1

آیا باید احمدی نژاد را جدی گرفت؟

روز پنجشنبه حضور محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت‌های نهم و دهم در استان گیلان با استقبال قابل توجه هوادارانش روبرو شد. او که به بهانه مراسم یادبود میرزا کوچک خان جنگلی به صومعه‌سرا رفته بود در جمع مردم این شهر، حسن روحانی را به مناظره تلویزیونی دعوت کرد. او طبق معمول با حمله به دولت گفت:

برخی مقامات اگر اداره کردن کشور را بلد نیستند آیا کنار رفتن را نیز بلد نیستند؟

خوب اگر نمی توانند، کنار بروند و امور را به اراده و رای ملت بسپارند.

چرا ملت باید تاوان ضعف برخی مدیریت ها را بدهند؟

آیا شما راضی هستید که از جیب ملت تاوان مدیریت‌های ضعیف داده شود یا راضی نیستید؟

امروز دشمنان برای سلطه بر ملت به نتایج این نوع مدیریت ها امید بسته اند.

پیشنهاد افزایش یارانه 

هر چه به انتخابات 1400 نزدیک می‌شویم حضور پررنگ‌تری‌ از احمدی نژاد در صحنه سیاسی کشور مشاهده می‌کنیم. از پیشنهاد مناظره تلویزیونی گرفته تا پرداخت یارانه 910 هزارتومانی برای هر فرد. در واقع او برای حضور دوباره در صحنه انتخابات مجبور به استفاده از شعارهایی مانند همین افزایش 20 برابری یارانه است. محمود احمدی‌نژاد بعد از آنکه نتوانست جریان موسوم به خود یا همان جریان سوم را در جامعه و بدنه اجتماعی نهادینه کند باز هم دست به دامان همین شعارها و درمان‌های مقطعی و بدون برنامه شده است. او اخیرا در جریان سفرهای استانی خود در سنندج با اشاره به وضعیت اقتصادی کشور و نیز گران شدن نرخ ارز گفته است: می‌شود یارانه فعلی را «20 برابر» کرد. در واقع رقم مورد نظر او برای یارانه هر نفر در حال حاضر، 910 هزار تومان است.

احمدی‌نژاد که توانسته بود با حرکات پوپولیستی در دوره حضورش در شهرداری تهران نامی برای خود دست و پا کند از همین روش در انتخابات ریاست جمهوری نیز استفاده کرد. او در پایان دولتش بعد از آنکه از سوی جریان اصولگرا مورد بی‌مهری قرار گرفت سعی کرد جریانی را موسوم به «جریان سوم» شکل دهد.

این صحبت او با واکنش‌هایی از سوی برخی مسئولان دولتی و فعالان سیاسی مواجه شد. محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه درباره پیشنهاد احمدی‌نژاد درخصوص افزایش یارانه‌ها به 910 هزار تومان گفت: همین 45 هزار و پانصد تومان با همان ارقام قبلی بالغ بر 5 هزار 800 میلیارد تومان بدهی به بانک مرکزی برای دولت باقی گذاشته است و دولت باید کسری 5 هزار و هشتصد میلیارد تومانی که دولت قبل برای پرداخت همین 45 هزار و پانصد تومان برایمان باقی گذاشته بپردازد، پس چه طور می‌شود این مبلغ را با این بدهی که دولت قبل گذاشته، اضافه کرد.

همچنین رئیس دفتر رئیس‌جمهوری با اشاره به اینکه مردم خوب می‌دانند کسی که این همه مشکلات را برای ما ایجاد کرد و این همه تحریم‌ها را به وجود آورده است کیست، درباره چند برابر شدن یارانه توسط احمدی‌نژاد واکنش نشان داد.

محمود واعظی با بیان اینکه عملکرد آن دولت و قول‌هایش را دیدیم، بیان کرد: امروز که بعد از گذشت سال‌ها به استان‌های مختلف می‌رویم،‌ مشاهده می‌کنیم که هنوز در استان‌های مختلف پروژه‌هایی که دولت این فرد با رقم‌های بالایی قول داده، هنوز کلنگ‌زنی هم نشده است. این فرد یک عوام‌فریبی را شروع کرده است و فکر می‌کند در شرایطی که یک جنگ اقتصادی شروع شده است و قبول هم داریم قشری از مردم در مضیقه هستند، می‌تواند با شعار و این طور مسائل خود را مطرح کند.

