توضیح فغانی درباره حرکت جنجالی
عملکرد فغانی در جام جهانی روسیه موفقیت ژاپن و ایران و کره جنوبی در جام جهانی را زیر سوال برده، حالا همه به این باور رسیده‌اند که او و کمک‌هایش موفق‌ترین آسیایی‌های جام بیست و یکم بودند.
قصه تیم داوری ایران در جام جهانی 2018 هم به سر رسید، تیمی متشکل از علیرضا فغانی، رضا سخندان و محمدرضا منصوری که 4 قضاوت در 4 مسابقه این تورنمنت سهم آنها شد و جزو معدود داورانی بودند که تا روز آخر در روسیه باقی ماندند. حسن ختام عملکرد فوق العاده آنها هم دیدار رده بندی میان بلژیک و انگلیس بود که به خوبی از پسش برآمدند و با افتخاری بزرگ به ایران برمی‌گردند.
حضور یکماهه فغانی و کمک‌هایش در روسیه اما کم حاشیه نداشت. حواشی که با هُل دادن تونی کروس در بازی آلمان و مکزیک شروع شد و با مطرح شدن دستمزد گزاف داوران ایرانی ادامه یافت. این‌ها اما پایان ماجرا نبود، انتشار یک عکس از بوسه فرستادن فغانی برای دخترش اتفاق بعدی بود و در نهایت هم احوالپرسی این داور با یکی از داوران زن اروگوئه‌ای جنجال درست کرد. اگرچه این اتفاقات حاشیه‌ای واکنش خاصی از سوی فغانی به همراه نداشت اما مشخص است که او در مهم‌ترین روزهای عمر داوری خود از چنین حواشی دلخور می‌شود. داور برجسته فوتبال جهان که افتخار ایران محسوب می‌شود، شاید هرگز انتظار نداشت هموطنانش در این روزهای مهم اینطور برایش حاشیه درست کنند و به همین خاطر بود که بعد از قضاوت فینال انگشت اشاره دست راستش را به سوی آسمان گرفت و خدا را فریاد زد. شکرگزاری فغانی به همین جا هم ختم نشد، او در همه عکس‌های مراسم پایان بازی نیز انگشتش به سمت خداوند دراز است و بعد از مراسم نیز در پستی که روی صفحه شخصی‌اش منتشر کرد، جملاتش را با عبارت «فقط خدا» آغاز کرد.
او البته علاقه‌ای ندارد که درباره حواشی صحبتی انجام داد و از موضع بالا از کارهایی که انجام داده، حرف می‌زند. فغانی در این‌باره گفت: «از هیچ کاری که در روسیه انجام دادم، پشیمان نیستم. به این هم فکر نمی‌کنم که چه برداشتی می‌شود. من اعتقاد خودم را دارم، البته که هیچ کس کامل نیست اما کاری نکرده‌ام که بخواهم پشیمان شوم».
ناراحتی داور بین المللی فوتبال نگرانی‌هایی را درباره خداحافظی او از دنیای داوری و شاید ترک ایران به وجود آورد که خوشبختانه او همه موضوعات را رد و اعلام کرد به کارش ادامه می‌دهد. البته حمایت‌های مردمی نیز که فغانی دریافت کرد، باعث شد تا انگیزه و انرژی بگیرد و برای حضور درتورنمنت‌های بعدی روحیه خوبی داشته باشد. تورنمنت‌هایی مثل بازی‌های آسیایی اندونزی و جام ملت‌های آسیا که طی ماه‌های آینده برگزار می‌شود.
فغانی و کمک‌هایش از بعد فنی نیز توانستند استانداردهای داوری دنیا را رعایت کنند. همین که این داور ایرانی در طول قضاوت 4 مسابقه حساس آلمان- مکزیک، برزیل- صربستان، آرژانتین- فرانسه و بلژیک- انگلیس حتی یک بار از تکنولوژی ویدئو چک استفاده نکرد و قضاوت‌هایش هم هرگز بحث برانگیز نبود، نشان از موفقیت او و کمک‌هایش در طول جام بیست و یکم داشت. آنها بازی‌هایی را قضاوت کردند که حداقل یک طرف آن یکی از غول‌های فوتبال جهان حضور داشتند اما کنترل بازی توسط تیم داوری ایران به قدری خوب بود که صدای کسی در نیامد و البته فغانی یکبار هم از کارت قرمز خود استفاده نکرد.
او در مجموع 4 مسابقه‌ای که سوت زد، 18 بار از کارت زرد خود استفاده کرد که بیشترینش را به بازیکنان آرژانتین در مصاف با فرانسه نشان داد. نیکولاس اوتامندی، مارکوس روخو، تاگلیافیکو، ماسکرانو و بانه‌گا 5 بازیکنی بودند که در بازی حساس یک هشتم نهایی از فغانی کارت زرد گرفتند. همچنین ماتیاس هوملس و توماس مولر(آلمان)، هکتور مورنو و هکتور هررا(مکزیک)، نمانیا ماتیچ، آدم لیاجیچ و الکساندر میتروویچ (صربستان)، متیودی، اولیور ژیرو و بنجامین پاوارد(فرانسه)، جان استونس و هری مگوئر(انگلیس) و الکس ویتسل (بلژیک) سایر بازیکنانی بودند که با کارت زرد فغانی در طول جام جریمه شدند.
فغانی در طول این رقابت‌ها نشان داد یک داور کاملا حرفه‌ای است که می‌تواند از پس هر مسابقه‌ای بربیاید. بی‌تردید قانونی برای لژیونرشدن داوران فوتبال هم وجود داشت، فغانی یکی از افرادی بود که به راحتی در بزرگ‌ترین میدان‌های دنیا به زمین می‌رفت. اما حالا که او سرمایه ایران است، چه بهتر که بیشتر قدرش را بدانیم و با حاشیه سازی‌های بی مورد موجب آزارش نشویم. بی‌تردید فوتبال ایران حالاحالاها می‌تواند به فغانی و کمک‌هایش افتخار کند و به هنرش ببالد.
انتهای خبر/