عدم‌حمایت نهادهای دولتی از گروه‌های هنری
سال جاری به همراه گروه هنری سیمرغ و جهت اجرای تئاتر عروسکی «بهار میاد» به کارگردانی محمد برومند به شهر دهلی‌نو و جشنواره هنر رایان شرکت کردم. در مدت دوازده روزی که همراه این گروه بوده و نگاه هنر ایرانی را در آنجا دنبال می‌کردم، نتایج بسیار خوبی دریافت نمودم که امیدوارم همیشه ایران سربلند در همه کشورهای دنیا باعث سربلندی ملت خود گردد.
محمد برومند نویسنده و کارگردان تئاتر و مدیر کمپانی سیمرغ از فعالان بین‌المللی عرصه تئاتر است که اخیراً دو نمایش ” کاکلی ” و ” بهار میاد ” را در دو جشنواره کلکته و دهلی در هند اجرا نموده همچنین داور جشنواره بین‌المللی رایان بوده است. به بهانه حضورش در این جشنواره‌ها و انتخاب نمایش ” بهار میاد ” برای حضور در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با او گپی زدیم که تقدیم می‌شود.
چند سال است که در عرصه بین‌الملل فعالید؟ آیا در همه جشنواره‌هایی که دعوت هستید،حاضر می‌شوید؟
از سال 1389 در فستیوال‌های بین‌المللی نمایش‌های مختلفی را به صحنه می‌بریم متأسفانه گاه پیش‌آمده که به خاطر مسائل سیاسی یا اداری به ما ویزا نداده‌اند مثل جشنواره انگلستان و لتوانی، گاهی هم به خاطر عدم‌حمایت نتوانسته‌ایم در جشنواره‌ای حضور پیدا کنیم باآنکه جشنواره‌هایی از مکزیک، افریقای جنوبی، امریکا و… برای ما دعوت‌نامه ارسال کردند اما هرچه تلاش کردیم نتوانستیم اسپانسر جذب کنیم و یا حمایت مالی از دولت بگیریم به همین دلیل هرسال از حضور در چندین جشنواره چشم‌پوشی می‌کنیم .
در این سال‌ها نهادهای دولتی چقدر از شما حمایت کرده‌اند؟
از حدود بیست بین‌المللی کمپانی سیمرغ تنها سه سفر آن را ارشاد، و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی حمایت کرده‌اند، درحالی‌که در کشورهای دیگر دولت‌ها تمام هزینه‌های گروه‌های هنری را پرداخت می‌کنند .
از میان آثار خودتان که در جشنواره‌های بین‌المللی اجرا کرده‌اید به نظرتان کدام کار موفق‌تر بوده و یا خودتان آن را بیشتر دوست دارید ؟
هرکدام از نمایش‌ها ویژگی خاص خودش را دارد مثلاً اولین نمایش بی‌کلامی که کار کردم و هنرمندانی از کشورهای امریکا، انگلستان، کانادا، ترکیه، افغانستان و ایران در آن بازی می‌کردند نمایش ” آخرین برگ ” بود این نمایش به دلیل حضور بازیگرانی از کشورهای مختلف برایم ارزشمند است .
تا جایی که من خبر دارم شما نمایش ” کاکلی ” را حدود بیست سال پیش نوشتید و تاکنون گروه‌های زیادی در سراسر ایران آن را اجرا کرده‌اند و برگزیده چندین جشنواره ملی و بین‌المللی بوده، لطفاً در خصوص نمایش کاکلی که اخیراً در جشنواره بین‌المللی تئاتر کلکته اجرا کردید توضیح بدهید.
این نمایش به دو شیوه اجرایی متفاوت بیشترین حضور بین‌المللی را تجربه کرده است گاهی نمایش به‌صورت عروسکی به زبان انگلیسی اجرا می‌شود و زمانی توسط بازیگران بدون عروسک و بی‌کلام اجرا می‌شود .
