گزینه اصلی احمدی نژادی‌ها برای ریاست مجلس کیست؟
علی روغنگران
حدود دو هفته مانده به آغاز کار مجلس یازدهم اختلافات گروه‌های اصولگرا بالا گرفته است. کار به جدال توئیتری هم رسیده است. بیشتر اختلافات بر سر انتخاب محمدباقر قالیباف به عنوان رئیس مجلس است. اکثریت اصولگرایان تمایل به انتخاب او دارند اما جبهه پایداری مخالف این انتخاب است با این حال قدرت مقابله نیز ندارد. در سوی دیگر گروهی تازه از اصولگرایان در حال قدرت گرفتن اند که می‌توانند در تحولات مجلس آینده موثر باشند. محوریت این گروه مقامات دولت احمدی نژاد هستند. اصولگرایانی که این روز‌ها در رسانه‌ها مشهور به “احمدی‌نژادی‌های” مجلس آینده شده‌اند. در انتخابات مجلس 8 عضو کابینه دولت نهم و دهم، 9 استاندار، تعداد قابل‌توجهی از معاونان وزرا، فرمانداران و مدیران دوره احمدی‌نژاد رای آوردند. شواهد و قراین حاکی از آن است که آن‌ها به دنبال سازماندهی یک تشکیلات جدید هستند شاید یک فراکسیون در مجلس آینده تشکیل دهند. اولین قدم این گروه تازه شکل گرفته، رقابت برای ریاست مجلس است. به نظر نمی‌رسد کاندیدای آن‌ها در مقابل نامزد اصولگرایان که محمد باقر قالیباف است شانس زیادی داشته باشد. با این حال احتمالا آن‌ها این عرصه را برای حضور پرقدرت در مناسبات مجلس می‌دانند. در میان همین گروه هم رقابت‌هایی وجود دارد. چند تن از چهره‌های شاخص این گروه نامزد ریاست مجلس‌اند. شمس‌الدین حسینی، وزیر اقتصاد، علی نیکزاد وزیر مسکن، حاجی بابایی وزیر آموزش پرورش و فریدون عباسی رئیس سازمان انرژی اتمی دولت احمدی نژاد، نامشان در گزینه‌های احتمالی ریاست مجلس قرار دارد. بعید است که همه آن‌ها نامزد شوند و ممکن است نهایتا یکی از آن‌ها به رقابت با قالیباف برود. برخی از آن‌ها نیز اعلام کرده اند ائتلاف تشکیل می‌دهند پس احتمالا برای پست‌های دیگر هیات رئیسه نامزد معرفی کنند. البته ممکن است حاجی بابایی مستقل از این گروه در رقابت شرکت کند. به هر حال مدیران دولت احمدی‌نژاد به دنبال یافتن جاپایی محکم در مجلس هستند. در این بین شمس‌الدین حسینی وزیر اقتصاد دولت دهم تلاش بیشتری برای متشکل کردن این گروه دارد. او در گفت‌وگویی در این باره تاکید کرد: “ما با هم جلساتی داریم، اما آن جلسات فقط محدود به مدیران و وزیران دولت نهم و دهم که برای مجلس انتخاب شده‌اند، نیست و صرفا آمال این افراد نیز دولت نهم و دهم نیست. بخش قابل‌توجهی از نمایندگان منتخب با سنجش سلوک رفتاری و عملکردی مدیران دولت نهم و دهم، نسبت به همکاری و همگرایی ابراز تمایل می‌کنند و ما هم استقبال می‌کنیم. تعداد زیادی از نمایندگان ادوار که به مجلس یازدهم راه یافته‌اند هم ازجمله مدافعان دولت نهم و دهم هستند.”
حسینی در باره تشکیل فراکسیون توسط نمایندگان طیف خود گفته است: “ما جلسات متعددی داشتیم و گفتگو کردیم و این امر دور از ذهن نیست که تلاش کنیم این سازماندهی را انجام دهیم.”
