بازوی اجرایی شورای وحدت

علیرضا زاکانی بار دیگر به سرخط خبرها بازگشته است. حرف های او در یک هفته گذشته سر و صدای زیادی به پا کرده و با گمانه زنی هایی نیز همراه بوده است. همین هم سبب شد که روزنامه اصلاح طلب «شرق» سرمقاله روز شنبه خود را به او اختصاص دهد. احمد غلامی سردبیر این روزنامه با نگاهی به اظهارات اخیر زاکانی در مورد تقسیم بندی مخالفان و موافقان امام (ره) و قرار دادن روسای جمهور پیشین در این قالب؛ به این نتیجه رسیده بود که حرف های زاکانی مصداق آیرونی – جهل جعلی معنا – در سیاست است. سرمقاله نویس «شرق» با این استدال که زاکانی در پی حذف اکنون به دستاوزیر گذشته بوده و راهکارش برای برون‌رفت از این وضعیت، به میدان آوردن چهره های جدید است؛ نوشت: «کاش گفته می‌شد که این چهره‌ها چه کسانی هستند و کجایند. امیدوارم مصداق یکی از این چهره‌ها خود ایشان نباشند؛ گرچه بعید است اصولگرایان به سیاست آیرونی تا این حد باور داشته باشند.»

زاکانی خود صراحتا از ضرورت ورود چهره های جدید سخن گفته است اما استنباط «شرق» مبنی بر این که او قصد رئیس جمهور شدن دارد را باید نوعی ساده انگاری دانست. زمین بازی زاکانی بزرگ تر از این حرف ها است و اهداف دور از دسترس تری دارد. نگاهی دقیق تر به رویکرد و مواضع علیرضا زاکانی در هفته های اخیر این ادعا را ثابت می کند و نشان می دهد که وی بیش از خود، به فکر منافع جریان متبوعش و مشخصا «شورای وحدت» است.

اهداف مهم‌تر

علیرضا زاکانی با سابقه چند دوره نمایندگی مجلس، دبیرکلی جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی و فعالیت های انتخاباتی در چارچوب جبهه مردمی نیروهای انقلاب به یکی از چهره های موثر و بانفوذ در جریان اصولگرایی بدل شده است. او نفوذ بسیاری در سراسر کشور دارد. کار تشکیلاتی را باید عامل موفقیت و اثرگذاری او دانست. ارتباط گسترده با نیروهای اصولگرا در سراسر کشور امتیازی است که کمتر کسی دارد. همین ویژگی هم او را به بازوی اجرایی «شورای وحدت» تبدیل کرده است. شورایی با عمر چند ماهه که به نظر می رسد جای جمنا را برای اصولگرایان خواهد گرفت. چندی قبل بود که هفته نامه مثلث از برگزاری جلسات منظم و هفتگی این شورا خبر داد. نه مثلث و نه دیگر رسانه های اصولگرا اما جزئیات مباحث مطروحه در این نشست های اصولگرایان را منتشر نکرده اند. آنطور که محمدرضا باهنر به هفته نامه مثلث گفته است؛ دلیل محرمانه ماندن محتوای جلسات برگزاری ملاقات ها در سطح اصولگرایان عالی رتبه است. چهره هایی که ضرورت مخفی ماندن گفت و گو ها را می دانند و علاقه ای به طرح نام خود به این شیوه ندارند. همین رویکردشان نیز باعث شده اطلاعات موجود در مورد شورای وحدت به برگزاری چند جلسه با نقش محوری سیدابراهیم رئیسی و حضور محمدباقرقالیباف، سعید جلیلی، محسن رضایی و … محدود بماند.

