قرعه برای مرگ در بطری‌های الکل
«بعد از فوت پدرم، انگار پشتم خالي شد. همان سال اول دانشگاه جرقه‌‌های شروع به مصرف همیشگی بود. تا قبل از آن تفريحي مي‌خوردم. هفته‌اي يك بار و گاهی 10 روز يك‌بار. اما بعد از آن اتفاق، انگار يك طوري بايد آن جاي خالي را پر مي‌كردم. مصرفم شد روزانه. صبح‌ها، بعد از صبحانه، قبل از نهار، بعد از نهار، قبل از خواب… ديگر برايم مهم نبود كه چقدر بابت الكل پول مي‌دهم. وقتي نداشتم، مي‌رفتم سراغ آن 70 درجه 15 هزار توماني سوپرماركت، وقتي هم داشتم بسته 12 تايي مي‌خريدم كه هر بطر يك ليتري آن 370 هزار تومان بود و 3 ميليون و 700 هزار تومان برايش پول دادم.«
اعتیاد در گذر زمان
اعتیاد به الکل در ایران، جوان نیست. برخلاف سن مصرف کنندگان که رو به کاهش هم گذاشته در این سال ها در جوار نبود مراکز درمان سوءمصرف الکل و جرم انگاری شرابخواری. پیش از دهه 60، خرید ، فروش و مصرف الکل، منع پررنگی نداشت اما بعد از پیروزی انقلاب، در یک اقدام ضربتی، مراکز فروش و تولید الکل، تعطیل و برای تولید کنندگان، فروشندگان و مصرف کنندگان مشروبات الکلی هم در نخستین مجموعه قوانین جزایی جمهوری اسلامی، مجازات تعیین شد با این هدف که جرم انگاری منجر به بازدارندگی شود.
اما از همان سال ابتدای تصویب قانون مجازات اسلامی و تا امروز هم، شبکه تولید،توزیع و عرضه به صورت پنهان فعال بوده و هست و مصرف کنندگان باسابقه و جدید را اقناع می کند. در حالی که به سبب جرم انگاری شرب خمر در این سال ها، هیچگاه و حتی با وجود آنکه در اوایل دهه 80 با دستور رییس وقت قوه قضاییه، معتادان مخدرها و محرک ها در صورت داوطلب شدن برای درمان، می توانستند از پیگیری قضایی مصون باشند، دستورالعملی برای درمان اعتیاد به الکل نوشته نشد و قانونگذار صرفا بر ممنوعیت شرب خمر تاکید داشت. بنابراین، آنها که می خواستند اعتیاد خود را درمان کنند، آنها که حدس می زدند با مشکلی به نام الکلیسم مواجه شده اند، سرگردان خیابان و شهرها، هراسان از اینکه شرایط خود را با کدام پزشک در میان بگذارند که آنها را به پاسگاه پلیس تحویل ندهد، به مطب روانپزشکان پناه بردند. درمان های بی فایده یی که جز تکرار مکررات حاصلی نداشت زیرا دارودرمانی، آن هم با داروهای اعصاب و روان چاره کاملی برای این بیماران نبود. اما هیچ ضمانتی وجود نداشته و ندارد که فرد بهبود یافته، در دوره ترک بماند و اراده‌اش در زمینه مصمم باشد.
انجمن الکلی‌های گمنام آخرین امید
به گزارش روزنامه”صبح امروز” یکی از اعضای انجمن الکلی‌های گمنام ایران در مصاحبه با خبرنگار این رسانه پیرامون مضرات مصرف الکل و شیوع استفاده آن افزود: ما به دلیل وارد نشدن به مناقشات بین طرفداران و مخالفان این حوزه نه مصرف الکل را تایید کرده و نه می‌توانیم عدم استفاده از آن را توصیه کنیم اما زندگی شخصی هر کدام از ما این موضوع را ثابت کرده که اعتیاد به الکل مرگ‌بار است و مصرف آن کار مورد احترامی نیست .
وی گفت: کسانی که از مصرف الکل خسته شده و دیگر از ترک این ماده ناامید شدند و زندگی خود را به نابودی نزدیک می‌بینند، بدانند که انجمن الکلی‌های گمنام راهی برای زندگی شاد و سالم و بدون الکل بوده و این تنها پیام این انجمن برای مصرف کنندگان الکل است.
