سند نابودی صنعت پوشاک را چه کسی امضا زد
صنعت پوشاک و نساجی کشور در دهه‌های گذشته جزو صنایع پیشرو در کشور بوده است که علاوه بر تأمین نیاز‌های داخلی نقش زیادی نیز در ایجاد اشتغال در کشور ایفا می‌کرد.
اما، طی سالیان گذشته این صنعت به دلیل وجود سوء مدیریت‌ها و ازیک‌طرف تحریم‌های نابرابر علیه ایران و دشواری‌های برآمده درباره ورود مواد اولیه و از طرف دیگر واردات بی‌رویه محصولات ارزان، بی‌کیفیت و بعضاً به شکل قاچاق، شرایط سختی را برای این صنعت در سال‌های اخیر رقم‌زده است؛ تا جایی که این مشکلات سبب از دست دادن بازارهای داخلی، خارجی و بیکاری قشر عظیمی از فعالان اینصنعت را به همراه داشته است.
حال‌وروز پوشاک مشهد خوب نیست
سید مهدی لسان طوسی نائب رئیس اتحادیه پوشاک مشهد طی نشستی که با حضور عده‌ای از سران صنعت پوشاک مشهد در دفتر روزنامه صبح امروزجهت بررسی مشکلات پوشاک مشهد انجام شد، بیان کرد: حال‌وروز پوشاک مشهد خوب نیست و ما همیشه باید تسلیم تصمیمات نابخردانه افراد غیرمتخصص در حوزه پوشاک باشیم.
وی ضمن اشاره به کم‌کاری دولت در حوزه رونق پوشاک و کمک به تولیدکننده، عنوان کرد: اکثر تولیدکنندگان در حوزه صنعت پوشاک انتظارات خود را از دولت به صفر رساندند، چراکه دولت خود در حوزه عملی کردن شعارهایش در زمینه پوشاک رزومه ضعیف و نزدیک به صفر دارد و تنها خواسته آن‌ها این است که دولت اجازه ورود مواد اولیه را حتی با ارز آزاد به تولیدکننده بدهد. ما به‌عنوان یک تولیدکننده نه وام می‌خواهیم و نه منتظر سرمایه‌گذاری دولت هستیم فقط از دولت‌مردان خواستاریم که تسهیلاتی را برای ورود آسان مواد اولیه ایجاد کنند و قوانین دست‌وپا گیری که بر سر راه رونق تولید قرار دارد را از میان بردارند و نکته دیگر اینکه اگر دولت در قیمت‌گذاری دخالتی نداشته باشد هیچ کالای باکیفیت ایرانی با برند ترک به فروش نمی‌رسد.
لسان طوسی در بخش پایانی صحبت‌های خود اظهار کرد: اگر مجوز احداث کارخانه‌های تولیدی را در نقاط مرزی داشته باشیم، هزینه کمتری را برای واردات پرداخت خواهیم کرد و در کنار این موضوع می‌توانیم آموزش لازم را جهت آگاهی سازی آسیب‌های قاچاق به افراد نواحی مرزی داشته باشیم تا بدین طریق بتوانیم از قاچاق پوشاک هم مراقبت کنیم.
مافیای داخلی پوشاک نبض بازار را در دست گرفته‌اند
سید محمود ابراهیم‌زاده نائب دوم اتحادیه توزیع پوشاک موضوع مافیای پوشاک را مطرح و بیان کرد: مافیای قدرتمندی در صنعت پوشاک وجود دارند که با روابط و زد و بندهای ویژه‌ای که در اختیاردارند می‌توانند تسهیلات را به‌آسانی دریافت کرده و وقتی کالایی موردنیاز جامعه باشد برای حفظ منافع خود و در پی قدرتی که دارند بازار را در دست گیرند و کالای موردنیاز را در گمرک دپو کنند.
وی در این خصوص ادامه می‌دهد: اگر هم اکنون یک گزارش از موجودی گمرک دریافت کنید شاهد این خواهید بود که کالای موردنیاز جامعه در حوزه پوشاک تا دو سال نیاز جامعه در گمرک دپو شده است که این موضوع بسیار تأسف‌بار است.
