تولید، زیرپلهای به صرفه‌تر است
در اولین قسمت از بررسی «وضعیت برند پوشاک ایرانی» گفتیم که مشاهدات و اظهارات خیلی از شهروندان نشان می‌دهد که برندهای موفق پوشاک را نمی‌شناسند. البته افرادی هم هستند که بدون آزمون و خطا، «پوشاک ایرانی» را فاقد کیفیت می‌دانند. در حالی که بسیاری از برندهای خارجی پوشاک در سطح مشهد تقلبی هستند.
در ادامه بررسی‌ها به سراغ این موضوع رفتیم که با فرض این که مبارزه با برندهای قاچاق در شهر در حال پیگیری است، چه گام‌های دیگری برای رونق تولید پوشاک ایرانی لازم است؟ آیا برند پوشاک آرزویی دست‌یافتنی است؟ دولت چه سهمیدر رونق تاروپودهای پوشاک دارد؟ در گفت‌وگویی با دو تن از تولید کنندگان پوشاک در مشهد از آنها این سوالات را پرسیدیم، پاسخ‌ها و گلایه‌های آنها از مسئولین را در ادامه می‌خوانید.
تولیدکننده داخلی، محصول خارجی می‌سازد!
مدیر برند پوشاک ایرانیان جامه که به تازگی نمایندگی خود را در مشهد دایر کرده است، به «صبح امروز» گفت: در گذشته بسیاری از تولیدکنندگان داخلی پوشاک، محصولات خود را با نام برندهای «ترک» و «ایتالیایی» به بازار روانه می‌کردند. کیفیت این محصولات به قدری بالا بوده و هست که گردشگران خارجی نیز در هنگام خرید متوجه ایرانی بودن محصولات نمی‌شدند و آنها را خریداری می‌کردند.
احسان حسن‌زاده درباره این که چرا تولیدکننده داخلی محصول خود را با «برند خارجی» عرضه میکند، افزود: این محصولات اغلب با کیفیت تولید می‌شدند که قابلیت صادرات را داشتند. عدم خودباوری تولیدکنندگان داخلی و ترس از استقبال نکردن مردم، یکی از دلایل شکل‌گیری این اتفاق است. این اتفاق در حالی است که مردم نشان دادهاند که از کیفیت استقبال میکنند.
وی تاکید کرد: محصولات ما باید درگاهی برای صادرات به نام و نشان «برند ایرانی» داشته باشد. اگر ما با اطمینان خاطر به مشتری ضمانتی 6ماهه را پس از خرید برقرار کنیم، به تدریج رضایت مشتری و استقبال او از محصولات خود را کسب می‌کنیم.
وی اضافه کرد: ما در شعبه شمال کشور خود این را تجربه کردیم که علی‌رغم نزدیکی به فروشگاه‌ها به مرکز فروش یکی از برندهای خارجی، استقبال مشتریان از محصولات صف‌هایی چند برابر صف فروشگاه خارجی را تشکیل می‌داد. حتی گاهی به خاطر کیفیت بالای محصولات، مردم از ما سوال می‌کردند که آیا واقعا محصولات ما تولید داخل است؟ و وقتی که پاسخ آری را می‌شنیدند احساس افتخار می‌کردند.
پوشاک همسایه غاز است!
مدیر برند پوشاک ایرانیان جامه تصریح کرد: البته هنوز بسیاری از مردم به این باور نرسیدهاند که ما پوشاک داخلی باکیفیت داریم. تولیدکنندگان ما نیز به این دلیل نمی‌توانند صادرکننده باشند که خود و مشتری را گول می‌زنند و محصولات‌شان را با به نام خارجی ثبت میکنند. در حالی که سود این اتفاق به جیب‌شان نمی‌رود.
حسن‌زاده تاکید کرد: در این شرایط تنها عرضه‌کننده است که با فریب مردم محصول را با قیمتی چندبرابری می‌فروشد. درحالی که می‌توان همان کالا را با قیمتی به مراتب به صرفه‌تر در مراکز فروش خود برند به دست مردم رساند.
