لاریجانی یا تندروها
در حالی که سالهاست که دوره شعبان بی‌مخ ها به سر آمده و در عصر حاضر این منطق گفت‌وگو است که با استقبال جهانی مواجه می‌شود و تنها از طریق مذاکره است که می‌توان حرف و خواست خود را با دیگران به اشتراک گذاشت، ولی همچنان افراد و گروه‌هایی هستند که در دهه 30 مانده‌اند و سعی دارند با این روش بی‌منطق و زور، با برهم زدن سخنرانی‌ها و اعمال فشارهای مختلف از جمله ارسال پیامک‌های تهدید‌آمیز برای مسئولان و حتی خط و نشان کشیدن و دادن اولتیماتوم و ضرب‌الاجل برای تغییر سخنران فلان مراسم و یا تغییر موضوعی که طبق میل و خواستشان نیست، کارهای خود را پیش ببرند. گروه‌هایی که به جریان «افراطی» یا موسوم به «گروه فشار» یا «خودسر» معروفند، هر کاری دلشان بخواهد انجام می‌دهند و کسی هم معترضشان نمی‌شود و عقوبتی هم در انتظارشان نیست! افرادی که به عالی‌ترین شخصیت‌های نظام متعرض می‌شوند ولی مورد موآخذه جدی قرار نمی‌گیرند و در کمال ناباوری در حاشیه‌ای امن قرار دارند؛ به همین دلیل این اتفاق و هتاکی‌ها و حمله به شخصیت‌ها و ممانعت از سخنرانی‌ها و برهم زدن میتینگ‌ها همچنان از سوی این گروه‌ها در حال تکرار است و این افراد از انتشار فیلم و عکس‌شان هم هیچ ابایی ندارند!
بنابراین در شرایطی که کشور تحت فشارهای خارجی و انواع تحریم‌ها و محدودیت‌های مختلف و دشمنی آشکار آمریکا و هم‌پیمانانش قرار گرفته است و می‌کوشند جمهوری اسلامی موفق به برگزاری مراسم چهلمین سالگرد پیروزی خود نشود، برخی تندروها و افراطیون به جای وحدت و همدلی داخلی، همچنان درصدد کوبیدن بر طبل نفاق و چند دستگی‌اند و از این رفتارهای خود خسته نشده‌اند. افراطی‌گری‌هایی که سال‌های قبل از انقلاب توسط شعبان بی‌مخ اجرا می‌شد، پس از انقلاب توسط افراطیونی که تا پیش از انقلاب خبری از آنها نبود و بعد از به بار نشستن انقلاب سروکله شان پیدا شد و کم کم انقلاب را مصادره به مطلوب کردند، در حال تکرار است. این افراد حالا معیار سنجش را میزان حال افراد تلقی می‌کنند و هر کسی را با ترازو و میزان خودشان محک می‌زنند. اگر کسی با سنگ محک آنها برابری نداشته باشد، «منافق و ضد انقلاب و یاغی» خوانده می‌شود و این تازه اول ماجرا است. از جمله این تندروی‌ها می‌توان به ماجرای 13 شهریور 1377 و ضرب وشتم عبدالله نوری، قبل از مراسم تشییع پیکر شهدای هشت سال دفاع مقدس در نماز جمعه تهران اشاره کرد. از جمله مهمترین حمله افراطیون به دیگر شخصیت‌ها هم می‌توان به حمله گروه‌های فشار به هادی خامنه‌ای، مشاور رئیس‌جمهوری وقت با سنگ، چوپ، میله، کفش، مهر نماز و… و مضروب کردن او در 22 بهمن 77 در شهر قم اشاره کرد. همچنین اخلال در سخنرانی مرحوم آیت‌الله اکبر هاشمی‌رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص‌مصلحت نظام در حرم مطهر حضرت معصومه (س) در15 خرداد 85، حمله به برخی چهره‌های اصلاح‌طلب در آخرین نماز جمعه مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و هتک حرمت و مضروب کردن عبدالله نوری در 28 تیر 88 و انداختن عمامه این روحانی، بر هم زدن سخنرانی سید حسن‌خمینی با شعارهای «مرگ برمنافق» و «مرگ بر ضد ولایت فقیه» در 14 خرداد 89 و ناتمام ماندن سخنرانی یادگار امام راحل در مرقد بنیانگذار انقلاب، اخلال در سخنرانی علی لاریجانی، رئیس‌مجلس و پرتاب مهر نماز به سمت او و ناتمام ماندن سخرانی او در 22 بهمن 91 در قم، پس از اتفاقات «یکشنبه سیاه مجلس» با شعارهای «مرگ بر ضد ولایت فقیه» و «خواص بی‌بصیرت»، توهین به حسن روحانی، رئیس‌جمهوری در فرودگاه مهرآباد پس از بازگشت از اولین سفرش به