برای کاندیداتوری تصدی مسئولیت ها در مجلس یازدهم دارند. حالا «شمس الدین حسینی» نماینده منتخب مردم تنکابن در مجلس یازدهم و وزیر اقتصاد دولت دهم پا را فراتر گذاشته و در اظهارنظری که حکایت از برنامه ریزی مفصل تر طیف احمدی نژاد در مجلس آتی دارد، گفته که: جمع ما احمدینژادیها در مجلس جمع است؛ 50 نفریم و فراکسیون تشکیل میدهیم. وی عنوان کرده: اغلب مدیران شاخص دولت نهم و دهم که نامزد انتخابات مجلس شدند رای آوردند. در همین مجلس 8 عضو کابینه دولت نهم و دهم، 9 استاندار، تعداد قابلتوجهی از معاونان وزرا، فرمانداران و مدیران دوره احمدینژاد رای آوردند و از منتخبان مجلس یازدهم هستند. میتوانم بگویم که بالغ بر 50 نفر هستند. این افراد با هم فصل مشترک دارند و باهم سالها همکاری کردهاند. وی افزوده که وقتی مردم بعد از گذشت چند سال از پایان کار دولت احمدینژاد آنها را نادیده نگرفتند و به آنها رای دادند، آیا منتخبان باید خودشان را نادیده بگیرند؟ نه. بنابراین ما با هم جلساتی داریم اما آن جلسات فقط محدود به مدیران و وزیران دولت نهم و دهم که برای مجلس انتخاب شدهاند، نیست و صرفا آمال این افراد نیز دولت نهم و دهم نیست. بخش قابلتوجهی از نمایندگان منتخب با سنجش سلوک رفتاری و عملکردی مدیران دولت نهم و دهم، نسبت به همکاری و همگرایی ابراز تمایل میکنند و ما هم استقبال میکنیم. تعداد زیادی از نمایندگان ادوار که به مجلس یازدهم راه یافتهاند هم از جمله مدافعان دولت نهم و دهم هستند. شمس الدین حسینی در باره تشکیل فراکسیون توسط نمایندگان طیف خود گفته است: ما جلسات متعددی داشتیم و گفتوگو کردیم و این امر دور از ذهن نیست که تلاش کنیم این سازماندهی را انجام دهیم.
اینکه مدیران احمدی نژادی اکنون اذعان می کنند که با آرم و مارک «رئیس دولت نهم و دهم» می خواهند در مجلس پیش رو فعالیت کنند، موضوع مهمی است؛ چراکه پس از رد کردن خطوط قرمز نظام توسط احمدی نژاد، بقایی و مشایی که منجربه دستگیری و زندانی شدن دو یار نزدیک رئیس دولت مهرورز شد، بسیاری از افرادی که اکنون خود را احمدی نژادی می نامند، تاکید می کردند که ارتباطی با احمدی نژاد ندارند و به خاطر رفتار او و یارانی که دور او باقی مانده اند، احمدی نژاد را ترک کرده اند و با او ارتباط و رابطه ای ندارند. اینکه حالا به طور رسمی وزیر اقتصاد او در دولت دهم تاکید می کند بسیاری از مدیران دولت احمدی نژاد وارد مجلس شده اند و می خواهند با آرم و مارک احمدی نژاد فعالیت کنند، کاندیدای تصدی مسئولیت ها بشوند و در نهایت هم فراکسیونی با این عنوان تشکیل بدهند، نشان می دهد که جدایی پیشین آنها از رئیس دولتشان شاید در آن مقطع یک تاکتیک برای حفظ صلاحیت و وجاهتشان در تصدی مسئولیت ها بوده است و حالا که مفری یافته اند، احتمالا آن تاکتیک را رها کرده و راه جدیدی را آغاز خواهند کرد. هرچه هست، «احمدی نژادی» های راه یافته به مجلس یازدهم از قرار معلوم می خواهند برای بخش قابل توجهی از مسئولیت ها در پارلمان پیش رو از ریاست گرفته تا هیات رئیسه و کمیسیون های تخصصی گزینه های اختصاصی خودشان را مطرح کرده و مورد حمایت قرار بدهند و از این حیث نمی خواهند همراه و هم نظر با اصولگرایان راه یافته از طریق لیست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب باشند. طرح چنین مسئله ای، این شائبه را ایجاد می کند که آیا وزیران، اعضای کابینه، مدیران و روسای سابق دولت مهرورز به دنبال پیروی کردن از خط و فرمان رئیس سابقشان در دولت، یعنی «محمود احمدی نژاد» خواهند بود؟ موضوعی که این سئوال را ایجاد می کند که نقش رئیس دولت مهرورزی در مجلس یازدهم چه اندازه خواهد بود و آیا فراکسیون احمدی نژادی ها منویات او را در پارلمان پیش خواهند برد یا خیر؟