دعوت از روحانی برای مناظره تلویزیونی 

احمدی نژاد در جمع مردم صومعه سرا حسن روحانی را به مناظره تلویزیونی دعوت کرد. این نخستین باری نیست که احمدی‌نژاد مسئولان کشور و به ویژه رئیس‌جمهور را به مناظره فرا می‌خواند. او حتی سابقه دعوت از روسای جمهور کشورهای دیگر به مناظره در برابر مردم را هم در کارنامه خود دارد!

اما پرسش اساسی این است که با چنین پیشنهادهایی از سوی رئیس‌جمهور سابق چه مواجهه‌ای باید داشت و علت چنین دعوت‌های گاه‌وبی‌گاه از سیاسیون برای مناظره چیست؟ با نگاهی به واکنش‌ها به دعوت احمدی‌نژاد شاهد آن هستیم که حامیان دولت مستقر و منتقدان دولت سابق چندان تمایلی به اظهارنظر در این باره ندارند و برخی از آنان نیز که واکنشی نشان داده‌اند ترجیح‌شان آن است که این پیشنهاد رئیس‌جمهور سابق را چندان مهم تلقی نکرده و آن را در حد یک بازی سیاسی تقلیل دهند. به نظر می‌آید این شکل مواجهه با پیشنهاد مناظره احمدی‌نژاد چندان برای جامعه قابل قبول نباشد و درصد بالایی از مردم انتظار دارند تا اگر مسئولان دولت مستقر حرفی برای گفتن دارند از مناظره با رقبای سیاسی فراری نباشند و چنین پیشنهادهایی را با روی باز پذیرا باشند. به بیان دیگر هنگامی که مسئولان و یا حامیان سیاسی دولت روحانی به جای پاسخ مثبت به پیشنهاد مناظره به تمسخر آن می‌پردازند بیشتر از آن که طرف مقابل را در اذهان عمومی شکست دهند، خودشان در جایگاه ناکام و شکست‌خورده قرار می‌گیرند. پرسش قابل طرح در این باره آن است که علت گریختن از مناظره از سوی روحانی و حامیان او چیست؟

با نگاهی به کارنامه شش ساله دولت موسوم به اعتدال شاهد آن هستیم که هر سالی که گذشته است به خصوص در یکی دو سال اخیر میزان حمایت مردمی از دولت کاهش پیدا کرده است و علت پیروزی روحانی در انتخابات96 را هم می‌باید در غیبت رقیب جدی در انتخابات جست‌وجو کرد و شاید اگر همین محمود احمدی‌نژاد و یا نزدیکان او اجازه حضور در آن انتخابات را پیدا می‌کردند پیروز انتخابات فرد دیگری بود. ممکن است برخی با بهانه قرار دادن وضعیت ویژه کشور در حوزه‌های مختلف به این نتیجه برسند که در چنین شرایطی برگزاری چنان مناظره‌ای سبب ایجاد تنش در فضای سیاسی ایران می‌شود و کمکی به بهبود شرایط نخواهد کرد. واقعیت آن است که دوران چنین دیدگاهی دیگر گذشته است و در دنیای امروز هیچ اتفاقی نباید و نمی‌تواند مانع گردش آزاد اطلاعات شود. یکی از مهم‌ترین ابزارهایی که مفهوم گردش آزاد اطلاعات را در عمل محقق می‌کند نیز مناظره میان سیاستمداران است. امری که در کشورهای صنعتی و پیشرفته موضوعی عادی و همیشگی است و ظاهرا در کشور ما تنها به روزهای انتخابات محدود می‌شود!

به طور خلاصه می‌توان گفت پاسخ مثبت حسن روحانی به پیشنهاد محمود احمدی‌نژاد برای برگزاری یک مناظره علاوه بر آن که ممکن است بتواند به بخشی از پرسش‌ها و ابهام‌های موجود در جامعه پاسخ دهد از سوی دیگر این امکان را فراهم می‌آورد تا شاهد گامی رو به جلو در توسعه سیاسی کشور باشیم؛ در سوی مقابل هم پاسخ منفی به این پیشنهاد جدی رئيس‌جمهور سابق نشانگر پذیرش کارنامه ضعیف و فاقد نقطه قوت از سوی دولت و یک پیروزی بزرگ سیاسی برای احمدی‌نژاد خواهد بود. حال باید منتظر ماند و در روزهای آینده دید که آیا شاهد پاسخ مثبت به چالش شفافیت خواهیم بود و یا روحانی با پاسخ منفی به این پیشنهاد به افزایش بیش از پیش محبوبیت رئيس دولت‌های نهم و دهم در جامعه کمک خواهد کرد!

علی روغنگران