ابراهیم‌زاده علت اصلی تورم در حوزه تخصصی خود را جولان دادن مافیاهای داخلی در عرصه پوشاک، دانست و افزود: در سال گذشته ما باوجود دلار 17 هزار تومان چنین تورمی را در حوزه پوشاک نداشتیم. تورم سرسام‌آور از بهمن سال جاری به‌وسیله مافیای داخلی ایجاد شد. درواقعمافیا به نفع خود و دپوی کالای پوشاک شرایطی را ایجاد کردند که مابعد از گذشت دو ماه به افزایش 40 درصدی پوشاک و مواد اولیه و غیره رسیده‌ایم و شاهد بروز تورم سرسام‌آور در بازار هستیم.
بی‌توجهی دولت، بازوان بی‌ادعای نظام را قطع کرده است
سید محمود ابراهیم‌زاده ضمن اشاره به فرموده امام که اصناف بازوان بی‌ادعای نظام هستند خاطرنشان کرد: امروزه و در شرایط فعلی بستر بازارِ تولیدِ یکسری از اقلام توجیه ندارد و درآمد و سودی عاید تولیدکننده پوشاک باکیفیت نمی‌شود. به‌عنوان‌مثال در بحث برندینگ افرادی که همت کردند که با تولید کالای باکیفیت متناسب باذوق و سلیقه مردم چرخه تولید و فروش محصول ایرانی از کار نیفتد، موردحمایت دولت‌مردان قرار نمی‌گیرند و جدا از حمایت نکردن، برعکس، تولیدکننده را به سمت پرداخت مالیات‌های سنگین سوق داده‌اند.
تقلب در شرعیات ما از قاچاق بدتر است
وی در خصوص فروش محصولات ایرانی با برند خارجی عنوان کرد: وقتی در حوزه مشکلاتِ پیش روی پوشاک، تمامی افکار به سمت قاچاق پوشاک معطوف شده است و چه‌بسا همه در پی اثبات قاچاق هستند درحالی‌که از آن‌طرف بستر تبرئه شدن شخص قاچاق کننده را فراهم کرده‌اند و هنوز فرهنگ‌سازی درستی صورت نگرفته است که تقلب در شرعیات ما از قاچاق بدتر است نتیجه آن می‌شود که امروز برند جنس ایرانی را با برند خارجی معروف به فروش برسانند.
ابراهیم‌زاده در پایان افزود: اگر شرایط به همین منوال پیش برود، قطعاًصاحبان برندهای معروف پوشاک از چرخه تولید حذف خواهند شد و باید رسانه‌ها در این قضیه ورود پیدا کنند تا موضوع به‌طور جد بررسی و کارشناسی و اتاق فکری برای آسیب‌شناسی این بستر تشکیل شود تا خیلی تخصصی موضوع را پیگیری و حل کنند و مانند اتاق‌های فکر فعلی فقط به آمار و ارقام بسنده نکنند.
اگر مالیات است، باید برای همه باشد
فاطمه جمیلی تولیدکننده صنعت نساجی و کارشناس حقوقی دادگستری پرداخت مالیات را به شرطی که برای همه باشد، ضروری دانست و عنوان کرد: کشور ما برای آبادانی احتیاج به مالیات دارد ولی همه باید مالیات را پرداخت کرده و برخی تولیدکنندگان از حالت زیر پله‌ای بیرون بیایند تا بتوانند تولید قوی‌تری داشته باشند. درواقع وقتی شخصی که در حجره یک متری نشسته است چندین برابر تولیدکننده سود می‌برد پس شناسایی واسطه‌ها و تولیدکنندگان زیر پله‌ای کاری را از پیش نمی‌برد و باید فرهنگ پرداخت مالیات در جامعه نهادینه شود.