نقش آفرینی در انتخابات مجلس

پیش بینی اهداف سیاسی این شورا اما کار چندان دشورای نیست.انتخابات مجلس از رگ گردن به سیاسیون نزدیک تر است و حتی اگر بخواهند هم نمی توانند آن را نادیده بگیرند. با این منطق جلسات شورای وحدت به فرض اینکه انتخاباتی هم نباشد بر انتخابات آتی تاثیرگذار خواهد بود. اظهار نظر و اعلام موضع اعضای ثابت این شورا همچون علیرضا زاکانی نیز همین طور. حال اگر توجهات اخیر زاکانی به شفافیت در امور مجلس و اظهاراتش در مورد علی لاریجانی را به این معادله بیافزایم؛ گمانه تلاش شورای وحدت برای نقش آفرینی در انتخابات مجلس جدی تر می شود.

رویارویی با لاریجانی

علیرضا زاکانی همین یک هفته پیش مجلس شورای اسلامی را یک «مجلس یک نفره» توصیف و تاکید کرد که مقصودش از آن یک نفر علی لاریجانی است. او در توضیح نحوه مدیریت لاریجانی گفت: «مجلس به سه دسته تقسیم می شود. دو اکثریت و یک اقلیت. لاریجانی در آن اقلیت قرار دارد و با همین روش مجلس را مدیریت می کند. در انتخابات رئیس مجلس به اصولگراها می چسبد و رئیس می شود. در رای و اعتماد و استیضاح ها نیز به دولتی ها می چسبد و نظر خود را اعمال می کند.»

زاکانی از مخالفان سرسخت برجام و FATF بوده و تصویب هر دو را زیر سر لاریجانی می داند. او تاکید کرد: «اگر قرار باشد سه نفر در کشور پاسخگوی سند برجام باشند. آن سه نفر رئیس جمهور، رئیس مجلس و آقای ظریف هستند.»

این فعال سیاسی اصولگرا لاریجانی را « یک راننده حرفه ای که مجلس را به هر سمتی که می خواهد می برد» توصیف می کند و اخیرا گفته است که در بررسی های برجام « مجموعه خروجی مرکز پژوهش ها بنا به دستور دست ما می رسید. یعنی اول یک اصلاح و ممیزی انجام می شد تا خروجی نهایی منطبق بر خواست رئیس مجلس باشد نه واقعیت.»

او اصرار دارد که لاریجانی بدون اینکه سند 2 ، 5 و پیوست برجام را خوانده باشد، آن را در بیست دقیقه تصویب کرد و این یعنی مجلس به وظیفه خود عمل نکرده است و دلیل این قصور هم لاریجانی و دوستان او بوده اند.

جایگزینی برای لاریجانی

این سخنان زاکانی و اظهارنظر بر علیه لاریجانی نکات مهمی را در بر دارد. آن ها نیز همچون خود لاریجانی و دیگران خوب می دانند که حذف لاریجانی از مجلس یا کرسی ریاست تاثیر منفی و بسیاری بر آینده سیاسی او دارد. تلاششان بر تحقق این امر اما نمی تواند به خاطر باز کردن جا برای چهره های جدید و جوان باشد. حتی خود زاکانی هم آلترناتیو لاریجانی نیست و شورای وحدتی ها گزینه دیگری دارند. زمزمه های موجود در مورد قصد برخی چهره های ارشد این شورا برای ورود به انتخابات مجلس و کسب کرسی ریاست را نباید نادیده گرفت. این طور که معلوم است نخستین ماموریت زاکانی در شورای وحدت حذف علی لاریجانی است. موفقیت در این ماموریت اما تاثیراتی فراتر از انتخابات مجلس دارد. هرچه باشد لاریجانی اصولگرای میانه رویی است که در صورت کاندیداتوری برای ریاست جمهوری قادر به جلب رای اصلاح طلبان نیز خواهد بود. فعالان سیاسی در جریان اصلاح طلب می دانند که برای حضور در قدرت چاره ای غیر از ائتلاف با اعتدال گرایان ندارند و در شرایط اضطرار لاریجانی را نیز می توان اعتدال گرا دانست همانطور که روحانی را اعتدالی دانستند. بر این اساس پایان عمر سیاست ورزی لاریجانی در سطح بالا تیری است که برای شورای وحدت چند نشان را همزمان خواهد زد.

علی روغنگران

image_print
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *