شهروندان باید بدانند شهرداری کجا هزینه می کند
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه، فناوری اطلاعات و منابع انسانی شورای اسلامی شهر مشهد گفت: حق مسلم شهروندان است که بدانند پرداختهای آنان به شهرداری در چه محلهایی برای شهر خودشان هزینه میشود.
به گزارش صبح امروز به نقل ازروابط عمومی شورای شهر مشهد، بتول گندمی با تاکید بر اینکه هم زمان با توسعه متوازن امکانات و خدمات، شهرداری باید بتواند سرانه هزینه کرد به ازای هر شهروند در مناطق مختلف را احصا کرده و به شهروندان اعلام کند گفت: متاسفانه هنوز این رویه تحقق نیافته است. سال گذشته شهرداری از مناطق ۳، ۴، ۵، و ۶، مبلغ ۳۰۴ میلیارد تومان درآمد کسب کرده اما با نگاه توسعه پایدار در همین مناطق ۸۵۰ میلیارد تومان هزینه شده است. این هزینهها هم در بخش جاری و نگهداشت و هم در بخش پروژههای عمرانی بوده است.
گندمی خاطرنشان کرد: ما بر لزوم شفافیت در امور مالی شهرداری و شهر تاکید داریم. اگر شهروندان عوارض و بهای خدمات خود را به طور منظم پرداخت کنند و در طرف مقابل شهرداری هزینههایی که در مناطق مختلف متناسب با درآمدهای خود انجام میدهد را به مردم گزارش کند شهروندان به راحتی درمی یابند بابت انواع عوارضی که به شهرداری می پردازند چه هزینه هایی در شهر و در چه مناطقی و با چه اهدافی انجام شده است.
به گفته وی، از آنجا که درصد بسیار کمی از درآمدهای شهرداری از محل کمکهای دولتی است و بخش اعظم درآمدهای ما از محل انواع عوارض و بهای خدمات شهرداری است که از شهروندان وصول میشود لذا حق مسلم شهروندان است که بدانند پرداختهای آنان به شهرداری در چه محلهایی برای شهر خودشان هزینه میشود.
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر مشهد اضافه کرد: تاکید داریم براینکه شهرداری یک بار برای همیشه بتواند انواع هزینهها و درآمدهای خود را متناسب با سرانه مناطق و شهروندان احصا کرده و به طور شفاف به عموم مردم اطلاعرسانی کند البته این وعده را به مردم میدهیم که در سال آینده بودجه سال ۹۹ را به زبان ساده و قابل فهم برای عموم مردم منتشر کنیم تا همه مردم بدانند در امور مالی شهرداری مشهد چه میگذرد.
وی در تشریح این موضوع گفت: در موضوع توسعه پایدار حداقل الزام، دسترسی تمام شهروندان به تمام امکانات است تا در کوتاهترین فاصله با بهترین کیفیت بتوانند به انواع خدمات شهری دسترسی داشته باشند. به عنوان مثال پارکهای مقیاس شهری مشهد که از گذشته مورد بهرهبرداری بوده به طور شاخص از پارک ملت و پارک کوهسنگی می توان نام برد که قاعدتاً امروز قابلیت دسترسی آسان و سریع برای تمام شهروندان و مسافران به این دو پارک وجود ندارد. اگر شهروندان و گردشگران ناچار باشند برای استفاده از فضاهای تعریف شده در پارک های مقیاس شهری مسافت طولانی، ترافیک سنگین و هزینه حمل و نقل غیر منطقی را متحمل شوند، این موضوع با قواعد اولیه توسعه پایدار شهری همخوانی ندارد.