وی در ادامه بیان کرد: دلیل تمایل مردم به پوشاک با برند خارجی، عدم کیفیت برخی پوشاک است و علت مهم‌تر آن ریشه در فرهنگ مردم دارد که همیشه جنس ترک و خارجی الزاماً باکیفیت‌تر از جنس ایرانی است. درواقع باید بستری فراهم گردد تا در زمینه کیفیت پوشاک به حدی برسیم که اطمینان خریدار در مورد باکیفیت بودن اجناس ایرانی را در دست بگیریم.
صدور بخش‌نامه‌های خلع الساعه، بزرگ‌ترین مشکل تولیدکنندهایرانی
جمیلی به موانع رونق پوشاک اشاره و عنوان کرد: در وهله اول بزرگ‌ترینمشکل تولیدکننده ایرانی صدور بخش‌نامه‌های خلع الساعه از جانب دولت است و در مرحله بعد بحث فرهنگ‌سازی خرید جنس باکیفیت ایرانی و مشکل قابل‌تأمل دیگر که بر سر راه پوشاک وجود دارد خلأ وجود کار عملی در سیستم آموزشی دانشگاه‌های ایران در زمینه تولید، طراحی، دوخت و سایر دانش‌های مربوط به پوشاک است.
قوانین دست‌وپا گیر؛ مشکل جدی تولیدکنندگان پوشاک
جواد مفیدی نجار رئیس اتحادیه پوشاک در حمایت از پوشاک ایرانی عنوان کرد: وقتی 80 درصد اجناس داخلی کشور ایرانی هستند با برچسب خارجی، پس جنس ایرانی ازلحاظ کیفیت با جنس خارجی برابری و درجاهایی باکیفیت‌تر از پوشاک خارجی می‌باشد. ناگفته نماند که ما در سال‌های اخیر ازلحاظ کیفیت دوخت و طراحی و جنس، پیشرفت‌های بی‌شماری را کسب کرده‌ایم و باید عموم مردم در خرید خود دقت لازم را مبذول کرده و اطلاعات کافی داشته باشند که چه جنسی با چه مارکی را خرید می‌کنند و به‌اشتباه جنس ایرانی را با برند خارجی برای دیگران تبلیغ نکنند تا فرهنگ خرید کالای باکیفیت ایرانی در دل پوشاک جای بگیرد.
وی به پاره‌ای از مشکلات موجود بر سر راه تولیدکنندگان پوشاک اشاره و بیان کرد: مشکل جدی که تولیدکنندگان پوشاک با آن روبه‌رو هستند بحث بیمه است که قوانین موجود در بیمه شرایط را برای تولیدکننده سخت کرده است و حتی یکی از علت‌های عدم تمایل تولیدکنندگان زیر پله‌ای به مطرح‌شدن، که روزبه‌روز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود وجود چنین قوانین دست‌وپا گیری از جانب دولت است.
با برخورد پلیسی در هر حوزه‌ای مخالفم
حسین پور تولیدکننده پوشاک مردانه به‌ضرورت وجود دنیای رقابتی در شرایط موجود اشاره و عنوان کرد: من با جلوگیری از حضور برند خارجی کاملاً مخالف هستم، باید این برندها در بازار وجود داشته باشند به شرطی که واقعاً برند باشند و از مبادی قانونی وارد شوند و قاچاق نشود. درواقعهمیشه برخورد پلیسی در هر حوزه‌ای چه در بحث قیمت‌گذاری روی کالا و یا برندهای خارجی نتیجه معکوس داشته است، همچنین باید در بحث داشتن برگ خرید تمامی کالاها فرهنگ‌سازی جدی صورت بگیرد و دولت در بحث قیمت‌گذاری به تولیدکننده و فروشنده اعتماد کند تا بازار رقابتی شود و جنس باکیفیت قیمت خود را پیدا کند.
