1

شب‌‌ها در پارک ورزش نکنید

ساعات شب را برای ورزش انتخاب نکنید، زیرا در این ساعات اکسیژن جذب شده توسط درختان در روز به ‌صورت دی ‌اکسید‌ کربن از برگ درختان به محیط خارج انتشار می‌‌یابد.

بسیاری از افراد به ‌ویژه در فصل گرما و تابستان ساعات اولیه شب را برای ورزش در پارک‌ها انتخاب می‌‌کنند که این گزینه به ‌دلیل انتشار دی ‌اکسید‌ کربن در ساعات شب مطلوب نیست و محققان توصیه می‌کنند افراد علاقه‌مند به ورزش نخستین ساعات روز به ویژه ساعت 5:30 تا 7:30 صبح را که هنوز تجمع خودروها در خیابان‌ها زیاد نشده و هوا از نظر آلودگی همچنان در شرایط مطلوب قرار دارد، برای ورزش انتخاب کنند.

به نقل از همشهری، ورزش در ساعات پایانی شب به‌ دلیل پدیده‌ی بازدم دی اکسید کربن برای ریه بسیار خطرناک و مُضر است و بنابر نظر کارشناسان در این ساعات پیاده‌‌روی در معابر عمومی شهر بهتر از پیاده‌روی در سطح پارک‌ها است.

حتی توصیه می‌شود افراد در ساعات شب بر نیمکت‌هایی که در محیط‌های پُر درخت پارک‌ها قرار دارند ننشینند زیرا خطر بروز خفگی به ‌دلیل انتشار دی ‌اکسید‌ کربن زیاد از برگ درختان، وجود دارد.

انسان و بیشتر موجودات زنده، اکسیژن هوا را جذب کرده و صرف سوخت و سازهای داخلی می‌کنند و در عوض دی ‌اکسید‌ کربن به هوا بر می‌گرداند. این فرایند تولید دی ‌اکسید ‌کربن، تنفس نام دارد.

تنفس در زندگی انسان و موجودات دیگری که مصرف ‌کننده اکسیژن هستند، نقشی اساسی ایفا می‌‌کند به‌ گونه‌‌ای که اگر برای چند لحظه مانع تنفس شویم، موجود زنده از هستی ساقط می‌‌شود.

ورزش در ساعات پایانی شب به‌ دلیل پدیده‌ی بازدم دی اکسید کربن برای ریه بسیار خطرناک و مُضر است و بنابر نظر کارشناسان در این ساعات پیاده‌روی در معابر عمومی شهر بهتر از پیاده‌‌روی در سطح پارک‌‌ها است.

تنفس فرایندی است در جهت گردش عقربه‌‌های ساعت. در جنگل، می‌توان تغییرات مشخص غلظت دی ‌اکسید کربن را اندازه‌‌ گیری کرد. توزیع متوسط دی اکسید کربن در جو، در حدود 320 قسمت در میلیون است. با طلوع خورشید، عمل فتوسنتز آغاز می‌شود و دی اکسید کربن موجود را درختان مصرف و به ترکیبات آلی تبدیل می‌کنند و مقدار آن شدیدا کاهش می‌یابد. در اواسط روز، شدت تنفس بالا می‌رود و مصرف دی‌ اکسید کربن‌ کاهش می‌یابد و به 10 تا 15 ‌قسمت در میلیون(کمتر از متوسط روزانه اندازه‌ گیری شده در ناحیه تاج درخت) می‌رسد. با غروب خورشید، عمل فتوسنتز هم متوقف می‌شود اما تنفس ادامه می‌یابد و مقدار دی اکسید کربن‌ در نزدیکی سطح زمین ممکن است به 400 ‌قسمت در میلیون هم برسد.

فعالیت طبیعی شش‌ها بدین طریق است که اکسیژن دریافتی از هوای سالم را از طریق دم جذب کرده و پس از آن دی اکسید کربن را به‌ صورت بازدم از بدن خارج می‌کنند، بنابراین هنگامی که افراد، شب و در محیطی پُر درخت ورزش می‌کنند نه تنها بر اثر این فعالیت اکسیژن بیشتری وارد بدن آن‌ها نمی‌‌شود که باعث وارد شدن دی ‌اکسید‌ کربن به ریه‌ها و دم و بازدم مکرر دی‌ اکسید ‌کربن و کاهش میزان اکسیژن مورد نیاز برای بدن می‌شود.

بنابراین بهترین گزینه آن است که افراد ساعات شب را به پیاده ‌روی و نه ورزش سنگین در محیط‌‌های پُر درخت اختصاص دهند، زیرا در نتیجه ورزش سنگین میزان دم و بازدم در هر دقیقه بسیار بالا می‌رود و افرادی که در ساعات شب در پارک‌‌ها می‌‌دوند در خطر جذب دی ‌اکسید ‌کربن بیشتر قرار می‌گیرند و این مسئله در دراز‌مدت عوارضی را در ریه‌ی آن‌ها پدید می‌آورد.

ادامه دارد …

انتهای خبر/