“کسی که درهای بهشت را به روی غرب گشود”
مجله لوموند پس از اجرای حاج قربان در جشنواره اوینیون فرانسه تصویر وی را روی جلد مجله خود چاپ کرد و زیر آن نوشت: “کسی که درهای بهشت را به روی غرب گشود”.
به گزارش ایرنا، این استاد بزرگ برنامه‌های بسیار در داخل و خارج کشور اجرا کرد و توانست مقام اول جشنواره موسیقی لیون فرانسه، مقام ستاره جشنواره اوینیون فرانسه، مقام برتر جشنواره موسیقی فجر ایران در سال‌های ۶۹ تا ۷۱ را به دست آورد، تا جایی که مجله لوموند پس از اجرای حاج قربان در جشنواره اوینیون فرانسه تصویر وی را روی جلد مجله خود چاپ کرد و زیر آن نوشت: کسی که درهای بهشت را به روی غرب گشود.
باگذشت ۱۲ سال از درگذشت حاج قربان سلیمانی، آخرین “بخشی” از نسل بخشی‌های بزرگ شمال خراسان رضوی، آوای ساز و صدای دل‌نشین این اسطوره بزرگ موسیقی در عرصه بین‌الملل همچنان طنین‌انداز بوده و از وی به عنوان گنجینه‌ای در موسیقی مقامی یاد می‌شود.
این استاد در سال ۱۲۹۹ در روستای ترک‌نشین علی‌آباد از توابع شهرستان قوچان به دنیا آمد و دوتار نوازی را از هفت سالکی زیر نظر پدرش کربلایی رمضان، که خود از دو تارنوازان مشهور شمال خراسان بود آموخت.
وی با هنر خود توانست در ۲۱ سالی عنوان “بخشی” را از آن خود کند اما به دلایلی از سال ۱۳۴۶ به مدت ۲۰ سال دست به ساز نزد و از نواختن دوتار امتناع کرد و در سال ۶۶ دوباره نوازندگی و خوانندگی را از سر گرفت و به‌رغم ۲۰ سال دوری از موسیقی، مرکز توجهات شد.
حاج قربان سلیمانی به سه زبان ترکی، کردی و فارسی آواز می‌خواند، موسیقی، نوازندگی، خوانندگی او با اشعار ترکی و فارسی هرگونه مرز و سد زبانی را در هم می‌نوردید و به گوش هر هنردوستی خوش می‌نشست. ویژگی بارز حاج قربان انگشت گذاری شفاف و قوت در پنجه بود.
این استاد بزرگ در کشورهای بسیار ازجمله سوریه، عربستان، ترکیه، فرانسه، آلمان، سوئیس، بلژیک، کلمبیا، انگلیس، پرو، پاناما و آمریکای شمالی برنامه‌های مختلف اجرا کرده است.
حاج قربان سلیمانی در سال ۱۳۸۵ با اهدای دوتارش به پسرش علیرضا سلیمانی با موسیقی وداع کرد و در ۳۰ دی ۱۳۸۶ در سن ۸۷ سالگی در منزلش در روستای علی‌آباد درگذشت.
فرزند ارشد حاج قربان سلیمانی و دارنده نشان درجه‌یک هنری علیرضا سلیمانی بابیان اینکه “بخشی” دارای ویژگی‌های خاصی است گفت: تسلط به زبان ترکی و اشعار، مقام شناسی، خوش‌صدایی، توانایی در کوک‌کردن دوتار و بستن بندها و برطرف کردن عیب‌های ساز از ویژگی‌های یک‌بخشی است.
وی با اشاره به خاطره اجرا در جشنواره اونیون فرانسه اظهار داشت: برای پدرم ۴۰ دقیقه زمان داده بودند و تأکید کردند در صورت استقبال مردم از اجرا باید آن را ادامه دهد، روی سن که نشستیم حالت به خصوصی به ما دست داد و شروع به اجرا کردیم، آن‌چنان سازها در هم فرورفتند که حاج قربان ساز را کنار گذاشت و من زدم، او خواند و برنامه تمام شد، ما بلند شدیم و مردم تشویق کردند، آن‌گونه تشویق کردند که ریتم همه جمعیت یکی شد و حدود ۹۰ دقیقه در آن شب اجرا داشتیم.