نیویورک و گفت‌وگوی تلفنی با رئیس‌جمهوری آمریکا و پرتاب لنگه کفش به سمت ماشین او در مهر 92، حمله به علی مطهری و پرتاب چوب، آجر، گوجه و تخم مرغ به سمت خودروی حامل این نماینده مجلس در شیراز دراسفند 93، حمله به همایش اصلاح‌طلبان در آبان 94 در ورامین و توهین و حمله به موسوی‌لاری و انداختن عمامه او که قرار بود سخنران این همایش باشد و چندین مورد مشابه از عمده اتفاقاتی بود که توسط تندروها یا جریان موسوم به خودسر یا همان گروه فشار یا … اتفاق افتاد. از جمله مواردی که اخیرا اتفاق افتاد، برهم زدن سخنرانی علی لاریجانی، رئیس‌مجلس به عنوان سخنران مراسم 22 بهمن سال جاری در کرج است. موضوعی که واکنش‌های مختلفی را به همراه داشت و منتقدان بر این عقیده‌اند که در شرایط فعلی که کشور بیش از هر زمان دیگری نیازمند وحدت و وفاق ملی است، برخی با تندروی به دنبال شکستن این انسجام هستند و گاهی کلام دشمن از دهان برخی تندروهای داخلی به گوش می‌رسد. درحالی که قرار بود، رئیس مجلس سخنران مراسم 22 بهمن چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب در کرج باشد، حواشی اخیر باعث شد لاریجانی نسبت به این اتفاقات واکنش نشان دهد و بگوید: «جمعه یا خودشان در مراسم 22 بهمن سخنرانی کنند یا هر کسی که مطلوبشان است، دعوت کنند.» روز شنبه در راستای حفظ وحدت، بخش اطلاع رسانی دفتر رئیس مجلس خبر از لغو سخنرانی علی‌لاریجانی در این مراسم داد و در اطلاعیه‌ای آورد: «آن‌گونه که در رسانه‌ها آمده امام جمعه محترم کرج در خطبه‌های روز (جمعه) فرمودند: «گویا انتخاب سخنران روز 22 بهمن در کرج از طرف مرکز بوده است، عده‌ای به این انتخاب اعتراض دارند. هفته آینده راجع به این موضوع بحث می‌کنیم که وظیفه ما چه خواهد بود. یک هفته‌ای به دوستان وقت می‌دهیم ببینیم تدبیری می‌اندیشند یا خیر.» در ادامه این اطلاعیه آمده است: «لازم به ذکر است رئیس مجلس بر اساس اصرار جناب آقای لطفی قائم مقام محترم آیت الله جنتی در شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی سخنرانی روز 22 بهمن را پذیرفتند و تصور این بود که با آقای امام جمعه هماهنگی شده است. دکتر علی لاریجانی وقتی مطالب ایشان را شنیدند سخنرانی خود را لغو کردند و گفتند: «مسئله در حدی نیست که ایشان به شورای هماهنگی مرکز، اولتیماتوم یک هفته‌ای بدهند. امروز کشور به وحدت نیاز دارد و مخصوصا راهپیمایی 22 بهمن بایستی مظهر وفاق در کشور باشد و آقای امام جمعه خودشان سخنرانی یا هر کسی که مطلوبشان هست، دعوت نمایند.»
علیرضا رحیمی، عضو هیات رئیسه مجلس در حمایت از لاریجانی طی توئیتی لغو سخنرانی رئیس‌مجلس در کرج را موجب ناکام ماندن افراطیون از آنچه «پیش فتنه 98» خواند، دانست. این عضو ارشد فراکسیون امید در توئیت خود نوشت: «رئیس مجلس با لغو سخنرانی خود در کرج برای مراسم 22 بهمن، افراطیون را از پیش فتنه خودبافته 98 ناکام گذاشت. گویا تندروها پیش‌فتنه را از دهه فجر کلید می‌زنند اما هوشیاری برای همبستگی ملی پادزهر تفرقه‌سازان خواهد شد.»
البته این دومین بهمن است که علی لاریجانی و سخنرانی‌اش به تیتراصلی رسانه‌ها تبدیل می‌شود. او این‌بار نشان داد سیاستمداری است که از تجربه‌اش استفاده می‌کند. او وقتی صدای مخالفت‌ها را برای انجام سخنرانی‌اش در کرج شنید، راه را نرفته بازگشت تا چهره مهم روز باشد. در این اتفاق هر دو طرف احساس پیروزی کردند. هم مخالفان که جلوی برگزاری سخنرانی او را گرفتند و هم علی لاریجانی که با عقب‌نشینی و ارائه توضیحات، توپ را در زمین شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی انداخت.