رژیم لاغری تولیدکنندگان پوشاک در چند سال اخیر
وی تبر به دستان اصلی صنعت پوشاک را تولیدکنندگان زیرزمینی دانست و ابراز کرد: تولیدکنندگان زیرزمینی از یک انرژی رایگان استفاده می‌کنند، نه در حوزه برندینگ شرکت می‌کنند و نه مجبورند راه‌های پرپیچ‌وخم قانونی را طی کنند و با یک تولیدکننده شناسنامه‌دار که برای معرفی خود هزینه‌های هنگفتی را صرف کرده به رقابت می‌پردازند که متأسفانه ازلحاظسودآوری پیروز میدانند و نتیجه آن می‌شود که واحدهای تولیدکننده پوشاک باکیفیت روزبه‌روز لاغرتر و 30 درصد به کسانی که بیمه بیکاری را دریافت می‌کنند، اضافه شود.
تعریف درستی از برند هنوز وجد ندارد
علی واعظ به عنوان یکی ازتولیدکنندگان پوشاک، ضمن تأکید بر حمایت تولیدکننده به‌عنوان قلب تپنده بازار بیان کرد: تولیدکننده همیشه به دنبال ثبات نسبی می‌گردد و اگر در چرخه تولید وقفه‌ای ایجاد شود مسلماً قابل به حیاط نیست، اما متأسفانه دولت تا احساس خطر نکند از تولیدکننده حمایت نخواهد کرد، باید دولت خود را موظف کند در کنار وضع قوانین عادلانه، برخورد قاطع باکسانی که کالاهای بی‌کیفیت را وارد بازار می‌کنندداشته باشد و آن‌ها را از چرخه تولید حذف کند تا سرمایه کشور صرف کالای بی‌کیفیت نگردد.
وی در ادامه به‌ضرورت دانستن تعریف درستی از برندینگ اشاره و گفت: تا زمانی که ما تعریف درستی از برند ندانیم و علم مدیران شرکت برندی که می‌خواهند تازه به سمت برند شده حرکت کنند رشد نکرده باشد و از همه مهم‌تر دولت، صاحبان برند واقعی را شناسایی نکرده و روی آن‌هاسرمایه‌گذاری نکند ما در سرازیری رونق پوشاک با شیبی تند حرکت خواهیم کرد و روزی شاهد سقوط این صنعت بزرگ و سودآور خواهیم بود.
منابع انسانی؛ بزرگ‌ترین دغدغه تولید و برندینگ
واعظ بزرگ‌ترین دغدغه تولید و برندینگ را منابع انسانی معرفی و بیان کرد: وقتی در کشور ما کار نکردن و دریافت سود زیاد از کارهای شغل نما مانند دلالی ارزش باشد و جوان‌های دانشگاهی‌مان را از همان ابتدا کارمندی بار بیاوریم و از آن‌طرف کارمندان دولت، هدف‌ها و چشم‌اندازهای خود را به درستی ندانند، مشکلات همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند.
رسوخ سیستم آموزشی ضعیف به بدنه پوشاک
وی به ضعف سیستم آموزشی اشاره و اظهار کرد: برای پیشرفت در حوزه پوشاک به مشاغلی نیاز است که اصلاً در دانشگاه‌ها تدریس نمی‌شوند و ارزش رشته‌های تولیدی آن‌قدر پایین است که کسی رغبت نمی‌کند با جدیت به چنین رشته‌هایی بپردازد و ما با کارشناسان پوشاکی روبه‌رو هستیم که تخصص کافی ندارند و جایگاه علومی که بتواند به‌عنوان‌مثال طراحی سایت، کارشناسی فضای مجازی، طراحی چیدمان مغازه، بازاریاب حرفه‌ای و کارشناس فروش را به طور حرفه ای به دانشجو آموزش بدهند، در چرخه آموزشی خالی است.
علی واعظ ضمن گله‌مندی از دانشجویان در تمامی حوزه‌ها خاطرنشان کرد: ما عادت نکردیم وقتی یک کاری را شروع می‌کنیم مستقیم جلو برویم تا به هدف برسیم، در جریان چنین طرز تفکری ما از زمان ورود به دانشگاه تا رسیدن به کار، چندین خط عوض می‌کنیم و نتیجه آن می‌شود که هیچ برون دهی قابل‌توجهی نداشته باشیم.