کتاب سال ترانه‌سرایان ایران
مریم اصغری
سال گذشته انتشارات ایزدقلم به عنوان ناشر تخصصی ادبیات، مجموعه‌ای با عنوان “کتاب سال ترانه سرایان ایران ” منتشر کرد. این مجموعه گزیده آثار ترانه‌سرایان جوان در سال 1397 بود که با استقبال بسیار خوبی مواجه شد و به همین دلیل در سال بعد نیز با ادامه همان رویه، در قالب پرونده “ترانه معاصر ایران” از تمامی سرایندگان مستقل ایرانی دعوت شد که آثار خود را برای داوری و گزینش به انتشارات ایزدقلم ارسال کنند. کتاب سال ترانه‌سرایان ایران 1398برگزیده‌ای از آثار ترانه‌سرایان جوان ایرانی است که آثار آن از میان صدها اثر دریافت شده در یک فراخوان سراسری انتخاب شده است.
علاوه بر دریافت آثار به صورت انفرادی، انجمن‌ها و خانه‌های ترانه در سراسر ایران نیز در این مجموعه شرکت کرده و به معرفی انجمن خود و ارائه آثار اعضا پرداختند. گردآوری این مجموعه توسط “علی کمارجی” و با همکاری برخی از مدیران انجمن‌های ترانه به قصد حمایت و معرفی از ترانه سرایان جوان به انجام رسیده است.آثار این کتاب طیف گوناگونی از عاشقانه های ساده تا آثاری با درون مایه های اجتماعی و انتقادی را در بر می گیرد. این کتاب در قالب 365 صفحه و به همت نشر ایزدقلم به بازار کتاب ایران عرضه شده است.
بی‌شک در گردآوری هر کتابی در هر قالب شعری، مسائل و پیوست‌های زیادی مطرح است. به طور حتم ترانه یکی از قالب‌های شعری است که اولین ویژگی آن قابلیت همگام سازی با موسیقی است و در این بین این سوال به وجود می‌آید که چرا ترانه‌های پارسی با فرم‌های استاندارد موسیقی انطباق ندارند. چرا آفرینش‌گران به جای سرودن ترانه، اشعاری به زبان گفتاری پدید آورده و گاهی به آن ترانه و گاهی با یک برچسب جعلی و نادرست به آن شعذ محاوره می‌گویند. چرا ترانه‌سرایان جوان به امکانات زبانی که قرار است با ملودی آمیخته شود، نمی‌اندیشد و فقط به وزن عروضی بسنده می‌کنند.
این کتاب با در نظر گرفتن رعایت موازین و چهارچوب‌های مقرر، پرونده ترانه معاصر ایران را در قالب یک مجموعه ترانه، دنبال می‌کند. گرچه کتاب سال ترانه سرایان ایران 1398 بخش کوچکی از آثار جامعه ترانه سرایان ایران را پوشش می‌دهد، اما می‌تواند در پژوهش‌های آینده و بررسی‌های مستقل از وضعیت ترانه‌سرایی ایران مورد استفاده علاقمندان قرار گیرد.