رأی معنادار به ۲ وزیر روحانی

آنچه دو روز پیش در ساختمان هرمی شکل میدان بهارستان رقم خورد بیشتر از هرچیز مناسبات مجلس را با علامت سوال مواجه کرد؛از پاردوکس ها در فراکسیون اصلاح طلبان مجلس گرفته تا رفتار اصولگرایان و موضع گیری آنها در برابر گزینه ای که اصرار بر اصلاح طلب بودنش وجود داشت. هرچه بود این رای گیری پیامی هم برای دولت داشت که مجلس نشینان هر کدام به زبانی آن را مطرح می کردند. هرچند منصور غلامی و رضا اردکانیان روز گذشته مجوز وزیر بودن را  از بهارستانی ها گرفتند و عازم پاستور شدند اما حرف و حدیث ها هنوز پایان نیافته است؛ حرف و حدیثی که بیشتر حول محور  وزارت علوم چرخید؛ برخی گفتند دولت تحت فشار بود و مجبور شد به جای گزینه های اول گزینه 21 خود را به مجلس معرفی کند و برخی دیگر غلامی را در شرایط فعلی گزینه مناسبی می دانستند.

البته آنچه روز گذشته در ساختمان هرمی شکل میدان بهارستان رقم خورد بیشتر از هرچیز مناسبات درونی مجلس را با علامت سوال مواجه کرد؛ از پاردوکس ها در فراکسیون اصلاح طلبان مجلس گرفته تا رفتار  اصولگرایان و موضع گیری آنها در برابر گزینه ای که اصرار بر اصلاح طلب بودنش وجود داشت. هرچه بود این رای گیری پیامی هم برای دولت داشت که مجلس نشینان هر کدام به زبانی آن را مطرح کردند. عملکرد فراکسیون امید روز گذشته در سیبل انتقادات قرار گرفت و اگر بگوییم  این فراکسیون در جریان رای اعتماد به وزرا روزهای پر چالشی را پشت سر گذاشت،

اوج آن قطعا روز یکشنبه 7 آبان  به نمایش گذاشته شد. آنچه در طول این دو سال بیشتر مورد نقد قرار می گرفت چرخش ها و فراکسیونی عمل نکردن برخی اعضا بود اما حداقل در جریان تصمیم گیری فراکسیون یک نظر واحد داشت اما جلسه اول صبح دیروز این فراکسیون یک پارادوکس به معنای واقعی بود چرا که به جای یک موضع گیری واحد از دل آن فرمان آتش به اختیار صادر شد. فرمانی که در چارچوب رفتار تشکیلاتی نمی گنجد. البته نقد ها به فراکسیون امید تنها مشمول نظرش درباره غلامی نشد بلکه امیدی ها حتی درمورد اردکانیان که برای رای آوری اش وحدت نظر داشتند هم سکوت کرد؛ سکوتی که تماما به ضررش تمام شد.

همه آنچه فراکسیون امید روز گذشته به نمایش گذاشت آینه ای تمام عیار از پارادوکس ها بود به گونه ای که عده ای برای وزیر شدن غلامی لابی می کردند و عده ای تلاش می کردند که در پاسخ به مطالبات دانشگاهیان نمایندگان را از رای دادن به این گزینه منصرف کنند و نتیجه 45 رای معناداری بود که بین آرای غلامی و اردکانیان وجود داشت که حکایت از اتش به اختیار بودن همان 45 رای داشت.

گفتند غلامی اصلاح طلب‌ترین گزینه ای بود که دولت می توانست معرفی کند اما مشخص نشد چرا اصولگرایان مجلس این چنین برای اصلاح طلب ترین گزینه تبلیغ می کردند. به طوری که مجتبی ذوالنور از اعضای شورای مرکزی فراکسیون اصولگرایان  یک لحظه از او جدا نمی شد و اگر جدایی هم بود برای جلب نظر مخالفان به نفع وزیر  پیشنهادی صورت می گرفت. نتیجه رای فراکسیون ها هم قابل توجه بود فارغ از نظر فراکسیون مستقلین، فراکسیون اصولگرایان که همواره قائل به خط کشی ها بود در جلسه درون فراکسیونی 80 درصد به وزیر شدن غلامی رای داد.

محمود صادقی در رابطه با رای روز گذشته به خبرآنلاین گفت: تعداد قابل توجهی از نمایندگان مخالفت کردند و پیام  80 رای مخالف را هم باید هم آقای روحانی دریافت کند و هم آقای غلامی ؛ درواقع این 80 مخالف توجهشان هم به انتقاداتی بود  که جامعه دانشجویان داشتند و هم روندی که از طریق آن روحانی به وزیر رسید درواقع نه تنها انتقاد به این روند وجود داشت بلکه معترض آن هستیم چراکه این فرایند غلط است که گزینه وزارت را به مراجع دیگر معرفی می کند تا تائیدیه بگیرد