خانواده‌ها و استادیوم؛ کف مطالبات!
فراهم‌آوردن بسترهای لازم برای حضور خانواده‌های ایرانی در ورزشگاه‌ها، محبوب‌ترين مطالبه اهالي فوتبال از دولت دوازدهم در نظرسنجي پرمخاطب‌ترين برنامه رسانه ملي شد. در اين گزينه اشاره مستقيمي به بانوان وجود نداشت اما طبيعتا مقصود همه راي‌دهنده‌ها از خانواده، چيزي فراتر از حضور پدربزرگ‌ها، پدرها و پسربچه‌ها روي سكو بود. به نظر مي‌رسد جامعه براي پايان دادن به يك نابرابري مدني آماده شده است. ستاره‌هاي تيم ملي بانوان اين موج را در شبكه‌هاي اجتماعي پرقدرت‌تر از هميشه كليد زده‌اند، چهره‌هاي شناخته‌شده ورزش ايران نيز از ظرفيت مجازي‌شان براي حمايت از اين اتفاق بهره برده‌اند و حالا نظرسنجي نود، اراده مردم را برای پایان دادن به دوری دختران ایرانی از ورزشگاه‌ها، عیان کرده است. دلایل ممنوعیت ورود زن‌ها به استادیوم‌های فوتبال ایران، هیچوقت منطقی نبوده‌اند و به نظر می‌رسد نسل جدید دیکر نمی‌تواند با چارچوب‌ها و خطوط بسته قدیمی کنار بیاید. مهم نیست که مقاومت‌ها چقدر ادامه داشته باشند. این سد، دیر یا زود شکسته خواهد شد اما نباید فراموش کرد که باز شدن گیت‌ها به روی بانوان، تنها کف مطالبات اهالی ورزش از دولت دوازدهم است.
حضور خانم‌ها، فضای ورزشگاه‌ها را شلوغ‌تر و مهیج‌تر خواهد کرد و از حجم شعارهای ناخوشایند در این فضاها خواهد کاست اما بلیت‌فروشی عادلانه به مردان مریخی و زنان ونوسی، همه مشکلات را حل نخواهد کرد. ورزشگاه‌های فوتبال در ایران، تا امروز فضاهایی کاملا مردانه بوده‌اند و زیرساخت‌های لازم برای سرویس‌دادن به بانوان در آن‌ها وجود نداشته و ندارد. اصلاح این زیرساخت‌ها شاید یک گام بلند برای نزدیک‌کردن دختران به استادیوم‌ها باشد. تا امروز همه بحث‌ها به احتمال بازگشت دختران گره خورده اما ورزشگاه‌ها باید به شرایطی برسند که این دختران را از تماشای فوتبال فراری ندهند. آن‌ها یک عمر از حقوق قانونی‌شان محروم شده‌اند و شاید هاشورهای بی‌هنر و بی‌سلیقه ورزشگاه‌ها، ذوق‌شان را در اولین قدم‌ها کور کند.