ورزش در پارک
ورزش، بخشی از زندگی سالم است و در دهههای اخیر هر روز به تعداد کسانی که ورزش میکنند، افزوده میشود. وجود فضاهای ورزشی در همه جای دنیا حق شهروندی محسوب است، در این راستا، امکاناتی مهیا شده تا شهروندان با کمترین هزینه و امکانات، سلامت جسمی و روانی خود را حفظ کنند، نصب وسایل ورزشی در پارکها گامی موثر برای توسعه ورزش شهروندی بود.
نخستین دستگاههای بدنسازی پارکی، در سال ۱۳۸۴ وارد ایران و در پارک ملت نصب شدند. نکتهای که از ابتدای ورود این وسایل مدرن به کشور مطرح بوده است، موضوع استاندارد نبودن و عوارض احتمالی استفاده از آنهاست. برخی معتقدند بیشتر کاربران این وسایل، اهل انجام ورزش حرفهای و با روشهای درست حرکات آشنا نیستند و ممکن است استفاده از آنها باعث تشدید یا بروز بیماریهایی نظیر آرتروز شود. اگر برای شما هم این سوال مطرح است، نظر کارشناسان «سلامت» را در ادامه مطلب بخوانید.
- نگاه اول
بیـشترشـان استـانـدارد نیـسـتـنـد
انجام فعالیتهای ورزشی، تاثیر مهمی بر سلامت جسمی و روانی افراد و به تبع آن جامعه دارد، پس هر قدمی که در راستای افزایش امکانات پرداختن به این فعالیتها برداشته شود، قابل تقدیر است. پاسخ به این سوال که آیا وسایل ورزشی پارکها استاندارند یا نه، فقط بیان دیدگاههای تخصصی پزشکی ورزشی است و باید از دیدگاه طراحان و مجریان نصب وسایل ورزشی در پارکها مطلع بود، اما به طور کلی میتوان گفت بیشتر دستگاههای ورزشی موجود در پارکها به دلیل اینکه در آنها به جنسیت متفاوت کاربران، تناسب جثهای آنها، آمادگی جسمانی پایهای و ایمنی لازم توجه نشده، استاندارد نیستند و نمیتوان از آنها برای ارتقای آمادگی بدنی سود برد. معمولا ناآشنایی کاربر با روش صحیح استفاده از دستگاه، ندیدن آموزش لازم و نداشتن تناسب جسمی با این وسایل از عوارضی است که به دنبال استفاده از این وسایل به وجود میآیند. متاسفانه بیشتر این وسایل قابلیت تنظیم ندارند، بنابراین ممکن است شخص پس از کار با آنها دچار التهاب تاندونی، لیگامانی، عضلانی و مفصلی به علت وارد شدن نیروهای اضافی و در راستای غلط بر اعضا شود. گرچه شاید استفاده از این وسایل برای افرادی که جثه شان با آنها متناسب است و قصد دارند سطوح آمادگی قبلی خود را حفظ کنند، مناسب باشد ولی باید با روش استفاده صحیح از این وسایل و اصول گرم کردن، انعطاف پذیری و سرد کردن و نحوه تنفس صحیح حین تمرینهای قدرتی آشنایی کامل داشت.
- نگاه دوم
ضـرورت آموزش و نظـارت بر عملکـرد ورزشـی در پارکهـا
در سالهای اخیر، دستگاههای ورزشی در اماکن عمومی به خصوص پارکها نصب شدهاند که نشان دهنده توجه مسئولان شهری به امر ورزش است و قابل ستایش. گرچه استفاده از دستگاهها در پارکها قابل قبول است ولی رعایت استانداردهای علمی و فنی آن اهمیت بیشتری دارد. دستگاههای موجود در پارکها برای آمادگی جسمانی پیش بینی شدهاند و به هیچ وجه قابلیت درمانی ندارند، بنابراین افرادی که دچار مشکلات اسکلتی عضلانی هستند، نباید برای بهبود بیماری از آنها استفاده کنند. تمرینهای هوازی مانند دوچرخه یا راهپیمایی، تمرینهای تقویت عضلات، انعطاف پذیری مفاصل و تعادلی، ۴ جز مهم در برنامه ورزشی سلامت محور در پارکها هستند و دستگاهها باید بر این اساس طراحی و نصب شوند درحالی که در بسیاری از پارکها این اصول، از استانداردهای اصلی مانند نصب تابلو اعلان برای هر دستگاه گرفته تا آموزش روش استفاده و هشدارهای مربوطه، رعایت نشده است. به جاست با این همه هزینههایی که شهرداری برای رفاه و سلامت شهروندان انجام میدهد، نظرهای کارشناسان استفاده شود تا شاهد رشد بیشتر سلامت و رفاه در کشور باشیم. توصیه میشود برای استانداردسازی و ارگونومی این دستگاهها به این نکتهها توجه شود:
دستگاهها باید از طریق فونداسیون ریزی صحیح ثابت باشند.
گوشههای تیز و لبههای آسیب رسان وجود نداشته باشد.
قطعات ثابت و متحرک با رنگهای متفاوت مشخص شوند.
حفاظ برای تسمهها، پولیها، کابلها و وزنهها نصب شود.
اجزای دستگاه در برابر تغییرات شرایط محیطی مانند رطوبت بالا و اختلاف دمای زیاد، استحکام و قدرت تحمل بالایی داشته باشند.
در نظر گرفتن ضریب انبساط و انقباض لازم در تمام قطعات ضروری است.
در صورت رعایت نکردن این استانداردهای فنی با توجه به اصول برنامه ورزشی سلامت محور، دستگاههای موجود در پارکها به تجدیدنظر نیاز خواهند داشت و در غیر این صورت، استفاده از این دستگاهها میتواند به خصوص برای سالمندان و افرادی با مشکلات جسمی خطرناک باشد. علاوه بر این، توصیه میکنم در پارکها یک نفر کارشناس ورزشی در ساعتهای مشخصی برای امر آموزش و نظارت حضور داشته باشد.
ادامه دارد …
انتهای خبر/