طرح‌های آموزشی نیمه‌کاره رها می‌شوند
در پرداختن به موضوع آموزش و عدم رشد نظام آموزشی در حد و اندازه ایران بزرگ و با توجه به توانمندی‌ها و پتانسیل‌هایی که در ایران وجود دارد، موضوع کپی سیستم‌های آموزشی دیگر کشورها مطرح شد و اینکه باید طرح را به صورت کامل کپی کرد تا به مرحله‌ای از موفقیت که آن کشور به آن رسیده ما نیز برسیم و بعد از آن مرحله، برنامه‌هایی را طرح ریزی کرده و اجرا نمائیم تا طرح کامل شود، در صورتی این امر محقق نشده و طرح‌ها به صورت نیمه کاره رها می‌شود و به سرانجام نمی‌رسد موضوع بعدی بحث بومی‌سازی است که تقریباً این اتفاق هم نیفتاده و طرح‌ها به صورت کامل ایرانیزه نمی‌شود. این امر بسیار مهم است و در صورت اجرا اثرگذار خواهد.
در اجرای هر طرح باید شرایط بومی ایران و حتی شرایط هر استان، فرهنگ‌ها، مسائل اجتماعی، موارد اقتصادی و … در اجرائی نمودن یک طرح دیده شود.
این دیده‌بانی به منظور تأثیر بیشتر طرح و منتج به نتیجه شدن آن می‌باشد.
اگر شرایط بومی یک استان در طرح‌های آموزشی دیده شود دانش‌آموزان آن استان از لحاظ فهم و یادگیری مباحث بسیار بهتر عمل کرده و نسبت به شرایط قبلی قطعاً آموزش بهتری خواهند داشت. موضوعاتی که دانش‌آموزان نیز یاد می‌گیرند نهادینه شده و صرفاً برای همان ترم و یا همان سال نخواهد بود بلکه در تمامی عمر یک فرد قابل استفاده می‌باشد.
چرا که موضوعات بومی شده برای تک‌تک دانش‌آموزان قابل لمس می‌باشد و می‌توانند بهتر آن سر فصل علمی را بفهمند و یادگیری کامل می‌شود.
این نوع یادگیری باعث می‌شود دانش‌آموز بتواند موضوع مدنظر را با دیگر موارد روزمره در زندگی پیوند داده و موضوعات علمی را در جامعه به کار ببندد.
یکی دیگر از موضوعاتی که قابل بررسی می‌باشد، بحث خلاقیت در اجرای طرح می‌باشد خلاقیت باید هم در بخش دانش‌آموزی و هم در بخش معلمان و دبیران پیگیری شود.
خلاقیت ذاتی نیست، امری اکتسابی است و باید آموزش داده شود و از سوی معلمان و دانش‌آموزان فراگیری گردد.
موضوع خلاقیت بسیار گسترده و سعی می‌شود در یادداشت هفته آتی به صورت جامع به آن پرداخته شود.
مدیر دبستان و پیش دبستانی وارستگان
عباس قاسمی