در جشنواره رایان که در دهلی برگزار شد نمایش بهار میاد را به صحنه بردید، موضوع نمایش چیست و چه تفاوتی با دیگر آثار شما دارد ؟
این نمایش به معرفی آئین‌های نمایشی و نیایشی ایران می‌پردازد. هفت آئین نمایشی همچون جیگی جیگی، باران خواهی، اسب چوبی، شکر گذاری، تکم گردانی، چوپانی، عروسی در این نمایش معرفی می‌شوند بی‌آنکه از دیالوگ استفاده شود. نمایش دارای دو شکل اجرایی متفاوت است یک اجرای آن برای صحنه تولیدشده است که با استفاده از مدیا و نورپردازی و استفاده از امکانات صحنه است شکل دیگر برای اجرای میدانی و فضای باز طراحی‌شده است که با استفاده از تکنیک‌های تئاتر ایرانی با استفاده از حرکت و موسیقی اجرا می‌شود. در هند به‌صورت صحنه‌ای آن را اجرا کردیم اما در جشنواره فجر به‌صورت میدانی اجرا خواهد شد. خلاصه قصه دوخطی آن حکایت دختری است که بر روی فرش نقش بزی را می‌بافد. بز جان می‌گیرد و با دختر دوست می‌شود آن‌ها در کنار هم بزرگ می‌شوند سختی‌ها و شادی‌ها را در کنار هم تجربه می‌کنند تا آنکه دختر عاشق تکم چی می‌شود و با او ازدواج می‌کند در مراسم عروسی بر اساس سنت ایرانی قصاب می‌خواهد بز را جلوی پای عروس و داماد قربانی کند .
در نمایش بهار میاد شما تأکید زیادی بر بز دارید دلیل این‌همه تأکید چیست؟
به دلیل علاقه‌ام به آئین‌های نمایشی و نیایشی ایران به‌ویژه ، جیگی جیگی و بز رقصانی در ادامه تحقیقات و پژوهش‌هایم به همبودی انسان و بز رسیدم که حاصلش تولید این نمایش شد. حضور ارزشمند وتاثیرگذار ” زن ” ( از دوران ایران باستان ) در فرهنگ و هنر این سرزمین کهن نشانگر باور متعالی و فرهنگ غنی ایرانیان می‌باشد. زنان، رؤیاها، آرزوها و تقدیرشان رابر گِل، فرش و پارچه نقش می‌زدند. در حوزه نشانه‌شناسی، نقش ” بز” در داستان آفرینش(شیردادن به مشی ومشیانه )، گفتگوی” بز” با درخت آسوری، طرح ” بز” حکاکی شده بر سنگ‌نگاره‌ها باستانی، نقوش “بز” بر کهن‌ترین سفالینه‌های ایران، “بز” در هیبت خدای باستانی ( بهرام ) “بز” در آئین‌های نمایشی همچون : ” جیگی جیگی ” و ” تکم ” و… حکایت از حضور ارزشمندش در زندگی و باورهای مردم ایران‌زمین دارد. بزكوهی نماد ایران باستان، با مضمون آبخواهی، زایندگی، فراوانی نعمت و محافظت می‌باشد.
در جشنواره بین‌المللی تئاتر مریوان بزرگ‌سالان نمایش را اجرا کردند اما در هند تعدادی کودک و نوجوان آن را به صحنه بردند. چرا ؟
گروه سیمرغ از سال 75 که شکل گرفت همیشه در کنار گروه اصلی که بزرگ‌سال بودند بخش کودک و نوجوان را نیز فعال کرد. همیشه تلاش کرده‌ایم به کودکان و نوجوانان آموزش دهیم و موقعیتی فراهم کنیم تا کودکان و نوجوانان هنرمند ایرانی نیز بتوانند در عرصه‌های بین‌المللی حضور یابند و بدرخشند .
آیا کمپانی سیمرغ به‌جز تولید نمایش در زمینه‌های دیگر هم فعالیت می‌کند؟
بله، هنرمندان سیمرغ در زمینه، طراحی و ساخت انواع عروسک‌های نمایشی و تن‌پوش، نگارش و تولید انیمیشن، برنامه‌های تلویزیونی و کتاب برای کودکان و نوجوانان فعالاند.