وی با اشاره به این نکته که باید به شعور مخاطب احترام گذاشت و ایمان آورد، اضافه کرد: در ابتدای آغاز کار خود در شمال کشور بسیاری به ما توصیه کردند که به خاطر حضور چند برند خارجی نباید سرمایه‌گذاری کنیم. اما بعد از مدتی علاوه بر گردشگران داخلی و خارجی، بومیان منطقه نیز از محصولات ما استقبال کرده و به مشتریان ثابت تبدیل شدند. این یعنی «کیفیت» ملاک است و نه «برند خارجی»
جای خالی دولت
مدیر برند پوشاک ایرانیان جامه خاطرنشان کرد: ما به خاطر عرق ملی دشواری‌های راه ثبت و تقویت «برند ایرانی» ایستادهایم، اما تولیدکننده به تنهایی نمی‌تواند «برندسازی» کند و قطعا نیاز به حمایت مردم دارد. حمایتی که تاکنون از ما دریغ شده است.
حسن‌زاده تصریح کرد: اولین نیاز یک تولیدکننده داشتن فروشگاهی برای عرضه محصولات است. در غیر این صورت، به خاطر عدم شناخت محصولات توسط مشتری، ناچار به استفاده از همان برندهای خارجی می‌شویم و مواردی را که اشاره کردیم ایجاد می‌شود.
وی اضافه کرد: اگر چه در سال گذشته اقدامات خوبی طرح توقیف برندهای تقلبی اجرا شد ولی همچنان تولیدکنندگان محتاج حمایت هستند. متاسفانه همکاری و طرحهای مشارکتی با برندهای خارجی به راحتی صورت میگیرد ولی تولیدکننده داخلی ناچار به پرداخت کرایههای سنگین مراکز فروشی است که در مالکیت نهادهای عمومیدولتی و شبه دولتی است.
مالیات چرخ‌های تولید را پنچر میکند
مدیر برند پوشاک ایرانیان جامه در پایان خاطرنشان کرد: دولت در بحث مالیات فشار زیادی بر تولیدکنندهها و برندهای داخلی وارد میکند. به عنوان مثال برای یکی از انبارهای ما در شهرک صنعتی که تنها ده چرخ خیاطی مشغول به فعالیت بوده 30میلیون تومان و برای فروشگاه ما در چالوس حدود 40میلیون تومان مالیات وضع شده است. با این که سایر شرایط ما غیرقابل مقایسه با برندهای خارجی است، اما برای وضع مالیات ما را با برندهای داخلی مقایسه میکنند. در شرایطی که سود کالای ایرانی به مراتب پایین‌تر از اجناس خارجی است و وضع مالیات سنگسن تولیدکننده را از برندسازی می‌ترساند و او از «برند سازی» گریزان شده و به سمت فعالیت در سایه می‌رود.
پوشاک تقلبی همچنان می‌تازد
مدیر برند پوشاک اطمینان به «صبح امروز» گفت: این ادعا که برندهای خارجی به طور کامل توقیف شدهاند، واقعیت ندارد. در بحث کت و شلوار این اتفاق افتاده است اما در سایر البسه مانند تی‌شرت و ژاکت هنوز هم در سطح شهر برندهای تقلبی فراوانی وجود دارند به راحتی مشغول فعالیت هستند.
جواد حسین‌پور افزود: من برای محصولات خود نامیرا انتخاب کردم که مردم به اصالت و ایرانی‌بودن آن پی ببرند. ولی بعضی از تولیدکننده های داخلی از این اتفاق ابا دارند و ترجیح می‌دهند که نامیشبیه برندهای خارجی انتخاب کنند و یا زیر سایه برندهای خارجی محصول خود را بفروشند.
من حتی از نامیاستفاده نکردهام که مردم در ایرانی بودن کالا تردید کنند ولی بعضی تولیدکننده ها بخاطر ضعفی که در معرفی و فروش کالا دارند یا از برندهای خارجی استفاده میکنند و یا نامیشبیه به این برندها انتخاب میکنند تا زیر سایه نام آنها کالای خود را بفروش برسانند.