حسینی که به عنوان نماینده مردم رامسر و تنکابن به مجلس راه یافته است در هفته‌های اخیر با همکاری دیگر اعضای دولت پیشن تلاش دارد به مقابله مستقیم با محمدباقر قالیباف برود. البته خود او رقابت با قالیباف را رد می‌کند، اما می‌گوید نامزد انتخابات ریاست مجلس می‌شود. او گفت: “آقای قالیباف یک ظرفیتی دارد و خودش را عرضه کرده است، آقای میرسلیم یک ظرفیتی دارد و خود را عرضه کرده است، آقای حاجی بابایی وآقای نیکزاد هم یک ظرفیتی دارند و خودشان را عرضه کرده اند و من هم یک ظرفیتی دارم و خودم را عرضه می‌کنم، این عرضه ظرفیت من به معنی تقابل و رقابت با دیگری نیست.”
حسینی معتقد نیست که چنددستگی در مجلس یازدهم وجود دارد. او در این باره گفته است: «من الان چند دستگی نمی‌بینم. الان یک شعاری داده می‌شود و آن این است که مردم از چپ و راست عبور کرده اند. مردم از آن تقسیم بندی‌های سنتی اصولگرا – اصلاح طلب عبور کرده اند و این‌ها دیگر کارآمدی لازم را ندارند و ما باید متناسب با موقعیت‌ها و متناسب با درد مردم حرکت کنیم.»
وزیر اقتصاد دولت دهم از محمود احمدی نژاد نیز سخن گفته و ابایی ندارد از این که بگوید به او علاقمند است. حسینی با بیان اینکه به احمدی نژاد افتخار می‌کند، گفت: «از بعد از سال 96 ارتباط سیاسی با ایشان نداشتم، ولی ارتباط عاطفی و اخلاقی ما پابرجا است.»
او البته از اینکه از سوی برخی رسانه‌ها به عنوان یک “احمدی نژادی” معرفی می‌شود ناراضی است و می‌گوید: “شما هیچ زمانی نمی‌گویید، خاتمی‌چی‌ها یا روحانی‌چی‌ها یا هاشمی‌چی ها. به نظر من بخاطر اینکه موضوع و افراد تقلیل داده شوند، اینگونه نگاه می‌شود.”
این سخنان حسینی مورد حمله برخی رسانه‌های اصولگرا قرار گرفته، سایت مشرق در این باره به تندی از وزیر پیشین اقتصاد انتقاد کرده است. مشرق نوشته است: “آقای احمدی‌نژاد پس از آنهمه رفتار غلط و انحرافی بدون توبه، د
یگر هرگز یک چهره قابل افتخار نیست. اما اینکه عده‌ای از مردان سابق او به او افتخار می‌کنند و همزمان تاکید دارند که رابطه‌ای با او ندارند! هیچ چیزی جز نشانه‌های اعوجاج فکری و اشتباه سیاسی نیست.”
