تئاتر استان در دست انداز حاشیه
قاسم شمسایی
صدای اختلاف، دوباره در تئاتر استان پیچیده و بنظر می‌رسد در بدنه مدیریتی این هنر، شکافی جدی رخ داده است.
هنرهای نمایشی خراسان رضوی که به قطب دوم این عرصه بعداز تهران تبدیل شده‌است، در یکسال اخیر روزهای ابری و آفتابی زیادی به خود دیده است. از حواشی شورای نظارت بگیرید تا یکه تازی هنرمندان تئاتر در جشنواره بین المللی فجر که این استان را یک سروگردن بالاتر از سایر مدعیان قرار داد.
حالا اما سایه حاشیه بر سر انجمن هنرهای نمایشی استان سنگینی می‌کند و اختلافات در هیئت مدیره این انجمن جدی است؛تا آنجا که برخی خبرها از استعفای یکی از اعضای قدیمی و سرشناس آن خبر می‌دهد.
درست یکسال پیش بود که انتخابات هیئت مدیره برگزار و پنج نفر عضو اصلی و دو نفر علی‌البدل انتخاب شدند که به مدت دو سال در این انجمن عضویت داشته باشند. از بین اعضا نیز دو چهره تئاتری و جوان یعنی مرتضی ملتجی و آرش خیرآبادی برای کسب ریاست انجمن، آرای مشابهی را به خود اختصاص دادند.
این دو با انتشار بیانه مشترک از توافق بر سر این صندلی خبر داده و اعلام کردند هرکدام به نوبت، یکسال رئیس و یکسال نایب رئیس خواهند بود.
در این بیانیه آمده بود: «ما عهد کردیم که مدیریتِ تئاتر استان را از حالتِتک‌بُعدی و تک‌محوری بودن درآوریم. عهد کردیم که حتی‌الأمکان، وظایفِمتمرکز شده در سمتِ ریاستِ انجمن را میانِ نخبه‌گانِ تئاترِ استان‌مانتقسیم کرده و به هر یک، وظیفه‌ای را که شایسته‌ی آن است، بسپاریم. عهدکردیم تا از مسیرِ قانون و ایجادِ نظم، نظامی یک‌پارچه و مبتنی بر آرایحداکثری را به وجود آوریم که در آن، هرکس به اندازه علاقه و استعداد وهمت‌اش، بخشی از بارِ سنگینِ مسئولیت‌های انجمن را بردارد.
تئاتر یک هنرِ گروهی ست و به تنهایی نمی‌توان مشکلاتِ مبتلابهِ آن رامرتفع کرد. از این رو، با هم‌فکری و هم‌رأیی و هم‌اندیشی به این نتیجهرسیدیم که دورانِ دوساله‌ی ریاستِ بر انجمن را به یک سال تقلیل داده ومسوولیت‌ها را در یک دوره‌ی یک‌ساله به دوش کشیم. و نیز عهد کردیم تا ازتمامی‌ی استعدادِ موجود در میانِ نخبه‌گانِ تآتر برای اداره‌ی تآتراستان‌مان، بهره گیریم.
این تصمیم هم پاسخی بود به تنوعِ آرای موجود در انتخابات و هم باعثِهم‌گرایی و هم‌افزایی‌های بیش‌تر میانِ اعضای انجمن می‌شد. بنا شد تادر دوره‌ی نخست، ریاستِ انجمن با آرش خیرآبادی باشد و نیابتِ رییس برعهده‌ی مرتضی ملتجی. سپس در دوره‌ی دوم، این مسوولیت‌ها تعویضشده و مرتضی ملتجی ریاستِ انجمن را به عهده گرفته و نیابت‌اش را بهآرش خیرآبادی بسپارد.
