ما همه ایرانی هستیم
روز شنبه «جلال محمود زاده»، نماینده مردم مهاباد در نطق میان دستوری که در صحن علنی مجلس ایراد کرد، ضمن اشاره به این موضوع که او از نمایندگانی است که در یک سال گذشته به دلیل اظهارنظر در مورد یک موضوع و یک رویداد تاریخی ملت کرد به دادگاه احضار شده است؛ یک بحث قومیتی را مطرح کرد و در خلال آن از یک رهبر تجزیه طلب کرد با صراحت دفاع کرد. از طرفی حضرت پور، نماینده ارومیه نیز اخیرا سخن از «ملت آذربایجان» به میان آورده که معنایی جز «تقسیم کردن ملت واحد ایران» ندارد.
محمودزاده در نطق میان دستور خود گفت: از دیاری صحبت می کنم که مردمان آن در تاریخ به دلیل عدم تسلیم در برابر زیاده‌خواهی‌های حکومت‌های استبدادی پای دار رفته و ایستاده جان داده‌اند؛ اما در برابر ظالمان هرگز زانو نزده اند. تا اینجای سخنانش کاملا درست است و هیچ ایرادی به آن نیست، اما یکباره او برای صحه گذاشتن بر سخنان خود از افرادی نام می برد که نام یکی از تجزیه طلبان در میان آنها به چشم می خورد.
او می گوید: «از مردمی صحبت می کنم که پیام فرزندانی همچون شیخ سعید پیران، بارزانی و قاضی محمد (از رهبران تجزیه طلب کرد) داشته اند، با هدف اینکه برای نوه های آینده شعار کردی کم بژی و کل بژی (کم زندگی کن ولی مردانه زندگی کن) را عملا ثابت کنند، ماندند و پشت به دشمن نکردند و ایستاده به پای دار رفتند. نام بردن این نماینده مجلس از قاضی محمد، موج انتقادات را نسبت به سخنان او در شبکه های اجتماعی به راه می اندازد.
این نماینده مردم در مجلس همچنین در ادامه سخنان خود، یک نکته تاریخی را مورد اشاره قرار می دهد که هیچ گاه حداقل در مورد کردهای ایران شاهد آن نبوده ایم. او عنوان می کند: «از سرزمینی می گویم که توسط رژیم‌های استکباری انگلیس و غرب بین چهار کشور تقسیم شده اند تا مبادا روح آزادگی مردم آن روزی یکی گردد و حکومت مادی و فاسد آنها را به زیر آورد.»
اولین واکنش جدی به سخنان این نماینده مجلس توسط یکی از کاربران توئیتر نشان داده شد. او خطاب به نماینده مهاباد نوشته که «یک نفر به این نماینده بی‌سواد بگوید که انگلیس و فرانسه بخش های کردنشین عثمانی را بین سه کشور ترکیه، عراق و سوریه تقسیم کردند و این تقسیم ارتباطی به کردستان ایران نداشته. این فرد بی‌شرمانه از قاضی محمد یاد می‌کند، اما این جمله «مصطفی بارزانی» را نمی‌گوید که «هرجا کرد هست، آنجا ایران است.»
در حقیقت باید از محمود زاده پرسید که اولا دلیل نام بردن او از یک رهبر جدایی طلب در صحن علنی مجلس کشور یکپارچه ایران ـ که متشکل از کرد، لر، عرب، بلوچ، ترکمن، فارس، مسلمان، مسیحی، کلیمی، زرتشتی و سایر قومیت ها و مذاهب است ـ چیست؟ و در ثانی چرا یک حقیقت تاریخی را انکار کرده و موضوع طرح استعماری برای کردنشینان عثمانی و تقسیم آنان را به کردهای ایران ارتباط داده است؟
کاربر دیگری در فضای مجازی پیرامون نطق محمودزاده نوشت: امروز نماینده مهاباد در نطق خود ضمن ستایش برخی رهبران تجزیه طلب کرد چون قاضی محمد، وجود مناطق کردنشین در جغرافیای ایران و عدم استقلال آنها را توطئه غرب دانست. کانون های تبلیغ تجزیه طلبی الزاما آن سوی مرزها نیستند؛ در دل مجلس مملکت رسما برخی نمایندگان این کار را وظیفه خود می دانند.
موضوعی که فصل مشترک همه واکنش ها نسبت به سخنان قومیتی نماینده مهاباد است، این که چرا او این جمله «مصطفی بارزانی» را نمی‌گوید که «هرجا کرد هست، آنجا ایران است.» و کردهای ایران را که اصالتی ایرانی دارند، متصل به یک مسئله تاریخی در ارتباط با تقسیم بخش های کردنشین عثمانی کرده است؟ موضوعی که در حقیقت می توان آن را بر خلاف مصالح امنیت ملی کشور عنوان کرد!
کاربر دیگری با تایید همین مسئله در واکنش به این سخنان «جلال محمود زاده» نماینده مهاباد گفته است: «بعد از تجزیه امپراتوری عثمانی، طبق قرارداد سایکس پیکو، مناطق کردنشین عثمانی بین ۳ کشور تازه تأسیس عراق و ترکیه و سوریه تقسیم شد. این چه ربطی به کردستان ایران داره که در طول تاریخ همیشه تعلق به خاک ایران داشته؟! این اظهار نظر قطعا خلاف امنیت و منافع ملی است.
