در ایران احساس ناامنی نمی‌کنم
مارک ویلموتس، سرمربی بلژیکی تیم ملی که مدتی است سکانهدایت تیم ملی را از کارلوس کی‌روش تحویل گرفته و تا کنون دردو بازی دوستانه توانسته تیم جدیدش را محک بزند در گفتگو بارسانه بلژیکی درباره شرایط ایران و تیم ملی صحبت کرد کهبرگردان آن را در ادامه می‌خوانید. ویلموتس در این مصاحبهدیدی که در این مدت نسبت به ایران و جامعه ایرانی بدستآورده را با مخاطب بلژیکی در میان می گذارد و درباره شرایطتیم ملی، لژیونرهای ایرانی شاغل در اروپا، دستیارانش در تیمملی و مسائل مختلف دیگر صحبت می کند.
*چرا ایران را به عنوان یک چالش جدید انتخاب کردید؟
تا حالا هیچوقت ندیده بودم این تعداد نفرات برای تماس گرفتنبا من اینقدر تلاش کنند. تحقیق کردم و متوجه شدم کهفدراسیون فوتبال ایران وقتی یک مربی استخدام می‌کند نگاهشبه همکاری با او بلندمدت است. همین برایم جذاب بود. بعد ازیک نظرسنجی برایم گفتند که در آن از ایرانی‌ها پرسیده بودنددوست دارند کدام مربی سرمربی تیم ملی کشورشان بشود. درآن نظرسنجی چند نام مختلف بود از جمله خوزه پکرمن و من. من با بدست آوردن هفتاد درصد آرا در آن نظرسنجی اول شدهبودم. برای همین با خودم فکر کردم که در ایران از من استقبالخوبی خواهد شد. من سی سال در اروپا کار کرده‌ام و فوتبالاروپا را می‌شناسم ولی در آسیا هیچ تجربه‌ای نداشتم. برایهمین این برایم یک تجربه جدید بود. من فرهنگ جدیدی را کشفخواهم کرد و با کشور دیگری آشنا خواهم شد. مگر کار کردن بهعنوان سرمربی بهترین تیم آسیا خوش‌شانسی نیست؟ در ضمنایران تیم خوبی است. مربی پیش از من، کارلوس کی‌روشکارش را عالی انجام داده و میراث خوبی برای من به یادگارگذاشته.
*در نهایت چه چیزی باعث شد به تصمیم نهایی برسید؟
می‌خواستم به ایران بروم، زیرساختها را از نزدیک ببینم و ببینمحس و حالم از آن کشور چیست. من دهکده المپیک و استادیومرا دیدم. یک محوطه 15هکتاری که همه زیرساختها را در خودجمع کرده. شرایط کاری خوبی که آنجا دیدم من را متقاعد کرد. به من یک قرارداد خیلی خوب پیشنهاد شد و من با کشوریمواجه شدم که به من لبخند می‌زد و به من خوشامد می‌گفت. حداقل در تهران که اوضاع از این قرار بود. وضعیت باکلیشه‌هایی که از ایران به تصویر کشیده می‌شود خیلی متفاوتبود. قرارداد من سه سال و نیمه است و من باید ایران را به جامجهانی برسانم. در صورت صعود ایران، قرارداد من تمدیدخواهد شد.
*از شرایط ژئوپولتیکی نمی‌ترسید؟
نه. ایران نه کشور خطرناکی است و نه در جنگ است. با اینکهتحریم‌ها ایران را آزار می‌دهد و ارزش پول ملی ایران را کاهشداده ولی من آنجا احساس ناامنی نکردم. من اهل سیاستنیستم. حتی اگر جنگی در بگیرد، فوتبال همچنان وجود خواهدداشت.
*در صورتی که درگیری مسلحانه اتفاق بیفتد در قرارداد شمابند فسخ وجود دارد؟
نه. همینطور که می‌دانید سوریه حتی با اینکه در جنگ است ولیهنوز فوتبال بازی می‌کند. برای میزبانی از بازی‌های تیم ملیهمیشه جایی وجود خواهد داشت. ولی ما هنوز به آنجانرسیده‌ایم.
*دو بازی دوستانه شما مقابل سوریه «پیروزی ۵-۰» وکره‌جنوبی «تساوی ۱-۱» چطور بود؟
من برای آماده‌سازی تیم فقط یک هفته وقت داشتم. تمامبازی‌های ایران در جام ملتهای آسیا و جام جهانی را تماشاکرده بودم. یکی دو تغییر در تیم دادم که مهمترین آنها تغییرپست کاپیتان بود. احسان حاج صفی از سمت چپ زمین بهعقب‌تر برگشت و در هافبک بازی کرد. آنها من را استخدامکرده‌اند که به تیم ملی ایران سبک بازی و فلسفه فوتبالیتهاجمی‌تری بدهم. من به چشم خود دیدم که در تیم ملی ایرانقابلیت‌های تکنیکی و تهاجمی خارق‌العاده‌ای وجود دارد. مایازده سال بود سوریه را نبرده بودیم و در مقابل کره هم شانزدهشوت به سمت چارچوب حریف داشتیم. در سیستم من، ما بهمدافعینی هم نیاز داریم که بتوانند سیستم نفر مقابل نفر راپیاده کنند. بازیکنان من در آن بازی‌ها موفق شدند این کار راانجام دهند چون از نظر بدنی و سرعت توانمند بودند. دروازه‌بانمن، علیرضا بیرانوند که سنگربان پرسپولیس است یک هیولایواقعی است. تیم ملی ایران، تیم منظمی است. آنها به پرچم‌شانعشق می‌ورزند و برای وطن‌شان بازی می‌کنند. تیم ملی برایآنها خیلی باارزش است.
*باید در تهران زندگی کنید؟
نه، باید زیاد سفر کنم. من ماه جولای برمی‌گردم تا بازی‌های تیمملی زیر ۲۳ سال را ببینم. بعد برای شرکت در قرعه‌کشی بهدوحه خواهم رفت. از این گذشته باید خیلی به اروپا سفر کنمچون 18 نفر از بازیکنان تیم ملی ایران در اروپا بازی می‌کنند. من از ماه آگوست به تمام باشگاه‌ها سرکشی می‌کنم تا ببینمبازیکنان تیم ملی در چه سیستم‌هایی در حال کارند.
*دستیاران‌تان را چطور انتخاب می‌کنید؟
من کسانی را می‌خواستم که به اندازه خودم تجربه داشتهباشند. من مانو فررا را تا حدودی می‌شناختم و به او فکرمی‌کردم. برای کار در کشوری مثل ایران به کسی نیاز دارید کهاهل سفر کردن باشد و سفر را دوست داشته باشد. او به طورویژه وظیفه بررسی تیمهای حریف را به عهده خواهد داشت. منعلاوه بر این وحید هاشمیان را به عنوان دستیار انتخاب کردم کهسرمربی تیم زیر 17سال هامبورگ بوده. او مدرک مربی‌گری‌اشرا مثل من در باشگاه کلن گرفته و در ایران همه دوستش دارند. هاشمیان مربی پرشوری است و می‌تواند دستورات من را بهزبان فارسی به بازیکنان منتقل کند بدون اینکه لازم باشد حرفهاابتدا به انگلیسی برگردانده شود. برای مربی دروازه‌بانها لورناسپینوسی را انتخاب کردم که با او در ساحل عاج کار کردهبودم. کوین مینی جوان را هم به عنوان مربی بدنسازی انتخابکرده‌ام. او 32ساله است، به انگلیسی صحبت می‌کند و من او رامی‌شناسم چون در باشگاه استاندارد با پسرانم همکار بودهاست.