اما حسینی با چه پیشینه ای می خواهد وارد چنین رقابتی شود؟ شمس‌الدین حسینی متولد 1346 در استان مازندران شهرستان تنکابن و دارنده مدرک دکترای اقتصاد در بخش عمومی و بین‌الملل از واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد است. حسینی از سال 1374 تا 1377 به عنوان مدیرکل حوزه ریاست و بین‌الملل سازمان برنامه و بودجه کشور فعالیت داشت و به طور همزمان از سال 75 تا 77 هماهنگ‌کننده ملی پروژه‌های دفتر عمران سازمان ملل متحد بود. او همچنین از سال 75 تا 81 دبیر کمیسیون‌های مشترک همکاری ایران با کشور‌های کره جنوبی، مالزی در سازمان برنامه و بودجه کشور بود و از سال 77 تا 81 به عنوان مدیرکل دفتر بین‌الملل و روابط‌عمومی وزارت نیرو و دبیر کمیسیون مشترک ایران و قطر در این وزارتخانه فعالیت داشت. حسینی از سال 81 با انتقال به وزارت بازرگانی به سمت مدیرکل دفتر مطالعات اقتصادی این وزارتخانه منصوب شد و تا سال 87 در این سمت باقی‌ماند. او از سال 81 تا 84 به طور همزمان نایب رئیس کمیته برنامه‌ریزی توسعه صادرات بود و در سال 85 به عنوان نماینده وزارت بازرگانی در کمیسیون تخصصی شورای بورس معرفی شد. او که مدیری کم حاشیه به حساب می‌آمد، مرداد ماه سال 87 به پیشنهاد محمود احمدی نژاد برای تصدی وزارت اقتصاد و امور دارایی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد. این پیشنهاد در نوع خود عجیب بود چرا که جریان اصولگرا اقتصاددان مدعی زیاد داشت، اما احمدی‌نژاد این اقتصاددان جوان و البته کشتی‌گیر را به مجلس معرفی کرد. برخی مدعی بودند که این انتخاب ناشی از ارتباط اسفندیار رحیم مشایی و حسینی است. مشایی نزدیکترین مشاور احمدی‌نژاد، رامسری است و حسینی هم متولد تنکابن در همسایگی رامسر است. در آن مقطع خبری از تحریم‌های گسترده نبود و بزرگترین چالش اقتصادی کشور نرخ تورم بود و حسینی جمله‌ای معروف داشت “تورم را فتیله‌پیچ می‌کنیم”. روز هشتم مرداد 87 جلسه رای اعتماد برگزار شد و حسینی از مجموع 271 رای گرفته شده، با 218 رای موافق، 29 رای مخالف و 23 رای ممتنع، موفق به کسب رای اعتماد از مجلس و وزیر امور اقتصادی و دارایی شد. حسینی سپس در دولت دهم پست خود را حفظ کرد و آرام آرام به یکی از معتمدین رئیس‌جمهور تبدیل شد. او حواشی زیادی نداشت، اما وضعیت اقتصادی کشور باعث شده بود که همیشه در رسانه‌ها باشد. حسینی در سال 90 به خاطر فساد سه هزار میلیاردی توسط مجلس استیضاح شد، اما استیضاح او رای نیاورد. به این ترتیب این اقتصاددان تا پایان دولت دهم بر سمت خود باقی ماند. حسینی پس از دولت احمدی‌نژاد هیچ وقت علیه رئیس سابقش اظهار نظر نکرد او حتی در مواردی در مقابل انتقادات از عملکرد دولت دهم به دفاع از خود و محمود احمدی‌نژاد پرداخت. حالا هفت سال پس از پایان دولت دهم فضای تازه‌ای در کشور ایجاد شده و مدیران طیف احمدی‌نژاد به دنبال حضور موثر در قدرت‌اند. شمس‌الدین حسینی با پیشینه‌ای که ذکر شد، موقعیت خوبی دارد تا شانسش را در عالم سیاست امتحان کند. نکته مهم این است که او برای موفقیت ناگزیر است که با اصولگرایان اسم و رسم‌داری سرشاخ شود، باید دید که حسینی در این مصاف چه خواهد کرد. او تجربه زیادی در کار تشکیلاتی ندارد و عضو هیچ گروه سیاسی نیست، اما شاید بتواند در رویارویی با اصولگرایان از اختلافات درونی آن‌ها استفاده کند و هم موقعیت طیف احمدی‌نژاد را در مجلس ارتقا دهد و هم نام خود را به عنوان یک سیاستمدار قابل، مطرح نماید. حسینی حتی اگردر این رقابت شکست بخورد باز هم نفع برده است، اگر او نامزد طیف احمدی نژاد در مجلس شود و مقابل قالیباف قرار گیرد در واقع به نوعی رهبری این طیف را به دست آورده است.