این بهبودیافته با اشاره به مسمومیت افراد با الکل در شهرهای مختلف ایران که تلفات جانی و آسیب‌های جسمی را نیز به همراه داشت، افزود: تنها حرف ما به عموم مردم این است که برای زندگی بدون الکل راهی وجود دارد و روش آن عضویت در انجمن و پیروی از چند قاعده ساده است .
وی عنوان کرد: برای درمان جسمانی الکل داروها وروش‌های خاصی وجود دارد که که توسط پزشک‌های مجربی که وجود دارد انجام شده و ما وارد حوزه کاری آنها نمی‌شویم و انجمن کمک می‌کند پس از سم‌زدایی این ماده از بدن این هشیاری تداوم پیدا کند تا شخص بازگشت به این ماده نداشته باشد .
وی خاطر نشان کرد: تجربه به ما نشان داده که مصرف کننده الکل باید به یک مرحله‌ای برسد که خود قبول کند که زندگی وی به خاطر استفاده از این ماده دچار اختلال شده و در این راه کسی نمی‌تواند به او بقبولاند که وی اعتیاد به الکل دارد و باید آن را ترک کند.
این عضو انجن ادامه داد: امید است این انجمن به حدی فراگیر شده و این اطلاعات بین مردم پخش شود که افراد مصرف‌کننده و یا حتی کسانی که فکر می‌کنند استعداد اعتیاد به الکل را دارند زمانی که در این فضا قرار می‌گیرند به عدم مصرف این ماده تمایل بیش‌تری پیدا می‌کنند و به ما نیز ثابت شده تنها راه موفقیت ما بازگویی سرگذشت خود و انتقال تجارب بهبودی به یک‌دیگر است.
استفاده از ظرفیت مغفول انجمن
وی با اشاره به ظرفیت‌های این انجمن در راستای کمک به مصرف کنندگان الکل مطرح کرد: انجمن الکلی‌های گمنام، مکانی برای فراگیری اصولی که الکلی ها بتوانند هشیار زندی کنند و تجربه نشان داده که این روش بسیار موثر بوده و تعداد اعضای این انجمن گواه بر این جریان است. این انجمن راهی بسیار ساده و رایگان و در دسترس عموم برای هشیار ماندن و دوری از مصرف الکل است.
این بهبود یافته، در خصوص مراحل عدم بازگشت مصرف کننده به مصرف این ماده توضیح داد: اولین مرحله برای ترک این ماده این است که فرد مصرف‌کننده قبول کند مشکل دارد و دومین مرحله نیز حضور در جلسات و درمیان گذاشتن تجربیات شخصی خود از قبل و بعد مصرف الکل با اعضای حاضر در انجمن می باشد و در نهایت با کمک به دیگر الکلی ها برای هشیار ماندن ، بهبودی شخصی خود را کامل می‌کند .
وی عنوان کرد:انجمن الکلی های گمنام ایران یک سازمان مردم نهاد مستقل و بدون وابستگی به هرنهادی بوده و تنها راه تامین بودجه مالی این انجمن ، کمک های داوطلبانه و گمنام اعضای آن است و هیچ‌کسی نیز خبر ندارد که هر عضو به چه میزان به این انجمن کمک می‌کند و پول جمع‌آوری شده صرف ارائه خدمات و چاپ نشریه می‌شود.
گفت: کارهای خدماتی انجمن نیز توسط خود اعضا انجام شده بدین معنا و مفهوم که زمانی افراد به یک سنی از پاکی و هشیاری می‌رسند کارهای خدماتی و گروهی انجمن را خود به عهده می‌گیرند که این اقدام دو حسن را به همراه دارد که اولین آن این است که انجمن با کمبود نیروی خدمتگزار مواجه نشده و نیز باعث رشد شخصیتی فرد می‌شود و سبب افزایش حس مسئولیت‌پذیری و انجام کارهای گروهی می‌شود.
افزود: دفتر مرکزی این انجمن در ساختمان پزشکان در قاسم‌آباد بوده و راه‌های ارتباطی با این انجمن تماس با شماره های 362210062 و 36210073 و 09153037892 و سایت انجمن به آدرس : www.aairan.org بوده که مردمی که نمی‌دانند برای بهبود زندگی شخصی و جدایی از این ماده چه کنند این انجمن درخدمت آنها است و نیز به این موضوع واقف باشند که این انجمن با آغوش باز پذیرای آنها است.