این نخستین قدمِ نمادینی بود که می‌توانستیم با آن، هم‌دلی و هم‌آوایی‌هایدرون‌گروهی‌مان را نشان دهیم. و نیز پیامی برای جامعه‌ی تآترِ استانداشت مبنی بر آن که از این پس، صدای واحدی را از هیئتِ مدیره‌یانجمن خواهند شنید. دیگر اعضا نیز بر این تصمیم صحه گذاشتند و آنرا پذیرفتند. پس، بهتر آن دیدیم که طی یک بیانیه و هم‌زمان باسپاس‌گویی‌های فراوان از جامعه هنرمندانِ تئاتر، این تصمیم را صادقانهو صریح به اطلاعِ دوستانِ عزیز، برسانیم.»
اما در اقدامی جالب، همه آنچه که در این بیانیه که برخواسته از تصمیم و توافقی مشترک بود، از اعتبار افتاده و قرار است آرش خیرآبادی همچنان به ریاست خود ادامه دهد.
برجام پاره شد چه برسد به توافق ما
خیرآبادی درباره بیانیه مشترکش با ملتجی می‌گوید: این توافقی بود که بین ما شکل گرفت و هیئت مدیره نیز آن را پذیرفت اما اعضا بعداز یکسال از من کارنامه خواستند و با استفاده از حق قانونی خود، تصمیم گرفتند من همچنان به مسئولیتم بعنوان ریاست انجمن ادامه دهم.
او این اقدام هیئت مدیره را تصحیح تصمیم سال گذشته می‌نامد و بیان می‌کند: اگر به اتفاقی که برای برجام افتاد نگاه کنید می‌بینید که حتی توافقات بین‌المللی نیز ممکن است دچار تغییر شوند چه برسد به توافق ما.
خیرآبادی اضافه می‌کند: این اتفاق، چیز غریبی نیست. بهرحال هیئت مدیره تصمیم گرفتند روند یکسال گذشته ادامه یابد و آن را مثبت ارزیابی کرده‌اند.
ریاست خیرآبادی قانونی نیست
ملتجی درباره اتفاقات رخ داده می‌گوید: اولا هیچ کجای صورتجلسه هیئت مدیره نیامده است که بعداز یکسال عملکرد خیرآبادی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. می‌توانست همه چیز برعکس باشد و سال اول، من روی صندلی ریاست بنشینم اما بنابر دلایلی آقای خیرآبادی خواست سال اول، این مسئولیت را برعهده بگیرد و سال بعد به من واگذار کند. ضمن اینکه رزومه ایشان اصلا بررسی نشده و در جلسه هیئت مدیره، وی بهمراه دونفر دیگر رای به لغو صورتجلسه پیشین دادند که خود این مسئله هم دچار اشکال است.
او ادامه می‌دهد: خیرآبادی تنها برای یکسال رای اعتماد داشته و ریاست وی در حال حاضر وجاهت قانونی ندارد. در صورتجلسه نیز ذکر شده است که پس از یکسال جای رئیس و نایب رئیس عوض خواهد شد و اگر قرار بود اتفاقی خلاف صورتجلسه بیفتد دیگر بیانیه مشترک معنایی نداشت.
ملتجی تصریح می‌کند: خیرآبادی در زمانی که اصلا حق امضا نداشته است طی مکاتبه‌ای با تهران، خودش را برای دوسال بعنوان رئیس معرفی می‌کند و همان زمان تصمیم هیئت مدیره را نقض می‌کند؛ درحالیکه پیش از نامه وی، ریاست پیشین انجمن ضمن ارسال صورتجلسه در نامه‌ای به تهران، توافقات صورت گرفته را به اطلاع آن‌ها رسانده بود.
حالا سوال اینجاست که مسئولان ارشاد چرا نسبت به این موضوع واکنشی نشان نداده‌اند و چه کسی باید برای حل اختلاف و تعیین و تکلیف این جریان، پادرمیانی کند. خانواده تئتار بیش از هرچیزی نیاز به فضایی آرام برای رشد و بالندگی دارد و اتفاقات اینچنینی می‌تواند تاثیر مخربی در این روند داشته باشد.