«زیرپلهای بودن» به صرفه است
وی با اشاره به این که دولت تاکنون هیچ‌گونه حمایتی از ما نداشته است، اضافه کرد: ریاست اتحادیه فروشندگان پوشاک مشهد، اقای لسان طوسی اولین و اصلی‌ترین حامیما بودند. در حالی که ما از دولت نیز انتظار همراهی داشتیم. متاسفانه دولت نه تنها حمایت نمی‌کند بلکه به محض این که برند مطرح می‌شود، به فکر درآمدزایی برای خود می‌افتد. دولت تنها در سود خودش را شریک می‌داند و در هنگامه ضرردیدن یک مجموعه تولیدی خود را کنار می‌کشد.
مدیر برند پوشاک اطمینان تصریح کرد: دولت به این مساله توجه ندارد که بزرگ شدن یک واحد تولیدی نیازمند افزایش نیرو، افزایش ساعات آموزشی نیروها و مخارج ثابتی مثل بیمه و انرژی است و کاهش سود را به دنبال دارد.
حسین‌پور معتقد است: کسانی که به صورت «زیرپلهای» فعالیت میکنند از پرداخت بسیاری از این هزینه‌ها معاف هستند. هزینه تولید یک پیراهن برای تولیدکننده رسمیو دارای «برند» سه برابر هزینه تولید زیرپلهای است.
ما ناچاریم که قسمت‌های مختلفی مثل آموزش، تجهیزات، حسابداری و کنترل کیفیت را ایجاد و تجهیز کنیم تا به «برند» مان آسیب نرسد. اگر دولت فضا را باز کند و برای بهبود فضای کسب و کار اقدام کند، شرایط از حالت دشوار کنونی عوض می‌شود و «برندسازی» راحت‌تر شکل میگیرد. در شرایط فعلی دولت سود خود را کسب میکند و فضا را برای تولیدکننده سخت میکند و هر روز او را در تنگناهای بیشتری می‌گذارد.
وی تاکید کرد: در حال حاضر تامین اجتماعی سی درصد از حقوق یک کارگر را به عنوان حق بیمه طلب میکند از طرفی ماده80 قانون بیمه که در دولت نهم برای حمایت از تولید وضع شده بود در دولت گذشته لغو شد و ضربه سنگینی به صنایع متوسط وارد کرد. یکی از دلایل اثبات این ادعا، تعدیل نیروها و بیشتر شدن تعداد افرادی است که این روزها از بیمه بیکاری استفاده میکنند.
سازمان مالیاتی نیز در کنار تامین اجتماعی فشاری مضاعف را به ما تحمیل میکند و به ازای 60نفر نیروی کاری طلب 60میلیون مالیات از ما کرد! بار سنگین تامین اجتماعی و مالیات باعث شد که ما نیز علی‌رغم میل خود تعداد 17نفر ، معادل یک چهارم نیروهای خود را از کار اخراج کنیم.
مدیر برند پوشاک ایرانیان جامه تصریح کرد: این امر اشتباه بزرگی از دولت بود که کاملا با شعار سال که بهبود فضای کسب وکار بوده مغایرت دارد و نه تنها اشتغالزایی ایجاد نشد که باعث بیکاری عدهای دیگر هم بود. دولت درمکانهای دورافتاده معافیت مالیاتی برای کسب وکارهای کوچک درنظر میگیرد حال اینکه برای ما که مدت‌ها مشغول بسترسازی برای اشتغالزایی بودهایم هیچ فکری ندارد.
اشتغالزایی کم‌تر، مالیات کم‌تر !
وی تاکید کرد: وام با بهره کم اصلا وجود ندارد، بیمه سی درصد حقوق حق بیمه میخواهد،سازمان مالیاتی فقط به افزایش تعداد نیرو برای گرفتن مالیات توجه دارد و اصلا به اینکه این نیروها باید حداقل مدت دوسال آموزش ببینند نگاهی ندارد. با ایجاد قانون ماده80 عملا بازرسی حذف شده بود چرا که خود کارفرما با اشتیاق نیرو را بیمه میکرد ولی الان ما دوباره به ده سال پیش بازگشتهایم. در صورتی که میتوانست برای کارفرمایی که ایجاد اشتغال کرده تخفیف مالیاتی در نظر بگیرد با برعکس کردن این روند باعث تعدیل نیرو و افزایش تعداد بیکاران شد. توصیه سرممیز مالیاتی به من این بود که “اگر نیروهایت را کم کنی مالیاتت را کم می‌کنم”!
سرویس اقتصادی «صبح امروز»