صندلی ریاست از آن کیست؟
علی روغنگران
شاید بتوان گفت انتخابات هیات رئیسه مجلس یازدهم رقابتی‌ترین انتخابات هیات رئیسه‌های ادوار مجلس باشد. این درحالی است که انتخابات دوم اسفند ماه یکی از غیر رقابتی‌ترین انتخابات‌های ادوار مجلس بود. تحرکات منتخبان مجلس شورای اسلامی نشان می‌دهد که لابی‌ها و رایزنی‌ها برای انتخاب رئیس مجلس در جریان است. رقابت اصلی بر خلاف گذشته نه در میان دو جناح اصلی (اصولگرا- اصلاح طلب) بلکه درون یک جناح (اصولگرا) است. این شاید یکی از مشخصه‌های اصلی مجلس یازدهم باشد. اقلیت بسیار ضعیف اصلاح‌طلب می‌داند که نمی‌تواند در جریان رقابت‌های درونی مجلس مشارکت زیادی داشته باشد و احتمالا در انتخابات هیات رئیسه نیز حضور پررنگی نخواهد داشت. اما اکثریت اصولگرا درگیر رقابت سنگین درونی است. رقابتی که از دل اختلافات بیرون می‌آید. این اختلافات در جریان انتخابات نیز بروز و ظهور پیدا کرد و باعث شد تا دقیقه نود وحدت اصولگرایان دست نیافتنی باشد. حالا هم گفته می‌شود اصولگرایان می‌خواهند پیش از تشکیل مجلس جدید ترکیب هیات رئیسه را معرفی کنند. محمدرضا میرتاج‌الدینی از منتخبان مجلس در این باره گفته است: «اصولگرایان قرار است هیات رئیسه را پیش از آنکه مجلس یازدهم رسما آغاز شود انتخاب کنند و در این زمینه با همه طیف‌های اصولگرایی در مجلس به تفاهم برسند.»
البته تفاهم در این باره کار ساده‌ای نیست، اما غیرممکن هم به نظر نمی‌رسد. تا همین حالا از نامزدی هفت چهره شاخص اصولگرایان برای ریاست مجلس سخن گفته می‌شود. البته احتمالا این هفت نفر همگی نامزد ریاست مجلس نشوند و برخی از آنها کناره گیری کنند، اما نامشان مطرح است. در این بین عده‌ای هم از احتمال نامزدی یک گزینه از سوی اصلاح طلبان سخن می‌گویند که البته ممکن است این اتفاق هم رخ ندهد و اصلاح طلبان با توان اندک خود در مجلس جدید اساسا وارد رقابت نشوند. اما گزینه‌هایی که از جریان اصولگرا برای نامزدی ریاست مجلس مطرح‌اند چه کسانی‌اند؟
محمد باقر قالیباف
شهردار پیشین تهران با کسب بیش از یک میلیون و دویست هزار رای بیشترین رای را در میان نمایندگان منتخب کسب کرده است. او سرلیست اصولگرایان در انتخابات تهران هم بود. به این ترتیب قالیباف بیشترین شانس را برای کسب ریاست قوه مقننه خواهد داشت. البته قالیباف را بیشتر به عنوان یک مدیر اجرایی می‌شناسند و حضور او به عنوان رئیس مجلس منتقدانی دارد. با این حال او خود را آماده رقابت برای کسب کرسی ریاست می‌کند. گزارش‌هایی از جلسات او با برخی از منتخبان مجلس منتشر شده است. در همین راستا چند روز پیش تصویری از جلسه قالیباف با منتخابان استان‌های گیلان و مازندران خبرساز شد.
مرتضی آقاتهرانی
دومین نامزد احتمالی کسب کرسی ریاست نفر دوم لیست اصولگرایان در تهران است. مرتضی آقاتهرانی دبیرکل جبهه پایداری، بیشترین زاویه را با قالیباف دارد و از این جهت شاید مهمترین رقیب او به حساب آید. با این حال به نظر نمی‌رسد آقاتهرانی و همفکرانش در مجلس یازدهم آنقدر قدرت داشته باشند که مانع از ریاست قالیباف شوند مگر اینکه شهردار پیشین تهران در رقابت، گرفتار تله‌ها و لابی‌ها شود. این نکته هم اهمیت دارد که آقا تهرانی در رقابت انتخاباتی رای کمتری از قالیباف به دست آورده و حتی نتوانست جایگاه دوم را کسب کند. او پس از مصطفی میرسلیم با 860 هزار رای نفر سوم در تهران شد. آقا تهرانی فعالیت آشکار در راستای کسب ریاست مجلس نداشته و ظاهرا فعلا با چراغ خاموش حرکت می‌کند.
