“یک لحظه چشم‌هایت را ببند”
عاطفه خوافیان
تصورش را بکنید که یکبار چشم‌هایتان را ببندید و بعد… خدایادش برود که دوربین را روشن کند. تاریکی مطلق… نابینایی!
۲۳ مهرماه به نام نابینایان مزین شده است که به همین مناسبت در بین دانش‌آموزان دبیرستان امید تا این روز به این روشن‌دلان هنرمند بزرگ‌مردان کوچک تبریک بگیم.
بچه‌هایی که اگر چه چشمانشان به روی دنیا بسته است اما با چشم دل انگشتان خود را به هنرمندانه‌ترین شکل ممکن روی ساز حرکت داده و از این حرکت آواز عشق به گوش می‌رسد.
مدیر مدرسه نیز مردی بلند قامت که به تازگی کوه دماوند را فتح کرده بود .
وقتی با بچه‌های این مدرسه به گفتگو نشستم تنها چیزی که این بچه‌ها را اذیت می‌کرد نحوه برخورد جامعه با ان‌ها بود.
علی می‌گوید: قبول دارم ما کوریم و به قول شما به هیچ دردی نمی‌خوریم اما ماهم آدمیم و ووقتی از راننده اتوبوس سوال میکنیم این اتوبوس کجا می‌رود راننده به تندی پاسخ داده مگر کوری خب خودت تابلو را بخوان حمید در اینجای سخن علی به حرف آمده و می‌گوید تازه گاها اشتباه سوار اتوبوس می‌شویم و وقتی می‌فهمیم راننده به جای پیاده کردن ما پایش را بیشتر روی گاز فشار می‌دهد.
وقتی از بچه‌ها در خصوص رفت‌و آمدشان در سطح شهر سوال کردم گفتند: پیاده‌روها وضعیت بهتری نسبت به قبل دارد و به قول مسئولان مناسب سازی شده اما درست در میانه راه وقتی از این خط استفاده میکنیم یا دوچرخه‌ای در حال عبور است و یا ماشینی روی این خطوط پارک کرده است.
معاون مدرسه را به زور پیدا کردم چون سرش شلوغ بود و در حال رفت و آمد و پذیرایی از مهمانانی که به مناسبت روز عصای سفید به این مدرسه می‌آمدند.
طباطبایی در پاسخ به سوال من که این رفت و آمدها همیشگی است می‌گوید: طبیعتا حضور ادارات و سازمان‌ها به همین دو سه روز در سال ختم می‌شود اما انصافا خیرین طی سال به این مدرسه سرزده و مارا در اداره بهتر اینجا کمک می‌کنند.
او در خصوص علت و فلسفه روز عصای سفید توضیح می‌دهد: اﯾﻦ روز براي اﻫﻤﯿﺖ دادن ﺑﻪ روﺷﻨﺪﻻن، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت آﻧﻬﺎ و اﯾﺠﺎد ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای اين افراد، «عصاي سفيد» نامگذاري شده اﺳﺖ.
او می‌گوید: اگر چه این بچه‌ها از داشتن چشم محروم بوده اما اینقدر استعداد درونی دیگر در این بچه‌ها نهفته که نابینایی ان‌ها اصلا به حساب نیاید.
طباطبایی ابراز می‌کند: این کودکان در همین سن در بعضی حوزه‌ها نخبه محسوب شده و ایکاش یک جایی به کمک این بچه‌ها آمده تا استعداد بچه‌ها نیز در راه درست خود پرورش پیدا کرده و از آن‌ها در جامعه استفاده شود.
امید در نابینایان
از جمله کارهای مهم و امید بخشی که توسط نابینایان صورت گرفته و روزنه امیدی در دل دیگر روشن دلان باز کرده است، اختراع خط بریل، تالیف و ترجمه کتاب، شعر، موسیقی و… . غیره است؛ به عنوان نمونه، یکی از مسلمانان نابینای آمریکا، ترجمه انگلیسی قرآن کریم را براساس الفبای بریل تهیه کرده و نسخه هایی از آن را برای استفاده نابینایان در اختیار کتاب خانه های مختلف قرار داده است. آن چه به روشن دلان قدرت و امید می بخشد، مواجه شدن با این گونه نوآوری هاست؛ نوآوری ها و اختراعاتی که با هوش و امید و تلاش نابینایان ساخته شده است.
درس زندگی
تلاش و امید به زندگیِ نابینایان و رشد و پیشرفت آن ها در زمینه های مختلف اختراع، ترجمه، تألیف و فرصت های شغلی، علاوه بر این که سبب آرامش، احساس ارزشمندی، عزّت نفس و استقلال خودِ نابینایان است، می تواند درس بزرگی برای افراد بینا باشد؛ چرا که آن ها با نداشتن نعمت بزرگی چون بینایی، ثابت کرده اند که می توانند به زندگی خودکفا و همراه با عزّت خود ادامه دهند، مدارج علمی را بپیمایند یا در عرصه های ورزشی بدرخشند. آن ها به ما می آموزند که آن چه ملاک اصلی موفقیت است، اراده و تلاش است. به ما می آموزند که چگونه در مقابل مشکلات کوچک و بزرگ زندگی بایستیم و فقط به قلّه پرافتخار موفقیت فکر کنیم. آن ها به ما می آموزند که دریای زندگی با همه سختی هایش سرشار از شیرینی هاست.
کارشناس نابینایان بهزیستی استان خراسان رضوی نیز از حدود ۱۴ هزار نابینا در سطح استان که تحت پوشش بهزیستی بوده خبر داده و می‌گوید: این سازمان خدمات بسیاری از جمله کلاس‌های جهت‌یابی ،استفادا از خط بریل و دیگر خدمات توان‌یابی را در حد اعتبار خود به این افراد ارائه خدمت می‌کند.
و در پایان جای خالی آموزش احترام به عصای سفید و چگونگی مواجه با این افراد و نحوه کمک به آن‌ها در مدارس و جمع‌های خانوادگی احساس می‌شود.