تنهایی؛ بزرگترین تراژدی بشر امروزی
نشست خبری تئاتر «من مرتضی تنها هستم » در پردیس سینمائی گلشن برگزار شد
کارگردان نمایش «من مرتضی تنها هستم» این اثر را موضوعی اجتماعی برشمرد و از آغاز فصل دوم اجرای این تئاتر در کافه کتاب‌های مشهد خبر داد.
نشست خبری گروه «نون» به بهانه نمایش «من مرتضی تنها هستم، یک روایت از مریم» در پردیس سینمایی گلشن برگزار شد.
مهران سلیمانی پاک کارگردان و بازیگر تئاتر«من مرتضی تنها هستم» در این نشست خبری گفت: نزدیک به 17 سال سابقه کار هنری در مشهد را دارم و سال گذشته گروهی در مشهد به‌نام «نون» تاسیس کردم و از این گروه نمایش »من مرتضی تنها هستم» و »روایتی شیرین از فوجی یاما» تلخ است و اولین تولید این گروه در سال گذشته است.
سلیمانی پاک گفت: نمایش «من مرتضی تنها هستم» با استفاده از ژانر و نوعی نمایش که تاکنون در مشهد به نمایش داده نشده است ساخته و آن هم تئاترکافه ای یا تئاتر محیطی است و تاترکافه ای از زیر شاخه‌های تئاتر محیطی است که در کافه کتاب‌ها وکافی‌شاپ‌ها استفاده می‌شود و از فضای مشارکتی تماشاگران محیط کافه برای میزانسن‌ها و شکل اجرائی خودش استفاده می‌کند. وی در ادامه افزود: ایده پردازی توسط خود من و بهزاد آقاجانی نویسنده آن در فروردین سال 96 صورت گرفت و تا خرداد تولید نمایش طول کشید. این نمایش با بازی و کارگردانی خودم از 20/4/96 الی 20/110/96 نزدیک به 95 اجرا در مشهد و شهرستان بجنورد انجام شد و استقبال عمومی بسیار خوب و قابل ملاحظه از سوی مردم دیده شد.
کارگردان نمایش «من مرتضی تنها هستم» بیان کرد: با توجه به استقبال بی‌نظیر مردم از این‌نوع تئاترها انجام گرفت، گروه ما را به این فکر انداخت که به فکر تولید فصل دوم این نمایش برویم. فصل دوم این نمایش با ایده‌پردازی «بهزادآقاجانی» و خودم صورت گرفت، متن توسط ایشان به نگارش درآمد و امسال مراحل تولیدش انجام شده است و در حال حاضر آماده اجرا در کافه‌ها،کافه‌کتابکده‌ها و مکان‌هایی مثل پردیس سینمائی گلشن است.
سلیمانی پاک درباره تولیدات جدید امسال گروه«نون» اظهار کرد: در سال جدید تولید تئاترموزیکال به‌نام «قهرمان شو« است و ژانر کمدی دارد و به آسیب‌شناسی فضای مجازی می‌پردازد و به نویسندگی و کارگردانی «بهزادآقاجانی» صورت گرفته است.
وی در مورد تاریخچه تئاتر کافه‌ای در مشهد گفت: در سال‌های دهه 70 جرقه‌های از شروع تئاتر کافه‌ای انجام شد که متاسفانه هیچ‌وقت به سرانجام نرسید، ولی من از سال 92 با گروه«نون» تصمیم گرفتیم در کافی‌شاپ‌های مشهد این نوع تئتارها را رقم بزنیم. اجرای تئاتر کافه‌ای بیشتر نمایش‌هایی هستند براساس ذات تاتر مشارکتی و استفاده از پتانسیل تماشگر در شکل و روند شکل گیری نمایش کار می‌شود. در ابتدای سال 96 به این ایده » من مرتضی تنها هستم» رسیدیم و مقداری تحقیق کردیم تا ببینیم در اجرای تئاترهای کافه‌ای در گذشته، چه آزمون و خطاهایی صورت گرفته است و نهایت به این نتیجه رسیدیم که تئاتر مونولوگ اجرا کنیم و تئاتر تک بازیگر و روایت قطعی یک داستان توسط یک بازیگر. وی خاطرنشان کرد: این نوع تئاترها به‌دلیل پیچیدگی‌هایی که این نوع نمایش‌ها دارند، داستان و قصه‌ای را روایت می‌کنند و مخاطب ما داستان شنیدن، قصه گفتن و قصه تعریف کردن را دوست دارندو سمت مونولوگ آمدیم که توسط« بهزادآقاجانی » نویسندگی شد و فصل دوم همان کاراکتر قبلی است ولی داستانش متفاوت از داستان قبلی است.
کارگردان نمایش «من مرتضی تنها هستم» با یادآوری چند نکته مهم درباره اجرای این تئاتر اظهار کرد: گروه «نون» در حال آزمون و خطاست و گاهی نقاط ضعف در کار دیده شود ولی مسئله مهم نیاز به حمایت تماشاگران داریم و کارهای‌مان را ببینند و در موردش نظرات و پیشنهادات خودشان را بگویند. وی گفت: این تئاتر در شهر مشهد مظلوم قرار گرفته است و بدون حمایت ارگان‌های دولتی فلج می‌شود چون مخاطب تئاتر مخاطب عام جامعه نیست و افرادی هستند که از طریق کانال‌های مجازی و رسانه‌های مکتوب از زمان بگزاری تئاترها آگاه می‌شوند.
سلیمانی پاک بیان کرد: در سال گذشته شورای شهر حمایت‌های تبلیغاتی زیادی درباره تئاتر انجام می‌دادند ولی متاسفانه الان مدتی این حمایت‌ها کمتر شده است و این کار ارتباط ما را با مخاطب سخت کرده است و مظلومیت تئاتر در همین حد است که سالن‌های آن گاهی به حد لازم پر نمی‌شود و مخاطبین اطلاعی از اجراهی تئاتر ندارند. وی خاطرنشان کرد: نمایش «من مرتضی تنها هستم» دغدغه اجتماعی دارد و پرداختن به مسائل روز اجتماع و آسیب‌هایی که از افسردگی وتنهائی است و این مسئله در فصل دوم نیز ادامه دارد و اشکال گوناگون می تواند سرراه انسان امروزی قرار بگیرد و می‌توان گفت برای بشر امروزی بزرگترین تراژدی از تنهایی رقم بخورد.
انتهای خبر/مرجان فرهمند