مصطفی آقامیرسلیم
این عضو شاخص حزب موتلفه امیدهایی برای کسب ریاست مجلس دارد. او پس از قالیباف با نزدیک به 900 هزار رای بالاترین اقبال مردمی را داشته است. اما امیدهایش فقط روی کاغذ است. در عمل به نظر نمی‌رسد شانس زیادی برای جلب حمایت منتخبان مجلس داشته باشد. با این حال میرسلیم از فعالترین نامزد‌های احتمالی در رسانه‌هاست. او مدام درباره مسائل کشور اظهار نظر می‌کند و با رسانه‌ها گفتگو انجام می‌دهد. این اظهار نظر‌ها برایش حواشی هم به همراه داشته است. در این بین گفته می‌شود برخی جریان‌های میانه‌رو اصلاح‌طلب از جمله حزب کارگزاران مایلند میرسلیم در بین نامزد‌های کنونی اصولگرا به ریاست مجلس برسد. با این وجود حتی او اگر رای اصلاح طلبان را هم داشته باشد شانس زیادی در رقابت با دیگر نامزد‌ها ندارد. نه میرسلیم توان سازماندهی آرای منتخبان مجلس را دارد و نه حزب قدیمی موتلفه از این نفوذ برخوردار است.
علیرضا زاکانی
او نماینده سه دوره مجلس بوده و از نفوذ بالایی در میان گروه‌های مختلف اصولگرا برخوردار است. زمانیکه از قم نامزد انتخابات شد بسیاری معتقد بودند که او برای کرسی ریاست مجلس نقشه کشیده است. زاکانی در ظاهر تحرکات زیادی برای نامزدی در انتخابات ریاست مجلس ندارد و حتی ممکن است وارد این رقابت نشود با این حال شا
یعات پیرامونش فراوان است. گفته می‌شود او و آقاتهرانی توافق کرده‌اند که زاکانی وارد رقابت با قالیباف شود و آقاتهرانی به سود او کناره‌گیری کند تا آرایش نشکند. از طرف دیگر زمزمه هایی وجود دارد مبنی براینکه نه زاکانی و نه آقا تهرانی وارد رقابت با قالیباف نمی‌شوند و ممکن است زاکانی نامزد نایب رئیسی مجلس شود. به هر حال علیرضا زاکانی می‌تواند یک رقیب جدی برای قالیباف باشد.
حمیدرضا حاجی بابایی
او در حال حاضر از نمایندگان اصولگرای فعال در مجلس کنونی است. حاجی بابایی سالهاست که از حوزه انتخابیه همدان وارد مجلس می‌شود. سابقه وزارت آموزش پرورش در دوره احمدی نژاد را دارد و در میان اصولگرایان چهره‌ای مقبول است. گفته می‌شود او با توجه به پیشینه همراهی اش با احمدی نژاد به دنبال کسب حمایت این جریان در انتخابات هیات رئیسه مجلس است و ممکن است نامزد ریاست و یا نایب رئیسی شود. به نظر نمی‌رسد او برای ریاست مجلس شانسی داشته باشد، اما برای نایب رئیسی می‌توان برای او شانس قائل شد.
علی نیکزاد
نام او به عنوان نامزد احتمالی جریان منتسب به محمود احمدی نژاد برای کسب ریاست مجلس مطرح شده است. نیکزاد در میان اصولگرایان نیز چهره‌ای با نفوذ به حساب می‌آید و با سابقه‌ای که از حضور در وزارت مسکن دارد از جانب برخی اصولگرایان گزینه‌ای مناسب برای ریاست مجلس است. نباید این موضوع را نادیده گرفت که او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ ریاست ستاد ابراهیم رئیسی را برعهده داشت. این نشان دهنده نفوذ بالایش در این جریان است. با این حال نیکزاد احتمالا شانس زیادی در رقابت با چهر‌هایی همچون قالیباف، زاکانی و آقاتهرانی ندارد.
فریدون عباسی
شاید بتوان گفت: ضعیف‌ترین گزینه در میان نامزد‌های اصولگرا اوست. رئیس سازمان انرژی اتمی در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، سیاستمدار قابلی نیست و از طرف دیگر نفوذ چندانی در میان اصولگرایان ندارد. با این حال او امید به احمدی نژادی‌های مجلس7 آینده بسته است و در این راستا تلاش می‌کند آرای آنها را به دست بیاورد. او رایزنی‌ها خود را آغاز کرده و رسما اعلام کرده که نامزد ریاست مجلس می‌شود.
همانطور که گفته شد احتمال اینکه اصلاح طلبان نامزدی برای انتخابات ریاست مجلس معرفی کنند اندک است، اما ممکن است وارد رقابت برای دیگر کرسی‌های هیات رئیسه شوند. تنها شانس آنها مسعود پزشکیان نایب رئیس کنونی مجلس است.