از طرف دیگر، «روح الله حضرت پور»، نماینده مردم ارومیه در واکنش به سخنان استاندار آذربایجان غربی در ارتباط با «فاجعه جیلولوق» در توئیتر خود نوشته است: «ملت آذربایجان اگر بر یک جنایت تاریخی تاکید دارد، در پی ایجاد اختلاف نیست، بلکه می خواهد این جنایت ها دوباره تکرار نشوند. آقای استاندار مهمان ما هستند و فرهنگ ما، فرهنگ مهمان نوازی است؛ اما از ایشان انتظار داریم، سطحی با حوادث تاریخی برخورد نکنند.»
یکی از کاربران خطاب به نماینده ارومیه نوشته: «آقای نماینده! به عنوان یک تبریزی متذکر می شوم در ایران چیزی به اسم ملت آذربایجان یا ملت فارس یا … وجود ندارد. ما همه اقوام مختلف ملتی هستیم به نام “ملت ایران”. از این ادبیات تجزیه طلبانه پرهیز کنید. به قول استاد شهریار: اختلاف لهجه، ملیت نزاید بهر کس/ ملتی با یک زبان کمتر یاد آرد زمان». و از بلاک شدن توسط این نماینده مجلس و توهین برخی هواداران او ابراز گلایه کرده است.
باید گفت که اینگونه سخن گفتن جز تشدید قومیت گرایی و ضربه به انسجام جامعه که حاصل آن تهدیدی برای امنیت کشور به حساب می آید، نتیجه دیگری در بر نخواهد داشت.
متغیر انسجام اجتماعی، سیاسی از جمله در گروههای قومی از نظر امنیت ملی حائز اهمیت است. و اگر درجه هویت سازی ملی منسجم و حضور یا فقدان هویت های رقیب خرده ملی را از شاخصهای قوت و ضعف یک کشور محسوب کنیم، کشورها را می توان به دو دسته قوی و ضعیف تقسیم کرد. کشورهای قوی از انسجام اجتماعی، سیاسی قابل توجهی برخوردار هستند و از فرآیند ملت سازی با موفقیت عبور کرده اند. اما کشورهای ضعیف در فرآیند ملت سازی با ناکامی مواجه هستند.
هر چه یک ملت منسجم تر و یکپارچه تر باشد، وضعیت امنیتی آن ثبات بیشتری دارد و در مقابل، ملت نامنسجم، زمینه بالقوه مناسبی برای رفتارها و رخدادهای ضدامنیتی محسوب می شود. لذا در جوامع ضعیف و پاره و پاره، احتمال واگرایی و مرکز گریزی گروههای فروملی قابل ملاحظه است، قومیت در ارزیابی امنیت ملی متغیری مهم محسوب می شود.
همانطور که پیشتر هم اشاره شد، همه قومیت ها و آیین و مذهب ها در جمهوری اسلامی ایران ذیل پرچم واحد کشور تعریف می شوند و یکایک آنان در ساختن ایران و آینده کشور در هر جایی که باشند سهیمند. ایران همواره وجود قومیت ها و آیین و مذاهب مختلف در کشور را یک فرصت برای خود تلقی کرده است؛ هرچند برخی گویا دلشان این یکدستی و وحدت را نمی خواهد و همواره برای دمیدن در اختلافات قومی آماده اند.
حتما باید از اینکه نام یک رهبر جدایی طلب در صحن علنی مجلس شورای اسلامی به عنوان یک قهرمان مطرح شود و تاریخ قوم کرد بر خلاف آنچه بوده بیان شود، اجتناب کرد. بدون شک «جلال محمود زاده» نماینده مهاباد باید در اولین فرصت ممکن این اشتباه بزرگ و تحریف تاریخ را جبران کند.
از طرفی نماینده ارومیه نیز نسبت به بکارگیری این لفظ اشتباه یعنی «تقسیم کردن ملت ایران» به «ملت های مختلف» که با هیچ اصلی در امینت ملی کشور سازگار نیست پرهیز کرده و سخن خود را تصحیح کند. در حقیقت این همان خطی است که اوایل انقلاب معاندان جمهوری اسلامی برای ایجاد تفرقه قومیتی در بین اقوام و مذاهب مختلف در ایران طراحی کرده بودند که حالا بعد از 40 سال نباید از زبان نمایندگان مجلس خارج شود.
به طور حتم مجلس جای جمع شدن نمایندگان تفکرات، قومیت ها و مذاهب مختلف و تصمیم گیری برای کلان کشور و احقاق حقوق همه مردم ایران است، نه محل بیان حرف خلاف واقع و دفاع از معارضان ایران و ایرانی. همین جمع شدن این قومیت ها در ایران و ذیل نام «ملت ایرانی» است که به تاریخ، فرهنگ و بزرگی ایران غنا بخشیده است و لذا این مسئله نباید به هیچ بهانه ای تحت تعرض قرار بگیرد.