سینمایی که نکوست، از کلیپش پیداست
شامگاه یکشنبه 19/6/1396 در مجتمع فرهنگی امام رضا(ع ) جشن روز سینما با تولیت معاونت هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی برگزار شد.
خب، تا اینجا مثل همه مراسم تشریفاتی که توسط نهادهای دولتی برگزار می شود، نقاط ضعف و قوت خودش را داشت. بماند که مراسم دیر هم اجرا شد و تأخیر داشت و یکی دو جا هماهنگیها خوب نبود و در پایان مشخص نشد برنامه موسیقی قرار بود اجرا شود یا نه!
از حرفهای کلیشهای و تکراری مدعوین سیاسی و سینمایی کشور که بگذریم ،که خوشحال از از قول ها و امیدهایی که دادند و ما برباد دیدیم،کلیپی پخش شد که نشان دهنده تلاش مدیران سینمایی استان و حسن نیت سازنده بود، اما این کلیپ با همه زحمتی که در یک فرصت محدود برای تهیهاش صرف شده بود، یک مشکل ساختاری و محتوایی داشت.
در واقع، هر کلیپ، ویترین و اندیشه یک مراسم و همایش است و کارکرد آن به نحوی است که بیننده، با دیدن آن در زمینههای مختلف از موضوع همایش و یا برنامه با خبر و مطلع میشود و بر همین اساس پی به نوع و غنا و اهمیت موضوع میبرد و شناختی کلی از سوژه به دست میآورد.
کلیپ پخش شده، شامل تعدادی تصاویر از عدهای افراد بود که دوسه نفرشان دست اندرکار مستقیم سینما و تولید فیلم بودند و چند نفر هم از معروفین محترم تئاتر و بقیه هم افرادی ناشناخته!
کلیت کلیپ حرفی برای گفتن نداشت و افراد ناشناخته که دیگر همان حرف کم مایه و تکراری بقیه را هم نداشتند. از همه مهمتر این است که این کلیپ برای کسانی پخش شد که تعدادی از آنها از مدیران درجه یک سینما و تهیه کنندگان و کارگردانان معروف کشور و مقامات بلند پایه استان بودند.
این افراد روی این ویترین ناقص و بیرمق،که هیچ اثری از هنر و فراست و تجربه تولیدکنندگان فیلم در مشهد در آن نبود، چه نظری پیدا میکنند؟ آیا با دیدن کلیپی که خوب طراحی نشده نتیجه آنها از وضعیت سینمای استان چه خواهد بود؟
همه اینها در حالی است که میشود فعالیتهای انجام شده را خیلی بهتر سمت و سو داد تا وقتی به نمایش گذاشته میشود در خور سینمای استانی چون خراسان رضوی باشد. در واقع اینها فرصتهای نابی است که احتمالا به خاطر کمبود بودجهٔ مراسم، از بین میرود.
اما یک سئوال میماند:
بودجه نیست و پول نداریم!
سلیقه، دقت، هنر و تعصب بومی هم نیست؟
یادداشتی از مهدی آببر