انتشار اسرار تجاری در فضای مجازی

سوالی که در این زمینه مطرح میشود این است که آیا ، مطالب موجود در ایننترنت تحت عنوان « اسرار تجاری » قرار خواهند گرفت ؟
شاید در ظاهر امر ، صرف بارگذاری مطلبی در اینترنت موید رضایت ضمنی کاربر برای دسترسی سایرین باشد. به این ترتیب بدیهی است اطلاعاتی که در دسترس عموم است اسرار تجاری به حساب نمی‌آید. چرا که اگر اصطلاح «به طور کلی شناخته شده» را مترداف با عمومی بودن بگیریم ، در واقع باید گفت که اقدام متعارف جهت حفاظت از راز تجاری با انتشار جهانی آن مغایر است . با این وصف می‌توان درک کرد چرا بیشتر دادگاه‌ها اطلاعات منتشر شده در اینترنت را نوعاً شناخته شده می‌دانند.
البته باید گفت در اینترنت ، علاوه بر اینکه امکان این امر وجود دارد که از قابلیت دسترسی عموم به یک مطلب جلوگیری شود ، بسیار محتمل است که تجار در اینترنت و از طریق ایمیل یا پیام رسان های الکترونیکی با یکدیگر تبادل اطلاعات رازهای تجاری نمایند. به این ترتیب ، شرط «اقدام متعارف » در ماده 65 قانون تجارت الکترونیک برای محرمانه نگاه داشتن اسرار تجاری در اینترنت ، قابل اعمال است.
انتقال اسرار تجاری :
در حقوق ایران امکان انتقال رازهای تجاری الکترونیک ، مطابق ماده 10 قانون مدنی وجود دارد. چه ا ز طریق معاوضه و صلح و چه هر نوع قرارداد دیگری. اما آیا در بین انواع قراردادها ، امکان فروش اسرار تجاری نیز وجود دارد ؟ (چرا که ماده 338 قانون مدنی موضوع بیع را تنها عین می داند! ) و چگونه؟
امروز پاسخ به این سوال ظاهر ساده ای دارد. زیرا از مشخصات هریک از حقوق مالکیت معنوی از قبیل اختراعات ، علایم تجاری ، و کپی رایت ، امکان انتقال آنها برمی آید .هرچند این نکته را باید در نظر داشت که تنها حقوق مادی ناشی از آن قابل انتقال است و حقوق معنوی صاحب آن ، مختص خالق آن حق است. در نتیجه اسرار تجاری نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود. به این ترتیب صاحب اطلاعات از طریق صدور مجوز می تواند حق استفاده از رازهای تجاری الکترونیک خود را به دیگران انتقال دهد .
قرارداد لیسانس :
قرارداد لیسانس (مجوز‌‌های بهره‌برداری) از معمول ترین راههای انتقال دانش و اطلاعات بخصوص در حوزه‌ی حقوق مالکیت فکری است. البته بیشتر در انتقال حق اختراع و علامت‌‌های تجاری بکار میرود اما جزء بهترین مسیرهای انتقال اسرار تجاری نیز محسوب میشود. نکته حائز اهمیت این است که قرارداد لیسانس ، مالکیتی برای امتیاز گیرنده ایجاد نمی کند . این تنها حق استفاده مطابق مفاد قرارداد و آن هم به شکل محدود است که ایجاد میشود . ناگفته نماند که حقوقدانان معتقدند که اساس قرارداد لیسانس ماده 10 قانون مدنی است .
با این وجود در انتقال اسرار تجاری الکترونیک ، نکاتی به شرح زیر ، حائز اهمیت است، از جمله اینکه :
الف ) با انتقال کلیه حقوق ناشی از سر تجاری ، حق اقامه دعوی نیز علیه نقض کننده موضوع مذکور ، در اختیار منتقل الیه خواهد بود . چرا که از بعد از قرارداد ، منتقل الیه قائم مقام انتقال دهنده اسرار خواهد بود.
ب) منقل الیه باید به کلیه تعهداتی که به انتقال دهنده در قرارداد ذکر کرده پایبند باشد. از جمله : حق افشای اسرار ، عدم انتقال اطلاعات تا زمان معین و یا صرف اطلاعات رازها دریک مسیر خاص
ج) محرمانه باقی ماندن اسرار تجاری از جمله شروط اساسی قراردادهای انتقال است. زیرا با وجود این شرط است که ماهیت اسرار تجاری حفظ و موثر شناخته
میشود.