وی تصریح کرد: برای ورود به این انجمن راه و روش خاصی وجود ندارد و تنها با حضور در یکی از جلسات ما و بازگویی مشکل خود دیگر عضوی از این انجمن محسوب می‌شود و در خصوص چگونگی برگزاری جلسات و مکان آنها توضیح داد که با تماس با این شماره‌ها میتواند نزدیک‌ترین جلسه به خانه خود را پیدا کرده و در جلسات حضور پیدا کند.
بیان کرد: جلسات ما بر اساس گروه‌های مختلفی است و زمان برگزاری این جلسات ثابت است و بستگی به اعلام آمادگی آن گروه دارد به طور مثال گروهی هست که هرشب جلسات را برگزار کرده و یا روز در میان به برگزاری جلسات می‌پردازد و ساعات مختلفی برای برگزاری جلسات نیز وجود دارد.
وی افزود: در انجمن الکلی های گمنام جنسیت و سن مطرح نبوده و همه می‌توانند به این انجمن روی آورده و زنان برای خود گروه‌هایی تشکیل داده و نیز آقایان گروه‌های خاص خود را دارند و ما در رده‌های مختلف سنی را در این انجمن عضو داریم و تنها شرط عضویت تمایل به ترک این ماده است.
موفقیت‌های چشمگیر انجمن الکلی‌های گمنام
این بهبودیافته درخصوص بازخورد این جلسات طی سال‌ها فعالیت از جنبه شخصی و عمومی آن، متذکر شد: آمار بهبودیافتگان الکل بیانگر نتایجی است که این انجمن به همراه داشته، زمانی که وارد این انجمن شدم حدود 50 نفر در این انجمن عضو بودند اما امروزه این انجمن شکل همگانی به خود گرفته است و حدود 5 هزارعضو بهبود یافته در مشهد دارد که این رقم در سطح کشور حدود 12000 عضو می باشد .
وی مطرح کرد: 15 سال مصرف کننده الکل بودم و احساس می‌کردم که هیچ راهی برای ترک آن وجود ندارد و حتی بارها درست زمانی که دلسرد شده بود و خودم را در پایان راه می‌دیدم دست به کارهای باور نکردنی زدم. سال 86 به توصیه یکی از افراد خانواده وارد این انجمن شدم و حالا 11سال است که در این انجمن پاک هستم و به هم‌نوعان خودم خدمت می‌کنم. اما باید تاکید کنم که برخی با تصور نادرست فکر می‌کنند که ما در این انجمن به کارهای نظیر ترک دادن و درمان اعتیاد مشغول هستیم، این تفکر درست نیست و انجمن با برگزاری جلسات ، راه‌هایی برای وسوسه نشدن و برگشت به الکل ارائه می‌دهد و در واقع حمایت‌های معنوی لازم برای هشیار ماندن را به اعضای خود آموزش می‌دهد.
این عضو از انجمن الکلی‌های گمنام در خصوص ظرفیت‌های انجمن گفت: ما توانایی همکاری با جامعه پزشکان را داریم زیرا کسانی که برای ترک به کلینیک‌های ترک الکل، پزشکان و بیمارستان مراجعه می‌کنند اطلاع درستی از کارکردهای این انجمن ندارند و ما می‌توانیم با آموزش این اقشار اطلاع‌رسانی جامع و صحیحی داشته باشیم. همچنین لازم است تمام کسانی که به نوعی با بیماران الکلی سر و کار دارند، به چرخه اطلاع رسانی و هدایت الکلی‌ها ورود کنند.
بررسی مسمومیت با الکل در شورای اجتماعی کشور
معاون اجتماعی وزیر بهداشت گفت: موضوع مسمومیت با الکل در برخی از استان ها توسط شورای اجتماعی کشور مورد بررسی قرار گرفت.
دکتر سیدمحمد هادی ایازی، معاون اجتماعی وزیر بهداشت خاطرنشان کرد: نتیجه این بود که تعداد قابل توجهی از این افراد مسموم شدند، تعدادی کلیه های خود را از دست دادند و مورد دیالیز قرار گرفتند ،تعدادی نابینا شده و عده ای هم فوت کردند.
نیلوفر اقبال