رکابزنان صلح
ورزشكار يا هنرمند، سياست مدار يا اقتصاددان. هركسي كه باشي نماد فرهنگ و به نوعي زبان كشور خودت در ساير نقاط جهان هستي. اين مهم است كه بازتاب رفتار تو در كشورهاي ديگر چطور باشد تا بتواني نمونه اي از بهترين براي معرفي فرهنگ و آداب و سنن و خلاصه همه چيز كشور خود باشي.
در هر لحظه هم از اين دست انسان‌ها زياد پيدا مي‌شوند. در مسابقات ورزشي مختلف يا در جشنواره‌هاي هنري. بسياري از ما هم شاهد اين‌گونه رفتارها بوده‌ايم. ممكن است ما هم روزي سفير كشور خود در ساير كشورها باشيم. اما امروز قصد داريم با دو تن از هنرمندان ورزشكار كه سفري طولاني را با دوچرخه آغاز كردند تا سفيران كشور خود باشند را معرفي كنيم. دو جواني كه اكنون در سفر خود به گرجستان رسيده اند و اين آغاز سفر پرماجراي اين دو پسر عمواست.
آرش و شهريار مروي متولد سال‌هاي 1365 و 1367 هستند. آرش حدود 10 سال است كه ازدواج كرده و تنها پسرش سياوش يك ماه ديگر 6 ساله مي‌شود. شهريار اما هفت سال از ازدواجش مي‌گذرد و ماندانا تنها دختر دردانه پدر است كه 5 بهار از عمرش بيشتر نمي‌گذرد.
از آنان در مورد فعاليت‌هاي گوناگون ورزشي و هنري كه انجام داده‌اند سوال كردم.
آرش كه بزرگتر بود گفت: دوچرخه سواری برای ما یک ورزش نیست، بلکه سبک زندگی ماست که از ابتدایی تا دانشگاه و حتی برای رفتن به محل کارمان هم وسیله نقلیه مورد علاقه و مداوم ما بوده و هست و شروع فعالیت هنری ما به ۵ سال پیش بر مي‌گردد که به همراه استاد خود آقای توکلی گروه حرکات آیینی «فرخه» را تشکیل دادیم و با عشق به آیین‌های اقوام مختلف و متعدد کشور تا امروز با هزینه‌های شخصی کار تحقیق و جمع آوری داستان‌ها و آیین‌های مرتبط و تهیه لباس‌های محلی، آموزش اجرای این آیین و سفر برای نمایش آن را ادامه مي‌دهيم.
از شهریار پرسیدم چطور شد که به این فکر افتادید تا با دوچرخه این سفر را آغاز کنید؟
شهریار در جواب گفت: مدت‌ها بود که اجرای این برنامه و چند برنامه مشابه، مثل آرزویی دور از دسترس در ذهن ما می‌گشت و درباره اجرایی شدن آن و زمان مناسب آن صحبت می‌کردیم تا اینکه شرایط نابسامان اقتصادی بطور موقت روی کار هر دو ما اثر گذاشت و ما شرایط را برای اجرای یکی از آن چند هدف فراهم دیدیم و با اینکه به گفته دوستان شاید این بهترین زمان برای اجرای این برنامه نباشد تصمیم گرفتیم تا این کار را هرچه زودتر شروع کنیم.
سوال بعدی من در مورد هدف این سفر بود و اینکه چه زمانی طول می‌کشد تا این سفر به سرانجام برسد؟
آرش در این مورد گفت: هدف ما اول از همه بردن پیام صلح به سایر کشورها بود و اینکه نشان دهیم مردم ایران مردمی صلح طلب، خون گرم و با فرهنگ‌ها و آیین‌های بسیار هستند و خواستیم اشتراکات فرهنگی و آیین‌های مختلف را به سایر ملل نشان دهیم و بگوییم نمایش این آیین‌ها چقدر می‌تواند باعث نزدیکی ملت‌ها به هم شود و تنها سلاح یا وسیله دفاعی ما در این سفر شعار ماست که با خودمان حمل می‌کنیم و پشت دوچرخه‌ها به چهار زبان کشورهایی که به آنها سفر می‌کنیم نصب شده است. انگلیسی “more dance less war” و دوم هم اینکه اعتقاد داریم استفاده از دوچرخه باید خیلی بیشتر جدی گرفته شود و حتی یک نفر اگر از دیدن و شنیدن این اتفاق تغییری در راستای استفاده روزمره دوچرخه در وی ایجاد شود برای ما ارزشمند است.
از آنان در مورد مسیر سفر پرسیدم. چون به هر حال جالب بدانم قرار است از کدام کشورها و کدام شهرها عبور کنند.
در این سفر ما از سه کشور عبور می‌کنیم که عبارت است از ترکیه، گرجستان، ارمنستان و شهرهای مهم پیش روی ما هم به ترتیب عبارت است از ماکو بازرگان، doghobayazid _ taslicay_agri_eleskirt_ yakutie_Erzerom_ bayburt_ trabzon_ Rize_ Arhavi_ Batumi_ tbilisi_ sadakhlo_ vanadzor_ delijan_ sevan_ yerevan
سوال بعدی من این بود که شما به عنوان سفیران ایران چه پیامی برای دنیا و چه پیامی برای ورزشکاران و هنرمندان داخلی دارید؟
شهریار در پاسخ گفت: ورزش و هنر در کنار هم ترکیب زیبایی رو به وجود می‌آورند و اولین توصیه‌ام این است که هر دو این بخش‌ها را در کنار هم داشته باشند. اگر هنرمند هستند ورزش و اگر ورزشکار هستند هنر را در کنار آن یکی اضافه کنند و دوم اینکه سعی کنند جهانی بهتر از آنچه تحویل گرفتید را تحویل بدهید و اگر الگوی رفتاری حتی یک نفر هستید با انتخاب رفتارهای درست الگوی خوبی باشید.
چه مدت زمانی مشغول برنامه ریزی و تمرینات ورزشی بودید تا آماده این سفر شوید؟
ما همیشه در حال تمرین هستیم و سعی می‌کنیم با داشتن ریتم مرتب ورزشی توانایی‌های خود را بسنجیم و بر اساس آن دست به عملی بزنیم و اگر بپرسید مشخصا برای این برنامه چقدر برنامه‌ریزی و تمرین کردید باید بگم هیچ!!! و خود این برنامه توانایی سنجی است برای ما تا کارهای بعدی را برنامه‌ریزی و اجرا کنیم.
این پایان صحبت سفیران ورزشی صبح امروز بود که در حال حاضر در کشور گرجستان هستند و سفر خود را ادامه می‌دهند. هر روز و هرلحظه با آنان در ارتباط خواهیم بود و گزارش‌های جدیدی از سفر مهیج آنها را منعکس خواهیم کرد.
حامد دایمی